Rivier Tréguier, een prachtige rivier

We steken vandaag weer over naar de Franse kust, een tripje van bijna 50 mijl. Het weer is goed, de lucht helder met wat wolkjes en de "swell" not significant. Het wordt een mooie tocht, waarbij we zelfs kunnen zeilen, joepie! We zetten de stuurautomaat op 'track volgen' en we hoeven alleen nog maar op visstaakjes te letten, die overigens heel slecht te zien zijn. In één rechte streep komen we zeilend bij de aanloop naar de rivier Tréguier, de stroom loopt lekker mee en we kijken onze ogen uit. Prachtige rotsen (ook onder water), glooiende hellingen, helemaal geweldig. Zo varen we nog circa 6 mijl totdat we bij de jachthaven komen. Er loopt een flinke stroom en daar moet je bij het aanmeren goed rekening mee houden. De havenmeester staat ons op te wachten en Luuk stuurt de Dutch Lady keurig op de aangewezen plaats. We worden op de Freebird uitgenodigd voor een welverdiend pilsje. De winkels in het dorp zijn op loopafstand (heuvel op), de huizen zijn oud, maar karakteristiek en de kathedraal groot. Op naar het stokbrood, we zijn weer in Frankrijk.

Twee heerlijke dagen op Guernsey

De sfeer op Guernsey is heerlijk, zo lekker Engels allemaal. Gisteren zijn we met de bus het eiland rond geweest. We kijken rond bij de Grandes Rocques, met prachtige rotsen en willen ook nog ergens koffie drinken. We komen terecht bij een hotel, waar het werkelijk helemaal uitgestorven is. Gelukkig staat er een koffiemachine waar we na een telefoontje vanaf de receptie een bakkie uit kunnen halen. Niet te drinken, maar wel warm. De TV wordt ook nog voor een aangezet om ons goed thuis te laten voelen. Nou ja, we nemen snel de volgende bus om verder te gaan. Omdat de chauffeur geen wisselgeld heeft, stopt hij midden op de weg om bij een collega buschauffeur die passeert, geld te wisselen. Geen stress....

Vandaag met de ferry naar Herm, een prachtig, groen, rustig eiland. Geen auto's, er zijn zelfs geen wegen, alleen maar rust en natuur. Er is een prachtig strand "Shell Beach" waar we ons in de Cariben wanen, zo mooi. De stralend blauwe lucht helpt daar ook goed aan mee, alleen de wind voelt een stuk kouder aan. Alle voorraad wordt met boten aangevoerd en vervolgens met de tractor op verschillende adressen afgeleverd. Op het terras van de Mermaid staan de mannen opgelijnd om alle spullen van hand tot hand door te geven. Hier kan je echt tot rust komen, maar wij gaan toch maar met de laatste boot terug naar St. Peter Port na deze topdag!

Terug aan boord maken we ons op voor de volgende etappe, want morgen gaan we weer een stukje zeilen.

Terug in de tijd

Gisteravond hebben we tot lang buiten gezeten. Eindelijk eens een zwoele avond, lekker met een glaasje. Rondom ons heen liggen heel veel Engelsen en wij treffen een buurvrouw die van zingen houdt. Dat is op zich gezellig, maar ze heeft een vreselijke piepstem, een soort Edith Bunker.

Als we wakker worden is het gelukkig helder weer met een rustig windje ZW 2-3. We zeilen en motoren (het meeste) en de beruchte falls, voorbij Cap de la Hague ,zijn bijna niet aanwezig. Lekker de stroom mee en met een snelheid van ruim 8 knopen door de Alderney Race. De plotter wijst ons de weg naar de Little Russel, het vaarwater tussen Herm en Guernsey, waar we met ruim 9 knopen door heen schieten. Als we de haven van St. Peter Port invaren worden we verwelkomd met een kanonschot, het traditionele mid-day sein en we krijgen er een uurtje bij vandaag! De havenmeester wijst ons aan waar we moeten wachten, totdat we over de drempel de haven in kunnen. Na ons komt er een hele vloot schepen binnen; iedereen maakt gebruik van dit rustige weer. Iedereen krijgt keurig een plaats toegwezen en zo zitten we ineens op Brits grondgebied. Even wennen met oversteken en ponden halen, want euro's willen ze hier niet hebben.

