Het was geweldig!

Op woensdag 19 augustus varen we het laatste stukje van Scheveningen naar Hellevoetsluis. Het wordt een rustig tochtje zonder wind en mooi (heel warm) weer. En dan zijn we na 3 maanden weer terug op het Haringvliet. Hoe we het wenden en keren, aan onze bijzondere reis komt echt een einde.
Wat hebben we genoten, wat hebben we het getroffen met het weer, wat fijn dat we zonder problemen hebben gevaren en wat hebben we het goed gehad met elkaar.
We hebben 1812 mijl afgelegd in 91 dagen, Zweden heeft een bijzondere indruk bij ons achtergelaten en 3 maanden aan boord is ons goed bevallen. Het is geweldig dat zowel de Rabo als Damen ons dit hebben gegund, waarvoor mega dank.
De "whisky 2" sluit 's avonds, samen met Ruud en Mia, de vakantie af met kaasfonduen bij ons aan boord.
Iedereen bedankt voor het sturen van reacties en het meeleven tijdens onze trip. Wij gaan ons voorbereiden op volgende week........

.

18 augustus - HIEP HIEP HOERA

's Nachts om 00.00 uur word ik door Barbera, Peter en Luuk toegezongen; ik ben jarig! Ik word verwend met mooie cadeaus en ben nog nooit zo vroeg jarig geweest.

Na een korte nacht varen we van IJmuiden naar Scheveningen. Helaas te weinig wind en niet West, maar Zuidwest, zodat we niet veel kunnen zeilen. De haven van Scheveningen is veranderd, maar we worden er niet blij van. Het is behoorlijk lopen als je naar de supermarkt of naar het strand wilt, dus we trekken de fietsjes maar uit de bakskist.
Het is heet en vooral in de haven is het puffen. We frissen ons lekker op met de douche achterop en Luuk glijdt onderuit. Bijna in de ziektewet, daar moeten we niet aan denken.
We borrelen, gaan lekker uit eten op het strand waar onze andere vrienden Peter en Barbara met Josephine en Olivier ook naar toekomen en pikken dan Ditty en Richard op bij de viskraam. Paul & Syte en Coby en Wil komen bij de Barca aan boord. Kortom, een gezellige drukte en leuke avond die iets te laat wordt en waar de witte wijn en de rum-cola veel te lekker waren. De boot is versierd en er zijn sms-jes, telefoontjes en felicitaties op het blog. Dank, dank lieve mensen!

Amsterdam huilt.....

Amsterdam was weer heerlijk om in rond te lopen en te fietsen. Met de pont over het IJ zit je zo in de stad, waar we schrokken van de ontzettende rommel op straat. Rondom de Dam was het een vuilnisbelt. Heel gek dat je in een grote stad als Stockholm dat niet ziet. Zondagochtend (als Amsterdam op zijn leukst is) fietsen we door de Jordaan en door het Vondelpark (hoe kom je er ook al weer?!) waar finalisten van een klassiek concours optreden. We genieten aan een gracht van een pilsje, de boten, de mensen en de omgeving en gaan ook nog even langs het 'red light district' waar veel kamertjes te huur staan. 's Avonds uit eten op het Rokin en nog even wat rondlopen en dan hebben we weer genoeg van de drukte.

Vandaag varen we naar IJmuiden en komen we steeds dichter bij huis. Toch lekker om nog weer even op het zoute water te komen en via Scheveningen terug te gaan.

Het strand van IJmuiden is rustig, de scholen zijn weer begonnen en dat is te merken. We zien een prachtige zonsondergang, terwijl de Costa Luminosa (het cruiseschip waar Ditty en Richard mee naar de Noordkaap zijn geweest) uit vaart voor een volgende reis. Nog even en dan is onze prachtige reis voltooid, maar eerst nog even genieten van de Noordzee en de tripjes naar Hellevoetsluis.

Opa en Oma dag in Volendam

Van Medemblik zeilen we (met hulp van de motor) in wat somber en miezerig weer naar Hoorn. Het schutten in Enkhuizen gaat snel en binnen 4 uurtjes liggen we in de oude binnenhaven in Hoorn. We hebben het er nog nooit zo druk gezien, maar dat komt waarschijnlijk door de kermis in de stad. De kermis loopt door de hele stad heen en is de op 1 na grootste van Nederland. Het is vandaag woensdag-familiedag en dat is te merken! Wat een gekkenhuis, maar ook wel weer gezellig.

's Avonds krijgen we Frits Kamst (waar ik van 1980-1987 voor heb gewerkt bij de NMB) op de koffie. Ontzettend leuk om elkaar weer eens te zien en te spreken. De volgende ochtend komen en Astrid (een oud-collega van Luuk bij de NVS) en Miles op de koffie. Een soort verlaat kraambezoekje, want Miles is nu inmiddels 10 jaar.

