Nog even genieten van het zoute Zeeuwse water

We blijven nog even in de Zeeuwse wateren. De afstand van Burghsluis naar Zierikzee is maar 9 mijl en aan het eind van de ochtend liggen we heerlijk in een box bij de watersportvereniging afgemeerd. We lopen snel de stad in om brood te halen en dan blijkt ........ er weer een markt te zijn. Het is er druk en erg warm en we besluiten de markt later in de middag over te gaan.
We zien de Jacomijn uit Sneek binnenkomen. Grappig dat we na Zweden (2012) ze in Blankenberge tegenkwamen en nu in Zierikzee weer. Het is zo leuk om verschillende mensen te ontmoeten tijdens het varen. Zo kijken we af en toe op het blog van Henk, die we in Ouistreham zagen en we volgen ook de Early Dawn uit Zweden.
De volgende ochtend ontbijten we buiten de deur bij de Hema. Het is toch te gek dat je voor 1 Euro kunt ontbijten met een croissant met jam, stokbroodje omelet en een kop koffie. Het is een lekker begin van de dag. Na het ontbijt varen we richting Zeelandbrug met als eindbestemming Bruinisse. We hebben geluk dat de Grevelingensluis open staat en op ons wil wachten, lekker geen grote wachtrij aan de steigers. In de marina van Bruinisse liggen we voor het havenkantoor, waar vandaan we een prachtig uitzicht hebben op het Grevelingenmeer en de aankomende schepen in de jachthaven. Het is een drukte van belang, telkens als er weer een lichting uit de sluis komt.
We blijven twee nachtjes liggen en zijn vandaag op de fiets naar Dreischor geweest, waar we weer heerlijk in de tuin van streek- en landbouwmuseum Goemanszorg een kop koffie drinken. Dreischor (een ringdorp en vroeger bekend om de vlasteelt) is het groenste en een van de mooiste dorpen van Zeeland. We kunnen het niet laten om ook weer even wijnhoeve "de kleine schorre", met 10 ha een van de grootste van Nederland, aan te doen en een heerlijk proefglaasje droge witte wijn te bestellen. Met het prachtige weer in deze mooie omgeving is het weer echt een topdag.

Na 9 weken terug in eigen land

In Blankenberge is het echt zomer! ’s Morgens vroeg is Luuk de boot al aan het poetsen, voordat de zon er op gaat branden, en dat terwijl we laat in bed lagen na een gezellige borrel aan boord bij de Ciseaux. De Kabylia ligt inmiddels weer in de thuishaven en gaan snel op doktersbezoek omdat Ruud zich al een tijd niet fit voelt.

Ruud en Marijke gaan fietsen en wij vermaken ons op het strand en nemen voor het eerst deze reis een duik in zee. De terrassen zitten vol en het is overal gezellig druk. ’s Avonds koken de mannen, wat wil zeggen dat we lekker uit eten gaan met z’n vieren. Het lijkt wel vakantie!