St. Peter Port is gezellig, met leuke winkelstraatjes en we voelen ons helemaal tevreden. We hebben gelukkig weer eens internet en zien dat we ook weer zichtbaar zijn op Marine Traffic! Na een heerlijke warme dag, wordt het 's avonds ineens koud en voordat we het weten liggen we in de mist. Vannacht voorspellen ze veel wind, maar we liggen prima en blijven hier morgen lekker een dagje liggen.

Een mistig begin

Voordat de wekker afloopt worden we wakker van de misthoorn op het havenhoofd. Het zit potdicht! De huisjes langs de kade zijn niet te zien en de aanloop van de haven al helemaal niet. Luuk drentelt heen en weer; gaan of niet gaan. We willen niet later weg dan 2 uur na hoog water (uiterlijk tegen acht uur), dus uitstellen tot later in de ochtend kan niet. Net voor half acht zien we iets meer en hakken we de knoop door. We gaan! We hebben tenslotte een radar en AIS en het weer is rustig. Uitgezwaaid door Ruud en Mia, die ook al door de misthoorn de kooi zijn uitgeblazen, verdwijnen we in de mist. We zien de visstaken en kleine vissersbootjes gelukkig op tijd en alles gaat prima. Er is te weinig wind om te zeilen (het is ook altijd wat), maar met de stroom mee komen we veilig in Cherbourg aan, dat we gelukkig in de stralende zon zien verschijnen. Het wordt een heerlijke, zomerse, warme dag.

Cherbourg is een grote stad, maar op zondag is er niet veel te beleven. Napoleon staat prominent op zijn paard bij de haven en houdt alles in de gaten en wij zakken lekker onderuit in de kuip.

Een heerlijke, prachtige dag

Eindelijk, een dag om door een ringetje te halen. Het begint bewolkt, maar gaandeweg klaart het steeds meer op en wordt het gewoon warm. We slenteren over de gezellige markt en door de straatjes van St. Vaast, doen een wasje, bekijken de oesterbedden bij laag water en pakken 's middags de fietsjes. De route naar Barfleur is prachtig. Mooi weids, groen, rustig, slaperige dorpjes, mooie strandjes met een blauwe zee. Kortom, echt genieten vandaag. De billen hebben het weliswaar zwaar en op de terugweg hebben we wind tegen, maar het was de moeite waard. Ruud en Mia hebben 's ochtends bezoek gehad van zus en zwager en blijven de middag aan boord. Eerst moeten de spaken van hun fiets weer gerepareerd worden (een projectje).

Er is contact geweest met de Ciseaux in Fecamp, zij komen morgen naar St. Vaast. Wij zitten in een dilemma, want morgen wordt goed weer voorspeld en we willen graag verder. Omdat het niet zeker is dat de Coby en Erik de dag erna gelijk door willen varen, besluiten we om morgen alleen verder te gaan. Het geeft een beetje apart gevoel, want het was reuze gezellig de afgelopen weken. We eten ter afronding gezamenlijk in het restaurantje aan de haven, drinken nog wat en nemen (voorlopig) afscheid van Ruud en Mia, maar wie weet komen we elkaar de komende dagen weer tegen.

Langs historische stranden

Wat een koud nachtje en alles aan dek is bovendien kletsnat als we wakker worden. Een paar truien aan, zeilpak aan en los om vandaag een stap te maken naar St. Vaast de la Hougue. We liggen in de grote sluis met de Christophorus, een Nederlandse baggerboot die we ook al in Dieppe zijn tegengekomen. Het wordt een fraaie dag met zon en een wind West tot Noord-West 3-5. Zeilen op en motor bij, want hoe we het voor elkaar krijgen is een raadsel, maar de wind is tot nu toe elke keer tegen. We varen langs Utah Beach, Omaha Beach, Gold Beach en Arromanches, allemaal historische plekken.