Nu we in Nederland zijn hebben we weer telefonisch contact met familie en vrienden en komen we weer wat op de hoogte van wat er in onze afwezigheid allemaal is gebeurd.

Van Hoorn naar Volendam is weer een klein stapje. Het is heerlijk om de tijd te hebben om zo langzaam aan weer richting thuishaven te gaan. We zijn aangenaam verrast door de nieuwe marina. Een geweldige haven, met prima voorzieningen en leuke dingen voor kleine kinderen. We fietsen naar de dijk, waar het een gekkenhuis is, zoveel mensen. Peter ruilt zijn DiBlasi's in voor een fiets met grotere wielen en we pompen de rubberboot op.

Vrijdag komen de kids (helaas moet Wilco werken) en alle kleinkinderen op de boot. Wat een feest voor Opa en Oma. Het is heerlijk om iedereen weer te zien. Ze zijn allemaal gegroeid in de tussentijd. Het is fantastisch weer en we kunnen lekker buiten in de kuip en op de kant met de autotjes rijden. We varen een stukje naar de oude haven van Volendam en Opa gaat met de rubberboot varen. Om 5 uur is er voor de kleintjes maskertjes maken georganiseerd en krijgen ze Wicky en chips. Iedereen (ook Opa en Oma) is aan het eind van de dag moe, maar het was een groot feest.

Bij Peter en Barbera komen Remco en Kristel met de kleine Manon een nachtje logeren. 's Avonds komen Berend en Ina ook nog onverwacht op bezoek en zitten we gezellig met z'n allen bij de Barca aan boord bij te praten.

Zaterdag (vandaag) varen we naar Amsterdam. Er staat een goede windkracht 5 en een deel kunnen we lekker zeilen. De brug en de sluis zitten mee en in de Sixhaven treffen we het met een prima box, waar we 2 nachten kunnen blijven liggen.

Het is bloedheet en de vooruitzichten voor de komende week zijn goed. Wat wil een mens nog meer.....

Van zout naar zoet

We zijn keurig met het tij omlaag en omhoog gegaan, gelukkig maar. Achter ons ligt een oude reddingssloep waar je een overnachting in kunt boeken. Heel apart en heel romantisch, alleen jammer dat er zoveel andere schepen om je heen liggen.

De winkels zijn op maandagochtend in Harlingen gesloten. Jammer, want Luuk heeft net iets heel leuks gezien in een etalage.
Anderhalf uur voor hoog water gooien we los. Eerst moet ik nog op duivenjacht, want er zit een jonge duif in het gangboord die niet weg wil.

Buiten op het wad is het een drukte van belang, een hele sliert schepen richting de eilanden en een andere sliert schepen, net als wij, richting Kornwerderzand. Helaas wind tegen, dus niet zeilen, maar wel leuk varen. Voor de brug en sluis is het een gekkenhuis, maar uiteindelijk komen we toch op het IJsselmeer en zijn we weer op zoet water. We overnachten in de marina van Makkum, waar het allemaal keurig voor elkaar is. Lekker even op de fiets naar het dorp met een dreigende lucht en 's avonds krijgen we regen. Dat is lang geleden en we moeten er weer een beetje aan wennen. Luuk sopt de boot lekker schoon en de borstel met steel schiet overboord. Gelukkig kan ik hem weer opduiken uit de prut.

Van Makkum naar Medemblik kunnen we heerlijk zeilen. Lekker vol tuig met een NW wind 3-4 (20 mijl in ruim 3 uur). De komende dagen wordt er wat meer wind verwacht, maar dat maakt hier dan niet uit.

Nog even op zout water

Het was weer erg leuk in Leeuwarden, de stad was gezellig druk (er was nog steeds uitverkoop) en we liggen heerlijk aan het graskantje van de Prinsentuin. Ook hier hebben ze prima ijs (mmmm....mango).

Vandaag varen we over het Van Harinxmakanaal naar Harlingen, waar we doorschutten naar buiten en weer even op zout water zitten. In Harlingen is het druk (waar niet). We komen rond hoog water aan en veel schepen vertrekken met het tij naar buiten. Zo is er weer plaats voor andere schepen en kunnen we midden in de stad aan de kade afmeren. Er liggen keurig planken voor de stootwillen. Met lange lijnen afmeren en dan maar hopen dat we zowel hoog als laag goed liggen.

Gezellig even lopen door de stad en het carillon speelt er lustig op los. 's Avonds lekker mosselen en saté gegeten op een terrasje en met een koffietje genieten van het uitzicht op de bruine vloot en het wad.

Puffen en afzien in Dokkum

Tot onze grote verrassing komt de havenmeester in Lauwersoog liggeld innen. Sinds 2 jaar moet je nu ook in de vissershaven betalen, terwijl je geen enkele voorziening hebt. De haven is helemaal vol gestroomd dus dat is kassa!