We varen van Blankenberge naar de Roompotsluis met een noordoosten wind 4, niet echt een ideale wind om te zeilen. Het grootste gedeelte varen we op de motor, maar de laatste 10 mijl kunnen we echt heerlijk zeilen als de wind iets noordelijker staat. Dit is genieten op het water, in de zon, goede wind en een prima snelheid, heerlijk. We kunnen gelijk door de sluis en dan zijn we weer in Nederland. De gastenvlaggen kunnen allemaal weer worden opgeborgen. De lucht wordt donkerder en als we om vijf uur afmeren in Burghsluis begint het te spetteren. In deze haven is het altijd druk, gelukkig kunnen we aan steiger B afmeren en de boten die naast ons komen kunnen van hun schip achter op de dwarssteiger stappen, zodat we niet iedereen over ons dek heen krijgen. De B steiger wordt door de havenmeester al snel omgedoopt tot de Beneteau steiger als er drie Beneteau’s naast elkaar liggen. De havenmeester hoopt zijn hoogste omzet te halen en we spreken af dat we tompouces krijgen als dat lukt. Inderdaad krijgen we de volgende ochtend een doos tompouces aangereikt die met alle boten gedeeld wordt. Zaterdag is Wilco jarig en we verrassen ze op de camping, waar ze net aan komen rijden. Gezellig om elkaar na zoveel weken weer te zien en Opa Luuk zet zich gelijk in bij het opzetten van de tent voor Nick en Elisa. Sjaak en Hanneke komen ook nog en met z’n allen barbecueën we gezellig bij de camper. Na terugkomst drinken we een afscheidsborrel bij Ruud en Marijke, want zij gaan terug naar de thuishaven. De omgeving van Burg en Haamstede is prachtig en we blijven nog een dagje om lekker te fietsen door de Boswachterij. Het plan was om vanochtend naar Zierikzee te gaan, maar als we wakker worden is er alleen maar regen en onweer en dat is niet aantrekkelijk. Zo hebben we mooi de tijd om de boot binnen op  te ruimen en te kijken of er nog ergens bier onder de luiken verstopt ligt. Gelukkig is het ’s middags weer droger en kunnen we nog even een frisse neus halen. Er zwemmen nog steeds bruinvissen vlakbij de haven.

Druk, druk, druk

Wat doe je in Oostende? Winkelen natuurlijk! Ze hebben hier heeeeel veeeeel schoenenzaken en het lukt bij winkel nummer 12 eindelijk om zwarte schoenen te vinden in de goede maat. Dat is dat. Het volgende projectje is de kapper. Dat is ook nog niet zo makkelijk, want de meeste kappers werken op afspraak. Uiteindelijk vind ik een kapster achter in een tassenwinkel (?!) waar ik direct terecht kan. Binnen no time sta ik weer buiten met een korte kop haar en met tuitende oren van de verhalen van de (ooit top)kapster, weer een ervaring rijker.
Nu nog wat boodschappen halen en dan is de dag alweer grotendeels voorbij. Druk, druk, druk!
Maandagavond hebben we een prachtig vuurwerk gezien op het strand bij het casino. Niet alleen vanwege de feestdag, maar er zijn kampioenschappen. Het strand stond vol met mensen en overal zag je telefoons oplichten om te filmen.
Vandaag zijn we naar Blankenberge gevaren. De wind was noordoost 4 en dus niet gunstig, we doen het maar op de motor om op tijd in de haven te zijn. Het is werkelijk een gekkenhuis op het water, maar de meeste schepen gaan nu zuidwaarts. We liggen riant bij Scarphout in een box en eenmaal in de haven is het bloedheet. Het wordt puffen en zweten en het is te warm om iets te ondernemen. We slepen onszelf naar de boulevard voor een pintje en pas 's avonds heeft Luuk energie om de boot goed schoon te maken. Er zit nog wat vuil van Duinkerken op het dek. Morgen is de wind weer Noordoost 4-5, dus we blijven een dag liggen. Lekker relaxen!