We komen een uur voor HW aan bij St. Vaast, na een prima tochtje. Het eiland Tatihou is goed zichtbaar, we weten dat bij laag water rondom allemaal rotsen liggen en we varen ruim langs de boeien de haven in. Ruud en Mia nodigen ons uit voor het eten en de kaasfondue smaakt heerlijk na zo'n dagje op zee. We zitten allemaal een beetje te schommelen. We maken nog een avondwandeling en sluiten een heerlijke dag af.

Terug in de geschiedenis

Gisteravond hebben we in de ferry-terminal gezeten met laptop en iPad om alle mails en het blog bij te werken. Het was geen gezicht in de drukte, maar goed, we willen tenslotte bij blijven.
Vandaag met de bus naar Caen om het Memorial te bezoeken, een museum waarin de geschiedenis van de oorlog(en) wordt weergegeven, met een zeer indrukwekkende film van D-day. We zitten tenslotte midden in het gebied van Sword-beach, Omaha-beach en Pointe du Hog. Na alle indrukken lopen we lekker even door de mooie stad Caen met kathedralen, abdijen en kasteel. Naast de oude stenen ook leuke winkels met uitverkoop (leuk voor de dames). De omgeving die we zien tijdens de busrit is mooi, vooral ook omdat we het zonnetje regelmatig zien. Zoals de verwachtingen er nu uitzien, varen we morgen weer verder.

Waar blijft de zomer?

Vannacht heeft het weer behoorlijk geregend, wat zijn we blij dat de lekkage is opgelost. 's Morgens lijkt het droog (nou ja....) en we pakken de fietsjes om Ouistreham te verkennen. Hoewel we al een paar keer in de haven zijn geweest, kennen we het plaatsje niet. Het is best leuk, met winkeltjes, een expositie met kunst, strand, restaurantjes en bij de haven een paar watersportzaken. Tussen de buien door zien we aardig wat van het plaatsje. Gelukkig staan we net bij de VVV als er een hoosbui komt en dat zal niet de laatste zijn vandaag. De wind neemt toe naar de voorspelde West 6 en we zijn blij dat we goed afgemeerd liggen. Al weken waait het nu uit de West/Zuid-Westhoek en op de navtex zien we alleen maar waarschuwingen voor gales 6-7-8-9. Waar blijft de zomer?

 

De langste dag

Vandaag is het 21 juni en onze vriend Peter is jarig. Gefeliciteerd! Jammer genoeg hebben we geen internet verbinding om te kunnen skypen. Het is in dit gebied echt hopeloos met Wifi's en aan ons abonnement op Netabord hebben we ook niets, omdat dat hier in deze regio niet zit. We "snuffelen" heel wat af en vinden uiteindelijk in de ferry-terminal in Ouistreham iets om onze mails te kunnen sturen. Vandaag een heerlijke, warme en regelmatig zonnige, dag. Heerlijk! Zelfs de wind op zee voelt lekker aan. De afstand van Dives naar Ouistreham is niet groot, maar dat is prima, omdat we pas om 14.00 uur kunnen gaan varen. Vanochtend een heerlijk wandeling langs de boulevard in Cabourg gemaakt, terwijl Mia op de boten past en lekker leest. We ontvangen bericht van de Ciseaux dat ze in Fecamp zijn en stormvast liggen. Bijna iedereen ligt aan de noordkust in Frankrijk een aantal dagen verwaaid in de haven om in de volgende haven weer een aantal dagen verwaaid te liggen. Dan hebben wij het nog niet zo slecht met het havenhoppen langs de Normandische kust.