We hebben tot laat buiten gezeten en genoten van een mooie avond. De nacht is voor de meesten een beetje lawaaiierig; er wordt flink gewerkt in het schip waar we naast liggen en er schijnt ook veel motorlawaai geweest te zijn; ik heb er niets van gemerkt en slaap heerlijk.

De sluis begint om 7.00 uur te draaien en na het ontbijt gooien we rond 8 uur los en kunnen met de volgende schutting mee. We zitten weer op zoet water en dat ziet er erg modderig uit. Geen kwallen meer en geen zout meer aan dek. Jammer hoor...

Op het Lauwersmeer weer even oppassen in de geul en dicht bij de rode tonnen blijven. Zonder problemen bereiken we Dokkum, waar we een prima plek aan de kant vinden. Er is jaarmarkt in de stad en het is gezellig druk.

Evert en Marjolein komen vanuit Schoonoord "even" op de koffie/thee en we praten gezellig bij; het is al meer dan een half jaar geleden dat we elkaar gezien hebben. Leuk hoor, dat ze helemaal naar Dokkum komen om ons te zien.

Het is bloedheet en benauwd; in de boot is het 31 graden en alles wat je doet kost moeite. Het is de hele dag puffen en zweten en het is te warm om te koken. 's Avonds nog even gezellig de markt over en een programmatje installeren bij Ad op de computer. Eindelijk koelt het een beetje af. Piet's voorspelling dat we geen spatje regen krijgen, komt helemaal uit.

Vandaag varen we (af en toe door de prut) naar Leeuwarden. Het weer is helemaal anders dan gisteren, het is bewolkt en het voelt fris aan. Birdaard is weer leuk om te zien en er staan prachtige huizen langs de route.

In de Prinsentuin meren we af. Het is weer genoeg voor vandaag.

 

 

Terug op eigen bodem

Vanochtend fietsen we naar het vliegveld van Norderney voor koffie met appeltaart. Norderney blijft een mooi eiland en we genieten nog even van het Duitse kur-eiland. Om half een gooien we los en met hoog water varen we langs het strrand. Het is weer prachtig weer en er liggen genoeg mensen te bakken en te braden. Als we door de Sluchter heen zijn zetten we de zeilen, maar er is niet veel wind. Helaas kunnen we dus niet zonder de motor; jammer maar helaas.
Het wordt een rustig tochtje, Luuk schrobt de kuip met zout water en daarna scrobben we onszelf lekker met de buitendouche.
Zodra we weer voor de Nederlandse kust zijn bellen we met Vodafone om ons buitenland abonnement te blokkeren en met Joke en Leo die op Texel liggen.



De geul van het Plaatgat (boven Schiermonnikoog) is helemaal verlegd, maar de tonnen zijn goed te vinden en zonder problemen vinden we Lauwersoog in de avondzon. Net als gisteren hebben we het laatste uurtje wind om te zeilen. We zijn weer op Nederlandse bodem al voelen we die nog niet, want we meren naast een vissersschip af en komen niet van boord.

Als een spiegel(ei)tje

Het is vanochtend heel vroeg (en dan bedoel ik héél vroeg) als we opstaan. We hebben niet veel geslapen en de eerste schepen vertrekken al rond 3 uur. Wij zijn even na 4 uur los en varen de Elbe met een dikke stroom mee af. We lopen ruim 10 knopen en dat schiet lekker op. De tonnen vliegen aan ons voorbij. Het is volle maan, maar die verdwijnt net achter een wolk. Gelukkig zien we na een uurtje het ochtendgloren en genieten we van een prachtige zonsopkomst. Er is nauwelijks wind en de zee is glad, zo maak je het niet vaak mee. We zijn niet de enigen. Er zijn zeker 30 tot 50 schepen die Cuxhaven verlaten.

We trekken de zeilen omhoog en met de motor erbij wordt het een zeer ontspannen tochtje. Om de beurt liggen we in de kuip in het zonnetje om nog een beetje slaap in te halen. Het wordt een warme dag, met de hele dag een strakblauwe lucht. Pas als we een uurtje voor Norderney zijn komt er wind en omdat we het laatste stukje de stroom behoorlijk tegen hebben, help het zeil goed mee om vaart te houden.

In Norderney hebben we het geluk om een goede plek aan de steiger te vinden. We zijn tegen half drie binnen en mooi op tijd, want daarna stapelt het behoorlijk op.

We pakken de fietsjes en gaan nog even lekker naar het strand en het dorp in, waar we nog maar eens een ijsje nemen. 's Avonds lekker uit eten in het Bootshaus als besluit van een heerlijke dag die ons na 65 mijl nog één stap van Nederland heeft gebracht.

Ons hoor je niet klagen....