Terug in Belgie

Piep, piep, piep.... Het duurt even voordat het doordringt dat dit het geluid van de wekker is die om kwart over vijf afgaat. Wat een tijd om op te staan! Het is nog niet eens licht buiten. Eerst controleren we het weerbericht, want met donderbuien varen willen we niet. We gaan, samen met de Freebird en de Kabylia en de Ciseaux, die ook vroeg op zijn gestaan. Je moet wel, als je de stroming mee wilt hebben. Buiten de pieren is het wateroppervlak rustig. Er is geen wind, maar het is wel droog. We ronden Cap Gris Nez met een knoop of 9,5. Op de VHF horen we van Dover Coast Guard dat het Kanaal op bepaalde plekken potdicht van de mist is. Zicht van nul tot een paar kabels of 0,1 mijl en dat is niet veel. Wij hebben een prima tochtje (al is het op de motor) en zijn na 6 uurtjes varen in Duinkerken. De Kabylia en Ciseaux zetten koers naar Nieuwpoort. We zoeken een plek bij Marina Grand Large, waar we nog niet eerder hebben gelegen en 's middags gaan we met een gratis busje naar de boulevard. Het laatste stukje Frankrijk voor ons. 's Avonds spreken we Ann-Sofi en Anders, Zweden die alles verkocht hebben en nu op weg zijn naar de Middellandse Zee. Luuk legt ze uit hoe je uit kunt rekenen wanneer je het beste weg kunt gaan om het tij mee te pakken en er worden allerlei tips uitgewisseld. Ze hebben weinig ervaring met stroming en getijdehavens. Bij de koffie krijgen we zelfgebakken appelcake (heel apart) en het is heel leuk om te horen hoe ze hun droom willen verwezenlijken. Vanochtend staat de wekker weer afgesteld, maar gelukkig twee uurtjes later. Toch hebben we niet veel geslapen, want de vissersboten besloten vannacht een voor een te vertrekken met een hels kabaal. Luuk steekt zijn hoofd naar buiten en ziet.....niets door de mist. We wachten even af hoe het weer zich ontwikkeld. Bijna een uur later dan gepland vertrekken we toch en wordt het een echt zeiltochtje deze keer. Met gereefd grootzeil en fok lopen we als een speer. Alleen in de pas de Zuydcoote is het niet bezeild (Noordelijke wind) en moet even de motor aan, want je hebt hier geen ruime om te laveren. Het is een prima zeiltrip en we komen hordes boten tegen op weg naar het zuiden. Gelukkig is er in het Mercatordok nog plek voor ons en liggen we rustig afgemeerd met onze neus in de wind. We zijn weer in België en in de stad is het razend druk. Het blijkt een nationale Vlaamse feestdag te zijn en iedereen wil vandaag kennelijk winkelen. Zouden ze hier zwarte schoenen hebben?

Broeierige dagen

We blijven lekker een dag liggen in Dieppe, waar het in de stad en op de kade altijd gezellig en levendig is. Tijdens het wassen in de wasserette loop ik om de tijd te overbruggen even de groentemarkt over en haal gelijk weer een lekker stokbrood. Het Franse leven is goed wat eten betreft. Bij een traiteur weet je gewoon niet wat je moet kiezen, alles ziet er zo smakelijk uit. Het is een hete dag met niet veel wind, maar genoeg om de was goed te drogen. Het is eigenlijk te heet om te winkelen, maar we kunnen het niet laten. De zoektocht naar (zwarte) schoenen, resulteert in de aankoop van een (zwarte) bikini. Het is overigens een echt zwarte dag door het neerhalen van het passagiersvliegtuig van Malaysian Airlines met zoveel slachtoffers. Wat een drama en ellende!
Gisteren zijn we van Dieppe naar Boulogne gevaren, een trip van ruim 50 mijl. Helaas een beetje saai, want het zeilen blijft beperkt tot een uurtje. De rest leggen we varend op de motor af. Net voor we vertrekken wordt er een deken over de kust neergelegd, we zien helaas niets van de fraaie rotskust, maar het zicht op zee is goed. Het is zelfs op het water erg warm en we brengen de tijd door met lezen, slapen en op de visstaken letten. Het valt op dat er ook erg veel vuil ronddrijft, grote groene slierten met stukken touw en kratten. Na acht uur varen meren we af in een box en dat is een geluk als je pas 's avonds in de haven van Boulogne aankomt. Net als we de kussens buiten hebben gelegd om gezamenlijk een drankje te drinken, verandert ineens het weer. Er komt wind en de lucht wordt gitzwart. Iedereen haalt snel de spullen binnen en legt extra lijnen, want dit ziet er serieus uit. Het is prachtig om naar de wisselende lucht te kijken als het onweer los barst, maar door de regen moeten we alle luiken sluiten en zitten we te puffen in de boot. Het wordt dan ook een kleffe nacht en ook vandaag is het broeierig warm. We treffen alweer een groentemarkt waar we uiteraard naar toe gaan, maar verder hebben we weinig puf om veel te lopen of iets te doen. Het is te heet om te koken (goede smoes) en bovendien veel te aantrekkelijk om mosselen te gaan eten. We zijn net op tijd weer terug aan boord als er opnieuw onweer en regen over ons heen komt.