Dives sur Mer

We hebben allemaal als ossen geslapen in het rustige Deauville, een heel stuk beter dan in de woelige buitenhaven van Honfleur. Helaas is er maandagochtend geen markt, maar gelukkig wel een bakker en een supermarkt. Vanwege het tij kunnen we pas 's middags weg. Het wordt een aangenaam tochtje naar Dives sur Mer, waar het buiten de haven een mijl droogvalt en waar we dus rond hoog water zonder problemen aankomen. Het binnenvaren van de ondiepe geul is best spannend, we "hug the shore" en blijven goed tussen de tonnetjes. Onverwacht ben je ineens in een prachtige, rustige haven met mooie steigers. Het dorpje is niet groot, maar er is een fraai pand met een Hostellerie vernoemd naar Willem de Veroveraar, die hier ooit is ingescheept. De haven heet ook Willem (maar dan op z'n Frans) en op het havenkantoor is een mooi tegeltableau van de inscheping aangebracht.
De wandeling op mijn nieuwe schoenen bleek niet zo slim, want de blaren groeiden met elke stap, dom, dom, dom. 's Avonds kijken we nog even naar de geul bij laag water. Het blijft een fascinerend gezicht. Naast Dives ligt Cabourg met allemaal mooie vakantiehuizen en aan het strand een prachtige boulevard. Helaas zijn er nog niet veel mensen, de Fransen hebben duidelijk nog geen vakantie.

Zondag, wasdag, vaderdag en waaidag

De ochtend van deze zondag (en bovendien vaderdag) begint vroeg voor de dames. We gaan naar de wasserette met een tas boordevol wasgoed. Het is maar goed dat we boodschappenkarren hebben. De mannen spoelen ondertussen alle bladeren en rommel van de boot en komen na een paar uur kijken of alles goed met ons gaat. Ondertussen hebben ze het weerbericht bekeken in het havenkantoor en dat ziet er niet ongunstig uit. We willen eindelijk wel een keer weg uit Honfleur, ook omdat we 's nachts slecht slapen als de sluis open staat en we heen en weer liggen te gaan met piepende en krakende stootwillen en lijnen.
Een uur voor HW gooien we los en hebben we een "free flow" door de sluis. De wind is natuurlijk west en pal tegen, evenals de stroom, maar het gaat een stuk beter dan een paar dagen geleden. Toch zit er weer een wild stuk, waar we vorige keer omgedraaid zijn. Het is even doorbijten en als we bakboord uit gaan richting Deauville schommelen we als een gek. De boot en de bemanning doorstaan alles goed en tevreden zoeken we een plekje in de haven van Deauville, waar nieuwe steigers liggen die nog niet in gebruik zijn en we moeten langszij een Jeanneau afmeren.
De Ciseaux ligt nog in Dieppe, het waait daar nog harder dan hier in de Seinebaai. We hopen morgen weer een volgend haventje aan te doen.

Het lijkt wel herfst

Lekker lang uitgeslapen vandaag en daarna op excursie naar Deauville. De busrit is aangenaam en leuk. De omgeving is mooi groen en heuvelachtig. Tussen de bomen door zien we een stukje zee met veel witte schuimkoppen. Het waait en het regent, het is 15 graden en de bladeren vliegen ons om de oren. Op de markt in Honfleur hangen ze aan de tentjes om alles overeind te houden. In Deauville is er ook een markt, maar ze zijn al aan het opruimen als we er aankomen. Geef de mensen eens ongelijk met dit weer. Bij een schoenenkraam kijk ik nog snel even in de al opgeruimde dozen en zie daar een paar leuke blauwe schoenen. Is dat even boffen. Op de markt weer veel kazen, worst en groenten en fruit, lekker, lekker. We laveren tussen de hoosbuien door en bekijken de jachthaven, het stadje en lopen over de brug naar Trouville, langs de viskraampjes met prachtige kreeften, krabben en langoustines. Het krioelt in de bakken en Luuk loopt snel door. Het is niet helemaal zijn kostje.
Terug op de boot overleggen we de mogelijkheden voor morgen. De wind neemt morgenmiddag af, maar dan kunnen we vanwege het tij in Ouistreham de sluis niet meer door en het liggen aan het wachtpontoon spreekt ons niet zo aan. Wellicht wordt het dus toch Deauville, we zullen zien.
Vanochtend gebeld met Moos en we horen dat ons oudste kleinkind Sergio over gaat naar de volgende groep en dat alles goed is met iedereen. Nog even en dan gaan ze ook lekker op vakantie.

