Vroeg op en een uurtje erbij

Het is weer "ouderwets". Vanwege het tij gaat de wekker om 5.00 uur af en varen we om half zes de haven van Duinkerken uit. Het is heerlijk rustig weer, maar wel koud. Gelukkig hebben we ons daarop voorbereid met truien en zeilpakken. De route is ons niet onbekend. We volgen de betonde geul en bij de Dyck boei steken we de shippinglane over. We varen onder zeil en toch ook veel met hulp van de motor omdat er niet veel wind is. We moeten een keer uitwijken voor een groot schip, maar de overtocht is heel ontspannen. Zelfs voor Dover geen woelige baren, dat hebben we wel eens anders meegemaakt. We meren af in het Granville dock, maar verhuizen laten toch maar naar de tidal marine, omdat we anders morgenochtend niet vroeg weg kunnen. De zon breekt door en we genieten van het feit dat we na zes jaar weer in Engeland zijn. We doen heerlijk even de oogjes toe voor een powernap in de zon.
Dover is nauwelijks veranderd, behalve dan dat het havengeld een stuk duurder is geworden en sinds een week er ook (gratis) wifi is. Natuurlijk lopen we even de stad in en de boulevard over. Het lijkt zowaar een beetje op zomer.

Duinkerken, Duinkerken, Duinkerken

Het weerbericht op het havenkantoor is kennelijk gemaakt om de mensen in de haven te houden. De afgelopen dagen zijn we blijven liggen omdat er wind WZW 6-7 werd voorspeld, maar daar hebben we hier niets van gemerkt. Het is wel erg grijs, grauw, nevelig en koud. Het is niet erg om te blijven liggen, want ook het tij loopt niet op een gunstige tijd.
We vermaken ons met een aantal keren naar de stad te lopen, o.a. voor boodschappen, het laten inkorten van onze wifi-antenne-kabel, de kapper, weerstandjes, kabelschoentjes en koffie drinken bij de Brasserie. Op zoek naar de juiste winkels zien we zo weer een stukje meer van Duinkerken.
Er wordt zelfs rummi-kub gespeeld bij Ruud en Marijke aan boord, lekker gezellig.
Nu wordt het toch wel hoog tijd dat we verder gaan en de planning is om morgenochtend om half zes los te gooien voor de oversteek naar Dover. Dat betekent vanavond brood smeren en vroeg naar bed. Nu maar hopen dat de verwachte windkracht 3-4 niet ineens een 6-7 blijkt te zijn.

Blankenberge-Nieuwpoort

Gisteren zijn we lekker een dagje blijven liggen in Blankenberge. Het is er beduidend rustiger dan in het hoog seizoen. De haven is ook nog niet helemaal klaar om veel watersporters te ontvangen, want bij Scarphout wordt gerenoveerd en is er geen water en stroom op de steigers. Ook wordt er nog gebaggerd en het dek van de pier vernieuwd. Op het strand is het stil en zitten er nog geen badgasten in de typisch Blankenbergse strandhuisjes. Het weer is er ook nog niet naar. In de zon en uit de wind is het heerlijk, maar als je van de boulevard tussen de flatgebouwen doorloopt, waai je uit je hemd. Nadat we wat rondgelopen hebben in de stad, 's middags toch even genieten op een terrasje aan de boulevard en mensen kijken. 's Avonds regent het stevig.
Vandaag zeilen we (in de zon) weer verder naar Nieuwpoort met een rustige, variabele meest zuidelijke wind. Omdat er vandaag verkiezingen in België zijn, blijven veel Belgen thuis. Het is namelijk verplicht om te gaan stemmen, want anders krijg je een boete van € 60,-. Geen gek systeem om een goede opkomst te krijgen. We trakteren onszelf op een lekker "Clubmenu" aan de haven van de KYCN en komen verzadigd weer terug aan boord. Nog even wat lezen en dan morgen op naar Frankrijk.