Op de Barca is gisternacht een wildvreemde aan boord gestapt, die zich kennelijk vergiste in de boot en waarschijnlijk te veel (Robby) had gedronken. Wat een schrik!

We hebben een heerlijke, rustige dag in Rendsburg doorgebracht. Nou ja, we zijn wel druk geweest met boodschappen, wassen en winkelen en natuurlijk lunchen bij het zweefveer en genieten van de Duitse keuken en de sfeer aan het kanaal. Het blijft een leuk punt met volksliederen en uitleg over de grote schepen die langsvaren.

Vandaag varen we het Nord Ostsee Kanal af en via Brünsbuttel komen we weer op de Elbe. De vooruitzichten voor de komende dagen zijn goed en met ons zijn er dan ook veel Nederlanders die nu naar Cuxhaven gaan.

Het weer is prachtig, lekker veel zon en een zwakke tot matige N-NW wind. Op de Elbe is het prachtig varen. Met een snelheid van 10 knopen lopen we met de stroom mee zo op Cuxhaven aan. Tot onze grote verrassing is er plaats genoeg en vinden we allebei een prima box. Lekker om zo te liggen, dan hoeven we in ieder geval niet ons bed uit als er mensen weg willen. Het tij gaat vannacht om 3.00 uur meelopen en dat betekent dat we vroeg in de ochtend weg moeten. De wekker gaat daarom op 4.00 uur!

 

Vandaag de wekker maar weer eens gezet, want we willen een beetje op tijd in Rendsburg zijn. Van Laboe naar de sluis (en ingang) van het NordOstseeKanal is maar een paar mijl, maar helaas duurt het behoorlijk lang voordat we de sluis in kunnen varen en we met een kudde voornamelijk Nederlandse en Duitse schepen worden geschut.
De Oostzee ligt nu achter ons, we hebben een mooi rondje gemaakt en het laatste traject van de reis ligt voor ons met vast nog wel wat uitdagingen.

Gelukkig raken we langzamerhand verlost van de lieveheersbeestjes, we borstelen de laatste overboord (hopen we).

Rendsburg is inmiddels een vertrouwde plek en er is plaats genoeg in de haven. Het is benauwd, plakkerig weer, maar wel goed om snel even een was aan de lijn te hangen. Morgen doen we hier weer wat ('noodzakelijke') inkopen en dan op naar de Elbe en Duitse Bocht.

"Als een meeuwtje"

Als een meeuwtje zeilen we vandaag van Marstal naar Laboe (Duitsland). Met een heerlijke zuidoosten wind 4-5 halen we een gemiddelde van 7 knopen en dat is niet slecht. Fijn om weer eens lekker te zeilen!
Gisteren zijn we vanwege de stormachtige wind blijven liggen en hebben we de dag doorgebracht met van alles en niets. Een beetje lopen, een beetje rommelen en de dag is zo voorbij. De haven is volgestroomd met Nederlanders en Duitsers, we zitten echt in de drukte, maar wel gezellig. Marstal is prima bevallen, leuke barbecueplaatsen en leuk om te lopen. Het was een verademing dat de wind gisteravond ging liggen. Heerlijk, na al dat geweld.
De laatste Deense kronen worden uitgegeven; we moeten echt door.



We zijn nu dus weer in Duitsland en hadden gehoopt dat we de wespen en de lieveheersbeestjes in Denemarken zouden achterlaten, maar dat is niet het geval. In Laboe worden we er helemaal gek van. Je ziet iedereen om zich heen slaan en als je even stil staat zit je helemaal onder. Het lijkt wel of de lieveheersbeestjes ook steken, af en toe voel je een prikje en ze kruipen in je shirt en in je short.
Laboe is erg gezellig. Er is een markt van handwerkspullen, van hout tot metaal, een leuk strand (wel betalen!), een prima supermarkt en een gezellig centrum met een goed Itraliaans restaurant waar we 's avonds lekker gaan eten.
We bezoeken ook de U-boot en krijgen het helemaal benauwd bij het idee dat daar 27 mensen in moesten leven (onder water). 's Avonds koelt het wat af en zijn we de beestje gelukkig een beetje kwijt. Een heerlijke dag vandaag met zon en goede wind, wat wil een mens nog meer.

Hiep hiep hoera, Sergio 5 jaar

Vandaag is ons oudste kleinkind Sergio 5 jaar geworden. We denken tijdens deze trip regelmatig aan onze reis van 5 jaar geleden hier in het gebied. Toen keken we overal hoe we naar huis konden komen na de geboorte van ons 1e kleinkind. De tijd gaat snel!
Gisteren zijn we door de Svendborg Sund naar Marstal gevaren, een tochtje van 18 mijl, via allemaal (goed betonde) geulen. Buiten de geul is er overigens niet te varen. Er is plaats genoeg in de haven, maar aan het eind van de dag ligt deze toch behoorlijk vol. We halen de fok er af en brengen deze naar de zeilmaker voor een kleine reparatie, omdat de zeillatten aan de onderkant naar buiten steken. Marstal is een leuk plaatsje en we genieten op een terrasje van live blues muziek, heerlijk.