We zitten in een depressie

De wind is voor de verandering eens naar zuid-oost tot zuid gedraaid en dat is op zich goed. Maar.....de barometer daalt met een rap tempo en de voorspellingen zijn niet goed. De ene na de andere depressie komt over ons heen en overal zijn waarschuwingen voor windkracht 7-8-9 en zelfs 10. Bovendien regent het en daar worden we ook niet vrolijk van. Na rijp beraad besluiten we om niet te gaan varen en ook morgen zal dat niet het geval zijn.
Tijd dus om binnen te klussen, gaatje boren, draadje trekken, stofzuigen en de mediabox is aangesloten op de TV. Met de kachel aan is het binnen lekker, maar we zijn blij als we even een frisse neus kunnen halen als het opklaart en we naar het toeristenbureau kunnen om informatie op te halen over een busverbinding naar Deauville. Morgen moeten we tenslotte wel wat gaan doen, want hoe leuk Honfleur ook is, we willen ook nog andere dingen zien.

Mission impossible

's Nachts worden de straten bij de terrassen (naast onze boot) schoon gespoten en 's morgens vroeg wordt het vuil opgehaald, zodat de volgende dag alles er weer prima uitziet voor de volgende stroom toeristen. Vandaag is het de beurt aan Luuk om brood te halen en hij komt met 4 baquettes onder z'n arm terug, het lijkt wel een Fransman.
Om half elf gaat de de brug voor ons open en omdat het bijna hoog water is staat de sluis open. Lekker makkelijk. De beloofde zuidwesten wind 4-5 blijkt meer west te zijn en al snel begint het te golven. De lucht is grijs en grauw en de wind neemt in rap tempo toe, net als de golven. Het zout spoelt over de boot en we lijken wel een onderzee-er. De snelheid neemt af omdat we door de golven geremd worden. Op de windmeter zien we een 8 staan, dat was niet voorspeld. De wind giert langs de mast en het is niet echt leuk meer. Omdat we met deze snelheid niet op tijd in Deauville aankomen en de wind echt iets te veel is, besluiten we om terug te gaan naar Honfleur. Zo liggen we na 2 uur varen weer aan het ponton buiten en kunnen we bijkomen van het geweld in de Seinebaai. We spoelen al het zout van de boot en zijn blij dat we weer in de beschutting van het leuke Honfleur liggen. Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen.

Schilderachtig Honfleur

Wat is het hier toch leuk. We zijn er nu al een paar keer geweest, maar de straatjes, de pandjes, de terrasjes, ze vervelen nooit. Het is levendig en gezellig en we hebben het helemaal naar onze zin. Vanochtend zijn we het 'vieux bassin' ingevaren en we liggen pal naast de terrasjes. Het enige nadeel is dat er veel mussen en zwaluwen zijn en die laten hun sporen op de boot (en op de kleding) na. Er zijn hier alleen maar leuke winkeltjes, gallery's en restaurantjes. We horen rondom ons heen veel Nederlanders, maar ook Duitsers, Amerikanen en Engelsen (de Fransen niet te vergeten natuurlijk). De temperatuur vandaag is goed, vannacht hebben we het zelfs warm gehad en hadden we eens geen kachel nodig.

De internetverbinding is ook prima en we skypen met het thuisfront en niet te vergeten met Debby, want het zenden en ontvangen van email gaf problemen. Onze LAT-relatie heeft het weer voor elkaar gekregen en we kunnen weer verder met het blog.