Blauwe golf door Walcheren

We hebben heerlijk geslapen, wat een verschil met de nacht ervoor. Nadat we nog even lekker vers brood gehaald hebben, vertrekken we naar de Stationsbrug waar om 9.19 uur de blauwe golf begint richting Vlissingen. De brug wacht nog even op een vrachtvaarder en met 5 jachten sluiten we aan. We worden gemaand om sneller door de volgende brug te varen omdat we anders de blauwe golf verliezen. Vol gas dus achter de vrachtvaarder aan, die vervolgens bij Soeburg onder de brug door kan varen en wij alsnog moeten wachten. Toch zijn we na ruim een uur varen al in Vlissingen en knopen we de lijntjes nog maar even vast om op het tij te wachten. Het schutten gaat snel en dan zitten we voor het eerst dit seizoen op zee. De zeilen worden uitgerold en met ondersteuning van onze "onderwatergenua" zetten we koers naar de groene tonnen. De wind is ZW-Z kracht 3-4 en een beetje vlagerig. Voor ons net iets te scherp om in één koers langs Zeebrugge te komen. Toch wordt het lekker zeilen met een zonnetje en weinig golven. Anderhalf uur voor laag water varen we voorzichtig door de geul van Blankenberge en vinden we een mooi plekje bij de VNZ. We zijn in België.

Donder en bliksem

Vannacht heeft de Dutch Lady als een dartelend veulen aan het balletje gelegen. Een dikke windkracht 6 zorgde voor heel wat beweging in de boot. Ook Luuk is in beweging geweest om te kijken of alles goed ging en ik heb grotendeels goed slapend alles maar over me heen laten komen. Rond 9.00 uur bellen we naar de Volkeraksluis om informatie te krijgen over de bediening van de brug. Er is nog geen zicht op een werkende brug en er wordt zelfs meelevend gevraagd of er genoeg eten aan boord is. Dat belooft wat! We maken plannen om het nog even aan te zien en desnoods terug te varen naar Hellevoetsluis, wat wel balen zou zijn.
Tot onze grote verrassing gaat de brug ineens om 9.30 uur open, maar we liggen er te ver vandaan. Het is een "proefdraai" en om 10.30 uur varen we, 24 uur later dan gepland, opgelucht door de brugopening. De sluizen zitten verder mee. Af en toe wordt de fok uitgerold en in het zonnetje varen we over Volkerak en Oosterschelde en via de Zandkreeksluis het Veerse Meer op. We worden getrakteerd op een een flinke bui met harde regen, veel wind en onweer. Het valt ons op hoe stil het op Veerse Meer is qua scheepvaart, maar dat is wel lekker om te zeilen. Zo liggen we dan nu in Middelburg en is het heerlijk om even de stad in te lopen om de benen te strekken en te genieten van de rust om ons heen. Vannacht ligt de Dutch Lady stevig afgemeerd en wordt er hopelijk niet gedarteld.

Dutch Lady is onderweg (met hindernissen)

Het is weer zo ver. We hebben de Dutch Lady de afgelopen dagen bevoorraad en de kasten zijn weer gevuld met kleding en alles wat we denken nodig te hebben voor een lang verblijf aan boord. Het weer is goed, zelfs warm voor de tijd van het jaar, en wij hebben er zin in om weer op avontuur te gaan. Het zou zo maar de laatste grote zeiltrip kunnen zijn en dat is niet somber bedoeld, maar het plan is om ons bootleven te verruilen voor iets anders.
Samen met Ruud en Marijke van de Freebird gooien we om 8.00 uur de trossen los. Vanwege de onweersbuien die verwacht worden, gaan we heel relaxed binnendoor. Om 10.30 uur liggen we voor de Haringvlietbrug en gaan de lichten op rood/groen en vervolgens weer op rood. Dat voorspelt niet veel goeds. Na nog wat geknipper van de lichten horen we dat er een storing is en dat er een monteur moet komen. We laten ons een beetje drijven, er is geen wind en we genieten van de warmte. Na een uurtje gaat het nog niet lukken met de brug en ook na 2 uur niet. We drinken wat, wachten, eten, wachten, lezen en wachten. We knopen een lijntje aan de dukdalf en wachten, bellen met de brug en wachten. Uiteindelijk horen we dat de eerste monteur de storing niet kan verhelpen en dat een tweede monteur onderweg is. Deze staat echter in de file voor de Heinenoordtunnel, want die is na een ernstig ongeluk helemaal afgesloten. Aan het eind van de middag varen we maar naar een boeitje, want we worden gek van de auto's die over de brug denderen. Als we nog eens bellen met de brugwachter horen we dat het vandaag niets meer gaat worden. Wat een frustrerend begin is dit en nu maar afwachten hoe het morgen zal zijn met de storing.