De wind waait vandaag veel te hard (6-7 Bft met windstoten tot 9 Bft). Er trekt een gigantische winddepressie over ons heen. Gelukkig liggen we goed vast in een ruime box. Na een flinke regenbui vanochtend is het vanaf een uur of 10 weer zonnig. We gaan met de bus naar Aeroskobing, een plaatsje waar we 10 jaar geleden zijn geweest. Er is jazzfestival dus we worden weer getrakteerd op live muziek. Het plaatsje heeft schattige huisjes, maar verder is er niet zo veel. We zien wel gelijk wat van het eiland Aero, met in Marstal 's werelds grootste zonne-energie terrein van 18.365 m2, waarmee 30% van de huishoudens wordt verwarmd.
's Avonds spreken we de jarige job nog even vanuit het Gardameer in Italië; hij babbelt er vrolijk op los en is knap verwend horen we.

Op excursie rond de Svendborg Sund

We gaan op onze flitsende Diblasi's vandaag op excursie. We fietsen een prachtige route door het bos en komen uit bij de Kleine Belt. We zien het eiland Langeland liggen. De omgeving is hier prachtig en we treffen het met het weer. Met een lekker zonnetje beklimmen we de heuvels en langs de Sund komen we bij het (schier)eiland Thurö. Onderweg lunchen we aan een picknicktafel (met kleedje!), midden in de natuur. Een heerlijke dag die we afsluiten met een gezamenlijke barbecue aan boord van de Barca.

Zweten in Svendborg

Gisteravond een heerlijke en mooie boswandeling gemaakt in Lohals. Een prachtig wandelgebied en voor ons gevoel waren we helemaal alleen in het donkere bos.

Peter is zowaar laat op vandaag (de wekker was van slag) en voor zijn doen erg laat naar de bakker geweest. Tegen 9 uur smullen we weer van onze (aan boord afgeleverde) lekkere broodjes. We varen vandaag zuidwaarts over de Kleine Belt naar de Svendborg Sund. Er is voor de verandering weinig wind, dus varen we weer op de motor. De Svendborg Sund is prachtig. We zijn hier 10 jaar geleden geweest en het is leuk om hier weer te varen. De haven van Svendborg is helemaal veranderd, veel groter met mooie steigers, flink gemoderniseerd, maar met nog steeds dezelfde fish & chips tent. Het is broeierig warm en we lopen een beetje puffend door de stad. Maar we klagen niet, op een paar spatten na blijft het de hele dag droog. Ook hier weer veel uitverkoop in de winkels, maar we vinden Denemarken toch wel veel duurder dan Zweden.

We komen nu weer veel meer Nederlanders tegen, het is natuurlijk volop vakantietijd en een heel verschil met het begin van onze reis.
's Avonds eten we natuurlijk fish & chips, tanken we diesel bij de pomp (lekker goedkoop) en zitten we heerlijk buiten.

Lieveheersbeestjesplaag op Agersö

Vandaag wordt onze schoonzoon Wilco 40 en we bellen natuurlijk even om de jarige te feliciteren. Hij heeft niet veel tijd, want de 40 kaarsjes moeten worden uitgeblazen, vanavond dus nog maar even skypen.

We starten de dag met zon, een zondagsontbijtje en een fietstochtje over het eiland. We vertrekken wat later vandaag vanwege de straffe westenwind, die vanmiddag hopelijk wat afneemt. In de haven heerst er een 'Lieveheersbeestjes'plaag', ze zitten in drommen op en onder de kap, op de lijnen, in je haar en als je niet oppast in je biertje. We komen er achter dat de stippen die ze hebben, nooit hun leeftijd kan zijn, want dan zijn het allemaal 6-jarige beestjes en dat geloven we niet.



Tegen half een gooien we los en we eten onderweg onze lekkere broodjes op, voordat het grootzeil omhoog gaat. We kiezen voor de route boven het eiland langs in de hoop dat we dan de wind een beetje in het zeil hebben, helaas draait onderweg de wind naar zuid-west en wordt het toch nog hakken op de Grote Belt naar het plaatsje Lohals op Langeland.
In de oude haven vinden we een mooie plek aan de kade, lekker met de kop op de wind. We pakken de fietsjes om in de supermarkt onze lege bierblikjes in te leveren en zijn blij dat we bij ons geen statiegeld hebben op blikjes, wat een gedoe.