Onze kleindochter Elisa heeft haar zwemdiploma B gehaald. Goed hoor. Trots laat ze haar diploma zien en de bijbehorende cadeautjes.

De Ciseaux is vandaag van Boulogne naar Dieppe gevaren en is dus ook onderweg. Wij varen orgen naar Deauville, een volgend mooi plekje in de Seinebaai. We gaan nu slapen, dus slaap lekker allemaal.

 

O ja, Ella gefiliciteerd met je 60e verjaardag morgen. We zullen op je toasten (hebben we weer een excuus).

 

Een onverwachte warme dag

Vandaag eens een dag zonder wind. Het is ook altijd wat! We vertrekken pas om 12.00 uur om de stroom mee te pakken, wat wel betekent dat we op laag water bij Honfleur aankomen. De sluis in Honfleur is vernieuwd en is pas sinds een week weer open.
We passeren Etratat, een prachtige uitgesleten rots met een gat erin. Gaandeweg wordt het warm. Eerst gaan de sokken uit, dan het fleecevest en binnen no time zitten we in korte broek. Dat is wennen! Heerlijk genieten, al kunnen we niet zeilen. We varen langs Le Havre en hopen dat ons AIS signaal weer eens wordt opgepakt door marine traffic, want sinds Duinkerken zijn we niet meer zichtbaar voor het thuisfront.
Precies op tijd komen we tegen de stroom in bij de sluis. Het is wel even spannend of we op LW genoeg water onder de kiel hebben, maar het lukt net. De Kabylia lijkt iets in de schroef te hebben, maar komt ook goed binnen. Het schutten gaat echt op z'n frans, het water kolkt naar binnen en we schieten 7 meter omhoog.
De aanblik van Honfleur is echt geweldig, zo leuk en mooi. Helaas mogen we niet de oude haven in omdat het vol ligt, dus meren we af aan het ponton. Na een lekker biertje gaan we eten op een van de terrasjes. Het vakantiegevoel is hier helemaal compleet.

Wasmachine op zee

De markt op zaterdagochtend in Dieppe is fantastisch. Er is volop keuze uit worsten, kippen, groenten, kleding, etc. Ik kijk naar blauwe schoenen, maar die zijn er helaas niet. Blauw is kennelijk niet in de mode dit jaar.
We varen naar Fecamp, een trip van 30 mijl, met een W-ZW wind 5-6 pal op kop. De onderwater genua doet weer goed dienst. Overal weer die lastige visstaken, die in de golven soms moeilijk te zien zijn. We komen bijna 2 uur na laag water aan en zijn moe van het heen en weer klotsen, alsof we in de wasmachine hebben gezeten.
Hoogste tijd voor een lekkere kaasfondue aan boord, waar we met z'n vieren van genieten. Daarna vallen de oogjes al snel toe, maar dat kan ook van de wijn komen......
Een stel Fransen tegenover ons zijn helemaal weg van onze boot. Steunend aan de railing (iets te veel op?) horen we allemaal loftuitingen in het frans.
Op zondag (Pinksteren) wordt Luuk onder handen genomen met de tondeuse. Ruud verrast Mia eveneens en durft het aan om er de komende weken eveneens flitsend uit te zien met een kort koppie haar. Gezien de reacties op de steiger kan ik altijd nog wat bijverdienen in de vakantie!
's Middags gaan we naar het "Palais Benedictine", beroemd om de likeur die uit 28 kruiden gebrouwen wordt.

We zijn aandeelhouder van de haven van Dieppe

Goedemorgen wat een prijzen voor het liggeld hier. Omdat er met grote cijfers 40 op de romp staat en het ICP moeten laten zien in het havenkantoor ontkomen we er niet aan.
Het regent en de kachel moet aan om het een beetje lekker te krijgen binnen. Gelukkig klaart het op en kunnen we 's middags de stad in om te winkelen. Bij de groenteman staat elke keer een lange rij, maar ze verkopen er dan ook bijzonder lekkere dingen. Het is alleen al leuk om te kijken bij de bakkers en de traiteur en Mia en ik slenteren op ons gemak door de winkelstraatjes. We zitten helemaal in de relax mode!