Smikkelen en smullen

Nadat we een heerlijk menuutje hebben gegeten bij l'Eden is er 's avonds inderdaad vuurwerk. Het hele dorp loopt uit om te kijken bij de pieren. Het mooie vuurwerk gaat op muziek en zo wordt de feestdag fraai afgesloten.
Gisterochtend hebben we het plan om een stuk te gaan fietsen, maar als we de fietsen op de steiger hebben staan begint het te miezeren. We wachten het even af en pas na de lunch ziet het er aantrekkelijker uit. Het wordt een korter tochtje dan gepland. Vanuit de haven moeten we eerst bergop, maar daarna is het prima fietsen door de mooie graan- en vlasvelden. Het laatste stukje gaat door bebost gebied via een wandelpad en wordt het weer een beetje ploeteren. Het is een prachtig gebied, jammer dat er niet meer in zat door het weer al is dat aan het eind van de dag stralend. Na het eten lopen we nog even over de markt en genieten we op een terras aan het strand van de bijzondere kust in de avondzon.
Vanochtend kunnen we rustig aan doen. De eerste brugopening is pas om een uur en omdat het dan zo hard stroomt, nemen we de brugopening van een half uur later. De lucht is strak blauw en het is warm. De zee is glad en het is heerlijk op het water. Met de vijf knopen wind wordt het zeilen niets, maar ja, dat zijn we zo ondertussen wel gewend. Onderweg worden we opgeroepen door de Kabylia. Zij zijn net als wij onderweg naar Dieppe en in de haven praten we aan boord van de Ciseaux weer even gezellig bij. Het lijkt in Dieppe wel een Hollandse kolonie, het merendeel van de passanten voert de rood, wit, blauwe vlag.
Ruud en Marijke hebben ons uitgenodigd om aan boord pannenkoeken te komen eten. Marijke heeft het niet makkelijk om met het warme weer binnen een stapel pannenkoeken te maken, het wordt door ons dubbel gewaardeerd en we smullen er met z'n allen smakelijk van.

Quatorze Julliet in Valery-En-Caux

>Zondagochtend is druilerig en er is veel wind. We liggen te schommelen in de box en iedereen is in de weer met lijnen en rubbers. Je zou haast zeeziek worden in de haven! Als het droog is wandelen we wat en bezoeken de abdij en de kerk, het is tenslotte zondag. Er zijn bijna geen schepen weggegaan of gekomen. 's Avonds kijken we naar de finale van het WK en uiteraard hebben we de dag ervoor Nederland de derde plaats zien bereiken. Tegen elf uur zien we een rits motoren van de berg afkomen, het schijnt een jaarlijkse traditie op 13 juli. Het is een kabaal van jewelste als ze uiteindelijk de boulevard over rijden. Een ongelofelijk grote stoet van honderden motoren, het gaat maar door. Anderhalf uur lang horen we de motoren ronken en liggen wij al in bed.
Vandaag start gezellig met de zon erbij. We varen naar Valery en Caux, maar de beloofde wind is er niet en we kunnen helaas niet zeilen. Er staat wel weer een behoorlijke stroom, want het is springtij vandaag. Dat maakt de zee wel een beetje rommelig, maar het wordt een aangenaam tochtje waar we maar twee uur over doen. In Valery worden we weer gastvrij onthaald door de havenmeester. Vandaag is het Quatorze Julliet en spelen er verschillende bandjes in het dorp. Ook aan de kade waar we liggen is muziek en wordt er volop gedanst. Heel gezellig allemaal. Als het meezit is er vanavond ook nog vuurwerk en met dit weer is het echt een feestdag!