De vakantie is begonnen

Gisteren een heerlijke, rustige dag in Vordenborg gehad. Naar de kapper geweest (toch wel spannend), lekker gefietst door bos en langs mooie landerijen en 's middags naar een grote watersportzaak geweest. Peter en Barbera laten de kronen vandaag rollen en kopen mooie nieuwe zeiljacks. Op een onweersbui na, is het weer goed en uit de wind is het lekker warm.

Vandaag moeten we de Dutch Lady een beetje de box uittrekken, want we liggen een beetje in de prut (of in het gras). Het eerste stukje naar de geul van de Masnedsund brug is ondiep en even raken we de grond. De brug draait vlot en dan kunnen de zeilen omhoog. Het waait ZW-W 4-5 Bft en scherp aan de wind kunnen we bijna het hele stuk zeilen. Er komen een paar golfjes over, maar het gaat erg lekker. Zo bereiken we het eiland Agersö, waar de Barca ons opwacht aan de kade en waar we prima liggen met een eigen picknicktafel op de kant.

We verkennen het eiland, het is een en al rust, met hier en daar stalletjes aan de weg met een geldbakje zodat je wat kan kopen. Er is een supermarktje, een kerkje, een molen en de keurige haven met wat vissersscheepjes en een ferry.

De laatste 4 weken van de vakantie gaan in en we realiseren ons dat dat een periode is die we normaal met vakantie gaan. Dus......de vakantie is net begonnen!

Kan het net of kan het net niet ?

De wind giert en de regen slaat op het dek. Luuk informeert om half acht bij de havenmeester naar de waterstand en vraagt nog even advies over de Faröbrug, die 20 m hoog is. We kruipen nog maar even de kooi in, van vroeg varen is vandaag geen sprake. Onze buurman met de mooie motorboot wil echter wel weg en om half elf vertrekken we voor een spannend tochtje. Het begint een beetje hobbelig, maar de lucht klaart op en de wind is 4-5 Bft. als we de Facksebucht oversteken en de boeienlijn oppakken. We varen in een soort file tussen de tonnen over niet meer dan tussen de 2 en 2.5 meter water, terwijl wij 1.95 m diep steken. Af en toe is het wat dieper, maar als de meter 1.7 aanwijst zetten we ons schrap, maar er gebeurt gelukkig niets. We scharrelen door tot langs Kalvenhave, richting Vordingborg. De eerste brug is geen probleem, maar de tweede brug bezorgt Barbera buikpijn en ons wat hartkloppingen. Luuk vaart heel voorzichtig naar het midden van de brug, die overigens mooi glad afgewerkt is aan de onderkant, en langzaam komen we onder de brug en er zonder schade onderdoor. Joepie, we zijn er onderdoor. Het scheelt ons 2 dagen varen en dat is een toast(je) waard. We vieren het succces samen met de Barca die ons 's avonds in Vordingborg op pizza trakteren.

We vinden dat we wel wat rust verdient hebben en dus blijven we morgen een dagje liggen. Misschien even naar de kapper en fietsen naar de watersportzaak.

Regen in Rödvig

We zijn gisteren bijna uitgerookt bij het havenkantoor, waar we zaten vanwege de internetverbinding. Een vriendelijke Zweed was zijn avondeten aan het opwarmen op de barbecue en een dikke walm, benam ons de adem. Het zal wel lekker zijn geweest voor hem, maar niet voor de mensen die aan het internetten waren. Eigenlijk valt het ons wel een beetje tegen dat we heel weinig een openbare internetverbinding op de boot hebben.

Vanochtend brengt de Luuk de meute naast ons op tijd in beweging, zodat we om half negen los kunnen gooien. Er staat een lekker windje (ZO 4-5) en we zeilen heerlijk naar de volgende haven, Rödvig. We passeren Stevn's Klint, mooie krijtrotsen met als hoogste punt de vuurtoren op 42 meter en bij Höjerup een kerkje, dat in 1928 zijn 'koor' in het water zag verdwijnen.

Het wordt in de haven weer langszij stapelen en we kiezen een mooie motorboot uit om af te meren. Helaas gaat het 's middags regenen en komt er niets van een leuke fiets- of wandeltocht.

's Avonds eten we lekker pannenkoeken van Barbera, daar is het echt weer voor, en moeten we beslissen hoe we morgen gaan varen, want er zit een brug van 20 meter op de route die we willen varen.

Van de stad naar het dorp

We hebben genoten van Kopenhagen. Gisteren hebben we de dag goed besteed met fietsen naar de Little Mermaid, het Paleis, de Dome en het centrum. Lekker gewinkeld, koffie op een terrasje, kortom alles wat je doet in een mooie, grote stad. Aan het eind van de middag 1 grote plensbui waar we voor moesten schuilen, maar verder een heerlijk zonnetje en wel veel wind, maar daar hebben we in Christianshavn geen last van. 's Morgens is het een heel geharrewar met schepen die weg willen en er tussenuit moeten. Zo ook bij ons vanochtend. Bovendien is er de strijd om de goedkopere ligplaats waar wij liggen en de havenmeester van de andere club die iedereen bij hem wil laten betalen.

