Het einde van (weer) een bijzondere reis

We ontkomen er niet aan. We zijn weer terug op zoet water en dat betekent dat de muggenhorren er weer op moeten en dat er ook weer spinnen aan boord klimmen. De laatste dagen varen we van Bruinisse naar Dintelmond en maken we kennis met de waterscheidingsproef in de Krammersluis. De sluismeester is er niet juichend enthousiast over. Het levert een tijdwinst op van 2 minuten de ene kant op en 6 minuten de andere kant. Wij kennen de bellenbaan nog van vroeger in de Volkeraksluis en schrikken er niet van, maar er zijn watersporters die het maar niets vinden. Omdat we vroeg vertrekken ontlopen we de gekte in de sluizen en dat is wel zo prettig. Het is behoorlijk druk overal en tijdens het varen is het weer ogen van voor en achter nodig hebben. In Dintelmond blijven we twee nachten liggen en hebben we een gezellige middag en avond met Ad en Pien, die net aan hun bootvakantie beginnen. We overpeinzen tot laat in de kuip met kaarsjes aan en een heerlijk glas rosé (met dank aan de Take Off) de afgelopen weken. Het was een heerlijke trip met fantastisch weer, mooie plekjes en leuke ontmoetingen. Als we terug zijn in onze thuishaven hebben we 1000 mijl gevaren, gelukkig zonder problemen en kijken we met een bijzonder gevoel terug op de afgelopen (ruim 10) weken. De Dutch Lady ligt weer in haar box, ze heeft het fantastisch gedaan!