De truuk van Luuk

Voordat we Ouistreham verlaten gooien we de dieseltank nog even vol. Al hebben we een zeilboot, de motor wordt regelmatig goed gebruikt en zo komen we wel weer terug naar huis. Samen met een aantal Deense boten worden we geschut. We liggen naast een Deen die ons in vlot Nederlands te woord staat. Het blijkt een Belg die lang geleden naar Denemarken is verhuisd. Ze zijn met een club van ruim 40 schepen bezig aan een tour naar de Kanaaleilanden.

Na de sluis rollen we de zeilen uit en zetten we koers naar Le Havre. Het loopt eerst lekker, maar de wind draait en neemt af en ook nu kunnen we weer niet zonder motor. Zodra Ruud en Marijke ook binnen zijn, lopen we naar de bakker, want de ochtend daarna gaan we op tijd weg. In de haven ligt ook de Take Off, een boot uit Veere. Zij zijn eerder op de dag zeilend binnen gekomen omdat de motor er mee ophield. Luuk gaat er naar toe om te kijken wat er aan de hand is. Een paar dagen geleden hebben ze per ongeluk 20 liter benzine in de dieseltank gegooid en nu is de motor er met een grote klap mee opgehouden. Er worden een aantal jerrycans (gemengde) diesel uitgehaald en op de kant in een vat gegooid. Er zit troep in de diesel, dus ook de filters worden vervangen. Luuk geeft wat tips om de diesel er uit te pompen, wat door Hannie van de Take Off de “Truuk van Luuk” wordt genoemd. Er wordt nieuwe diesel gehaald, maar nu blijkt dat de diesel niet naar de motor wordt toegevoerd. De leiding wordt doorgeblazen en ’s avonds om tien uur kan de motor gestart worden en …. hij loopt. Hans is helemaal opgelucht. Als dank trakteren ze op een borrel en vinden we ook nog een fles heerlijke wijn aan boord. Leuk om elkaar zo te kunnen helpen.

Vandaag zijn we naar Fécamp gevaren, met een dikke stroom mee bij port d’Antifer. Het is rustig weer (een beetje heiig) en we zeilen totdat het windje bijna achter staat en de zeilen gaan klapperen. Er is nog voldoende plek in de haven, maar in de loop van de dag ligt het er helemaal vol. De dames hebben het weer druk met de was en de boot wordt weer lekker schoon gemaakt. In Nederland is het erg warm weer hebben we begrepen, maar (hoewel we niet klagen) zijn de avonden hier toch behoorlijk koeler.

Een paar dagen Ouistreham

We zeilen van Grandcamp naar Ouistreham. De zon komt mooi op als we om 6.10 uur vertrekken. Er is een laag coëfficiënt vandaag en de waterstand is dus laag. De Kabylia en Ciseaux zijn iets voor ons vertrokken en zetten koers naar Deauville. Het is rustig weer, we zeilen en we hebben de tijd, want bij Ouistreham moeten we toch wachten totdat we drie uur voor HW door de sluis heen kunnen schutten. De Freebird trekt de spi, maar zelfs daar is in de loop van de ochtend te weinig wind voor.
We blijven een paar dagen liggen in Ouistreham, we willen fietsen en voetballen kijken. Deze keer wordt de halve finale wel op Tf1 uitgezonden en kunnen we lekker aan boord TV kijken.
Het weer is een beetje wisselend, bewolkt, zon en vooral 's avonds en 's nachts regen. We rijden langs de kust naar Luc s/mer en St. Auban, kijken bij Sword beach waar op 6 juni 70 jaar D-Day herdacht werd met tal van wereldleiders.
We gaan met de bus naar Caen, langs de Pegasusbrug, bekijken het kasteel van Willem de Veroveraar en de Sint Pieterskerk en shoppen wat in het centrum. Het waait hard, dus het komt goed uit dat we lekker rustig in de haven liggen.
Vandaag zijn we door een natuurgebied naar Merville gefietst, nadat we eerst de grote Carrefour bezocht hebben en weer wat bier aan de voorraad hebben toegevoegd. Gisteravond hebben we uiteraard de wedstrijd Nederland-Argentinië gezien, helaas zonder positief resultaat voor Oranje. Nu wordt het weer tijd om verder te gaan en maken we ons op voor een tripje naar Le Havre. Zo langzamerhand komen we in kleine stappen weer naar het noorden.