Luuk stuurt de Dutch Lady er keurig tussenuit, we hebben weer de ruimte. In de haven ligt de Rotterdam van de HAL, een mooi gezicht. Ook vandaag veel wind. Er zijn vlagen van 7 Bft en we varen alleen op de fok in sneltreinvaart naar Dragör. Maar een klein stukje van 9.8 mijl en in ruim 1.5 uur zijn we er. Dragör is heel gezellig, met leuke kleine straatjes en veel bloemen langs de huizen. Het plaatsje dateert van 1600 volgens een Hollander die onze boot bewondert. Er zijn hier straten die Hollandse namen hebben, maar dan op z'n Deens geschreven, zoals Västgröningen.

Zeilend naar de overkant

De nacht was onrustig, maar de dag maakt weer veel goed. We verlaten met pijn in ons hart Zweden. De Deense vlag wappert weer in het want en we zien de Zweedse kust achter ons verdwijnen. Tot een volgende keer, dat is zeker.
We worden vandaag getrakteerd op een goede wind uit het Westen en we kunnen dan ook weer eens lekker zeilen. We lopen als een speer en de 24 mijl naar Copenhagen leggen we in minder dan 4 uur af. Onderweg spreken we Moos en zijn we weer op de hoogte van het wel en wee aan het thuisfront. We bellen met de havenmeester van Wilders Plads, de jachthaven midden in het centrum (tegenover het beroemde Nyhavn), om te vragen of we er terecht kunnen. Hij belooft ons een plaats aan te wijzen als we aankomen. Gelukkig is het redelijk rustig als we Christanshavn invaren, soms wemelt het van de rondvaartboten. We treffen het dat er net iemand weggaat en dat we precies op die plek aan de kade passen. Het blijkt echter wel dat die plaats onder een andere haven valt en de havenmeester van Wilders maakt wat drukte, omdat hij niet met ons kan afrekenen. Jammer voor hem, maar voor ons een prima plek en ook nog voordeliger. We pakken de fietsjes en kunnen het toch niet laten om Christiania even te verkennen. Het is nog net zo als 5 jaar geleden, een bonte verzameling vreemde vogels, een geur van wiet, een een grote puinhoop van van alles, maar toch wel erg leuk om te zien.
Ik ervaar voor het eerst hoe het werkt in een wasserette (al is het vakantie, sommige dingen gaan gewoon door) en 's avonds zitten we lekker op een terras in Nyhavn en bezoeken we de overbekende Mermaid. Een prima dag naar en in een leuke stad.

Twee landen in 1 dag

Vandaag gaan we op excursie, met de ferry naar de overkant (Denemarken). Het is ongelofelijke hoeveel ferries er gaan tussen Helsingborg en Helsingör. Drie keer per uur en grote ferry en dan nog 2 keer per uur een kleinere, snelle ferry. Aan boord zijn er cafetarias en winkels en er wordt veel drank gekocht. Helsingör heeft een hele andere uitstraling dan Helsingborg. Het is wat kneuteriger, maar wel gezellig. Leuke oude pandjes en winkeltjes. Helaas gaat op zaterdag alles vroeg dicht. We bezoeken het slot Kronborg en leren weer wat over de Deense geschiedenis. Vroeger was Zuid Zweden Deens en werden de schepen hier tegengehouden met kanonnen vanuit het slot. Nadat er flink betaald werd, kon de schepen doorvaren. Helsingör was het centrum van Denemarken. Nadat de Zweden in een oorlog het huidige Zuid Zweden veroverden was het slot niet meer interessant voor vorsten om erin te wonen. We leren ook over Hamlet waarvan iedereen denkt dat hij in het slot gewoond heeft, maar dat is een verhaal dat Shakespeare heeft bedacht en aangeboden heeft aan het Engelse koningshuis. In het slot zijn veel handgeweven kleden te zien met voorstellingen van personen en gebeurtenissen. Erg knap gemaakt. Van de oorspronkelijke inventaris is helaas niets meer terug te vinden. We lopen door de Casematten en moeten er niet aan denken om in deze vochtige, donkere ruimte als soldaat te moeten leven. Geef ons maar de huidige tijd, met lekker eten op een terrasje (onder een plaid) en genietend van een lekker wijntje, zoals we 's avonds doen. De laatste Zweedse kronen worden uitgegeven. Morgen op naar Denemarken, maar dan op eigen kiel.

Helsingborg, laatste Zweedse haven

Vanwege de wind blijven we een dagje in Falkenberg liggen. We ontdekken een mooi strand en in de bibliotheek werken we het blog bij met een nieuwe routekaart.