Dansend over de golven

Na een 'vakantiedagje' in Le Treport is het ook weer fijn om de haven te verlaten en goed buiten de pieren te komen. We weten uit betrouwbare bron hoe lastig dat kan zijn (en ja, de foto's hangen nog steeds bij de havenmeester). Gisteren heeft het hard gewaaid en dat is aan de golfslag nog duidelijk te merken. De wind staat echt pal op kop (ZW 4-5), maar de Dutch Lady gedraagt zich prima op de golven.
Het varen langs de Franse kust is mooi, het is alweer jaren geleden dat we hier waren, het stokbrood is lekker, de Franse kaasjes, de Pastis die Ruud & Mia ons inschenken, allemaal dingen van het goede leven. Dieppe is een mooie stad om te fietsen, te winkelen of zomaar op een terrasje te genieten.
Ruud & Mia gaan op zoek naar een fietsenmaker en reparateur voor de buiskap, maar komen moe van het verre fietsen en teleurgesteld terug. Voor zeilmakers moet je in La Rochelle zijn, maar dat is net iets te ver......

Le Treport is schattig

Gisteren van Boulogne naar Le Treport, een afstand van ca. 40 mijl. De zee is rustig en de wind net iets teveel tegen om goed te kunnen zeilen. Bijna 2 uur voor hoog water komen we aan en dat is een prima tijd om de bijna droogvallende haven aan te lopen. Het is gelukkig droog, maar het blijft koud. Gelukkig heb ik een overlevingspak waarin ik lekker warm blijf.
We schutten naar binnen en vinden nog net twee vrije plaatsen. De Kabylia kan met hulp van een vriendelijke fransman (ze bestaan toch) net in de box komen. 's Avonds lekker uit eten, er zijn heel veel restaurantjes om fruit de mer te eten. We blijven een dagje liggen en vermaken ons met schoon schip maken en fietsen naar het plaatsje Eu. De route langs het jaagpad van het riviertje Bresle fietst gemakkelijk, geen berg en dal, en Eu is een leuk stadje met een Chateau, fraaie tuinen en een 300 jaar oude eik. Straks gaan we weer even snuffelen om een internetverbinding te vinden. Die zijn hier namelijk erg schaars. We hebben met de telefoon de reacties op het blog opgehaald, waar we iedereen hartelijk voor bedanken. Onze zichtbaarheid op de AIS is hier ook niet helemaal goed, maar ...... je kan niet alles hebben tenslotte.

Grijs en nat rond Cap Gris Nez

Om half acht gooien we los en laten we Dunkerque achter ons. De lucht is grijs en het is koud. We pakken onszelf in met truien, zeilpak, sjaal en zwemvest. Hoezo lekker warm naar het zuiden? In de havengeul zetten we de zeilen en met de stroom mee varen we langs Gravelines en Calais naar Boulogne. Het loopt lekker en we klokken 10.3 knopen SOG met een wind N 4-5. Helaas regent het en alles is grijs, nat en koud. Mia wordt bovendien zeeziek en dat is helemaal niet fijn. Ondanks de ontberingen wordt het toch een prima zeildag. Het ferry verkeer is duidelijk op de AIS te volgen, jammer dat de visstaken geen signaal geven....

Dunkerque - Gravelines (......met de bus)

Je zou denken als je een paar dagen in een haven ligt, dat de havenmeester een beetje je vriend wordt. Niets is echter minder waar. Wat een chagrijn. We halen onze lekker croissantjes op en gaan gelijk betalen (we ontvangen het 10e vel papier...) en dan blijkt dat de Kabylia uit de box moet omdat de boot uitsteekt (ze liggen er pas een paar dagen ?!). Later komt hij vertellen dat de eigenaar terug komt en daar is natuurlijk niets tegenin te brengen. Hij weigert echter een andere box aan te wijzen en ze moeten naar de visitors steiger. Luuk gaat helpen met aanleggen naast een ander schip, leunt daarbij een beetje tegen de railing en kan nog net voorkomen dat hij het water inkukelt omdat de railing losschiet. Het zal je maar op zee gebeuren!