We zijn door (en door nat)

Vol goede moed gaan we met paraplu op pad naar het hotel voor de voetbalwedstrijd. Het regent pijpenstelen en binnen no time zijn we doorweekt. We soppen in onze schoenen als we in het hotel aankomen en de mededeling krijgen dat de wedstrijd niet op het openbare franse kanaal wordt uitgezonden, maar op een andere zender en daar hebben ze geen abonnement op. Gedesillusioneerd gaan we weer terug naar de boot en zitten we met een boot vol natte spullen. We proberen via internet iets te ontvangen, maar de verbinding is te slecht. Vanochtend horen we pas dat Nederland op strafschoppen heeft gewonnen, dus de dag begint goed. Gelukkig is het weer ook weer wat opgeknapt en kunnen we alles buiten te drogen hangen.
Aan het strand zien we een club met honden (New Foundlanders) die getraind zijn/worden met mensen uit zee redden. Leuk om te zien. Er is een kleine markt in Grandcamp en een van de kraampjes verkoopt Calvados, het drankje uit deze streek. We krijgen een paar glaasjes te proeven en we komen (uiteraard met een flesje) wiebelig en lacherig terug aan boord. Het is maar goed dat we niet hoeven te varen vandaag!

De spanning stijgt

Gisteren hebben we een heerlijke fietstocht gemaakt naar Barfleur en het semafoor van Gatteville. Het is erg leuk om onder de semafoor te staan, waar we al zoveel keren als kenmerkend punt langs zijn gevaren. Het is één van de 14 semaforen in het gebied van de Manche, gebouwd tussen 1829 en 1834 en de tweede grootste van Frankrijk met een hoogte van 75 meter. Het is schitterend weer en we zijn via een fietspad kriskras door de landerijen gefietst. Af en toe is het behoorlijk hobbelig en liggen er behoorlijk wat keitjes, maar onze fietsjes en vooral de bandjes houden het gelukkig. De kust is fraai en vooral bij laag water is het een bijzonder mooi gebied. Vanaf de semafoor nemen we een andere route terug en moeten we even met de fietsen door het rulle zand heen ploegen, maar via de asfaltweg en het dorpje Réville zijn we mooi op tijd weer terug in St. Vaast om nog even boodschappen te kunnen doen en te genieten van een welverdiend ijsje. Het weer gaat veranderen, dat is aan de lucht al duidelijk te zien en ’s avonds valt er voor het eerst weer regen.

Vanochtend gaan we eerst nog even gezellig de markt over en met het middagtij zeilen we naar Grandcamp. Het is maar een korte trip van circa 15 mijl. De wind is goed, ZW 4, en we kunnen alles heerlijk zeilen. Het is alleen jammer dat het regent en dat zijn we niet gewend deze vakantie. In de haven van Grandcamp (waar we net voor HW aankomen)  liggen de Kabylia en Ciseaux en Ruud vangt ons op aan de steiger. Gezellig om elkaar hier zo te treffen en we worden warm onthaald met een kop koffie. Straks gaan we naar een hotel de wedstrijd Costa Rica-Nederland kijken in een hotel, want TF1 zend het niet uit op TV. Op naar de halve finale?!