We gaan 's middags met de bus naar Gravelines, een leuk plaatsje, maar met de grijze bewolking en op zondag ziet het er toch niet erg levendig uit. Gelukkig is er één zaak open om koffie te drinken en na een korte wandeling over de vestingmuur en langs de haven (helaas is het hoog water) gaan we weer terug naar de boot. We bereiden ons voor om morgen weer eens verder te gaan.

En de wind die blijft maar waaien

Vandaag is een klussendag. Luuk maakt nieuwe antislipstrippen op de trap, want die laten los en we kopen een onderdeel voor de waterpomp omdat die lekt. Naast de haven is een Beneteau dealer waar we voor ruim de helft van de prijs in Nederland een nieuw filter kunnen kopen. Zo is er naast het huishiudelijk werk altijd wel wat te doen aan boord. Er zijn schepen vertrokken en er komen er ook wel binnen, maar die hebben dan wel een ruige tocht achter de rug. Wij waren van plan om morgen verder te gaan totdat er een SMS van de Ciseaux binnenkomt. Het was beslist niet relaxt naar Boulogne. We hebben net de sleutelkaart ingeleverd als we beslissen om morgen te blijven liggen. De Noordoosten wind komt uit de goede hoek, maar toch staan er behoorlijke golven. We hebben een prima internet verbinding en kletsen gezellig met Ditty & Richard en met Ad, onze trouwste bloglezer.

Blankenberge-Duinkerken

Het is weer een prachtige dag vol zonneschijn. Rondom de haven worden allerlei kraampjes opgebouwd voor de havenfeesten. Bij de bakker is het voor 8 uur al druk, het belooft een levendige dag te worden in Blankenberge. Wij ploegen uit de prut de haven uit bij laag water. Gelukkig is de geul net gebaggerd en hebben we geen problemen om weg te komen. Buiten is de zee als een spiegeltje en varen we eerst op de motor. De Belgische kust gaat vlot aan ons voorbij. Later gaat het zeil erbij en na de Pas de Zuydcoote kunnen we echt zeilen. Zo zijn we in Frankrijk en in de haven van Duinkerken is het behoorlijk druk. Het is al weer wat jaren geleden dat we hier waren, maar veel is er niet veranderd. 's Avonds komt ook de Ciseaux aan die vanochtend vroeg uit IJmuiden is vertrokken. Zij varen morgen door en gaan na het weekend met de trein naar huis om over een paar weken weer aan te sluiten. Morgen blijven we liggen want de wind wordt NO 5-7.

De Kabylia arriveert in Blankenberge

Ze zijn er! Ruud & Mia arriveren aan het eind van de middag en we wachten ze op bij de pieren. Het was vandaag een rustige dag op zee met prachtig weer, weinig wind, maar behoorlijk fris.

Wij hebben gisteren wat gewinkeld en een stevige wandeling gemaakt over de boulevard. Luuk heeft al weer een boek uit en is helemaal tevreden met zijn E-reader. Rondom de haven worden allerlei feesttenten opgebouwd voor de havenfeesten van de komende dagen. Het is gezellig en levendig. Vandaag fietsen we naar Wenduine, lekker een kopje koffie (met advokaat en slagroom) op een terrasje en genieten van de strakblauwe lucht. In de schaduw en in de wind voelt het toch nog wel wat koud aan.

Vanavond lekker met z'n viertjes gegeten in een prima restaurantje. Helaas geen pladijs (?), maar wel een lekkere varkenshaas en steak. Nu nog even de stroom bekijken voor morgen en dan weer verder naar het zuiden.