Grand spectacle en Cherbourg

Dinsdagavond is de Quick Turtle binnengekomen in Cherbourg na een trip vanaf de Oosterschelde. Helaas ligt Gerard aan de wachtsteiger en hebben we alleen even telefonisch contact. Hij vertrekt ’s nachts weer naar Guernsey.  Aan het eind van de ochtend komen de schepen van de Figaro race en binnen een mum van tijd is de haven bont versierd met schepen en vlaggen. De winnaar wordt warm onthaald en geïnterviewd voor radio en TV. Er is behoorlijk wat belangstelling en het is een gezellige drukte. We hebben de boot een stukje verlegd naar een vrije box dichtbij de kade en kunnen alles goed bekijken. De zeilers zien er allemaal een beetje appelig uit, maar wat wil je als je 500 mijl in je eentje zeilt en slechts 1,5 uur slaap krijgt in drie nachten. Het zijn allemaal Beneteau’s met prachtige zeilen er op. Op de kant zijn allerlei activiteiten voor de jeugd en kraampjes met kleding (aanbiedingen!). We kuieren wat rond en vermaken ons prima. ’s Avonds zijn er twee concerten met swingende muziek. Kortom, het is een en al feest.

Vandaag verlaten we Cherbourg 1,5 uur na laag water en pakken de stroom mee naar St. Vaast la Hougue. Het is warm (later zelfs heet) met een prachtige, strakblauwe lucht, maar helaas nauwelijks wind. Later, voorbij Barfleur, trekt de wind wel aan, maar staat dan pal op kop. Net voor St. Vaast hebben we Ruud van de Kabylia op de marifoon. Zij zijn net vertrokken uit St. Vaast, waar ze een aantal dagen hebben gelegen en nu samen met de Ciseaux onderweg naar Grandcamp. Eenmaal in de haven is het bloedheet. We genieten er nog maar even van, want het weer gaat morgen kennelijk veranderen. Vlug dus maar even de was in de machine om nog lekker buiten te laten drogen.

’s Avonds eten we lekker op het terras van het restaurant langs de haven. Wat een heerlijke dag.

Go with the flow, Dutch Lady vaart met 12,4 knopen snelheid door de Alderney Race

We verlaten St. Peter Port en laten de Kanaaleilanden met gemengde gevoelens achter ons. Als ons zeilleven gaat stoppen is het maar de vraag of we hier ooit nog terugkomen. De stroom loopt lekker mee in the Little Russel, maar wind om  te zeilen is er niet. We hebben de route ruim om Cap de la Hague gezet, want hier staat vlak rond de punt volgens onze Navionics gegevens ruim 8 knopen stroom, het is 1 dag na springtij. We weten hoe het hier tekeer kan gaan en al is er nauwelijks wind, we nemen het zekere voor het onzekere. Een hele club motorboten varen met begeleiding van Ocean People vlak langs Alderney op weg naar Engeland.

Dutch Lady breekt haar snelheidsrecord door de Alderney Race, de GPS laat 12,4 knopen zien. Dat schiet lekker op! Als we rond de Cap zijn komt er wind en de laatste 12 mijl naar Cherbourg kunnen we heerlijk zeilen. We zien een hele horde Nederlanders die de haven net verlaten heeft en als wij binnenvaren zien we een heleboel lege boxen. Helaas blijkt de hele steiger P (normaal voor passanten) gereserveerd te zijn voor La Solitaire de Figaro. Dit is een singlehanded race met 35 deelnemers en de race bestaat uit een aantal etappes van 4 dagen en nachten. De etappe van nu (500 mijl) gaat van de golf van Biskaje via Land’s End naar Cherbourg. Op de kade staan allemaal tenten en we hebben geluk dat we in één van de laatste vrije boxen terecht kunnen. De schepen van de race worden woensdag in de haven verwacht en tot en met het weekend is er een heel spektakel omheen gebouwd. Gelukkig kunnen Ruud en Marijke ook nog in een box. We besluiten een paar dagen in Cherbourg te blijven om het allemaal eens mee te maken.

We verkennen de stad die ’s avonds op zijn kop staat omdat Frankrijk gewonnen heeft en een ronde verder is in het WK voetbal. Het valt ons op hoe smerig het in de stad is en hoeveel zwervers we tegenkomen.

Vandaag krijgt het teakhout in de kuip een schoonmaakbeurt en sjouwen we met boodschappen uit de grote Carrefour in een nieuw winkelcentrum. We volgen de Figaro race op internet en verwachten dat de schepen morgenochtend binnen zullen komen. Alles is er klaar voor op de kant en wij ook.