Vandaag maken we weer eens wat mijlen. Vroeg weg dus (voor 7 uur varen we) en over een rustig Kattegat zetten we koers naar de Oresund. We kunnen zelfs zeilen en dat voelt weer goed. Er is een windwaarschuwing voor 15 m/s (7 Bft) vanavond en vannacht, dus we moeten op tijd in de haven zijn en dat lukt. Onderweg genieten we van de zon en rondom de boot zwemmende bruinvissen.

Vooral het laatste stuk, tussen Denemarken en Zweden, staat er behoorlijk wat stroom tegen. Helsingborg is de laatste Zweedse haven die we aandoen en dan houdt het ook op met de (blonde) Zweedse schonen (zie foto's Dennis). Het is druk in de haven, maar na wat zoeken liggen we prima met de kop op de wal aan een hekboei. Het is gezellig druk op de boulevard langs de haven. Veel (eet)tentjes, muziek en zelfs dansen op de steiger. De stad is mooi met prachtige gebouwen en een mooi uitzicht op Denemarken. Morgen gaan we met de ferry naar de overkant om het slot te bekijken.

Lerkil-Varberg-Falkenberg

Na de haven van Göteborg met o.a. de Damen werf, varen we door het laatste scherengebied. Nog even genieten van de mooie rotsen, de verborgen ligplaatsen en doorgangetjes. We zullen het missen en het is zeker dat we de scheren in de toekomst nog eens zullen opzoeken. Wat een geweldig mooi gebied. Er is weinig wind, dus zeilen doen we weinig. In Lerkil wandelen we over de rotsen en door een duingebied. Er is een prachtige baai waar je kunt zwemmen, jammer dat het er wel behoorlijk stinkt. Veel 2e (mooie) huizen.

Het Kattegat is naar Varberg toe onvoorstelbaar glad en we worden verrast met een prachtige dag met veel zon. Onderweg zwemmen er bruinvissen achter de boot, maar ze zijn te snel om ze te kunnen filmen. Er staat 1-1.5 knoop stroom tegen, maar (weer) op de motor halen we toch een gemiddelde van ruim 5 knopen.

In Varberg hebben we geluk een goede plek in de binnenhaven te hebben, langs de kade. Leuk stadje met een burcht, badhuis, strand, gezellig centrum en natuurlijk heerlijk ijs, waar het echt weer voor is. 's Avonds jazzmuziek in het park en lekker lang buiten genieten van een mooie avond.

Naar Falkenberg houden we het bijna droog. Er komt een dikke onweersbui opzetten en het laatste kwartiertje varen we in de regen. Het onweer valt gelukkig mee. We lenen fietsen van de watersportvereniging en nemen de laptop mee naar de stad om het blog bij te werken. Het is ineens weer bloedheet en we moeten wel een ijsje nemen. De mannen slagen er in om in de REA een shirt te kopen.

Op het terras van de vereniging zitten we heerlijk onder onze parasol met een pilsje. Het leven is goed!

Lerkil-Varberg-Falkenberg

Na de haven van Göteborg met o.a. de Damen werf, varen we door het laatste scherengebied. Nog even genieten van de mooie rotsen, de verborgen ligplaatsen en doorgangetjes. We zullen het missen en het is zeker dat we de scheren in de toekomst nog eens zullen opzoeken. Wat een geweldig mooi gebied. Er is weinig wind, dus zeilen doen we weinig. In Lerkil wandelen we over de rotsen en door een duingebied. Er is een prachtige baai waar je kunt zwemmen, jammer dat het er wel behoorlijk stinkt. Veel 2e (mooie) huizen.
Het Kattegat is naar Varberg toe onvoorstelbaar glad en we worden verrast met een prachtige dag met veel zon. Onderweg zwemmen er bruinvissen achter de boot, maar ze zijn te snel om ze te kunnen filmen. Er staat 1-1.5 knoop stroom tegen, maar (weer) op de motor halen we toch een gemiddelde van ruim 5 knopen.
In Varberg hebben we geluk een goede plek in de binnenhaven te hebben, langs de kade. Leuk stadje met een burcht, badhuis, strand, gezellig centrum en natuurlijk heerlijk ijs, waar het echt weer voor is. 's Avonds jazzmuziek in het park en lekker lang buiten genieten van een mooie avond.
Naar Falkenberg houden we het bijna droog. Er komt een dikke onweersbui opzetten en het laatste kwartiertje varen we in de regen. Het onweer valt gelukkig mee.

Deze reis werd mede mogelijk gemaakt door .......

 

Göteborg, lat. N 57.42.5 / long. E 011.57.9

Tot onze grote verrassing, na een regenachtige nacht, een droge en zonnige dag. Lekker zondags ontbijtje, een wasje doen, diesel tanken bij de Shell, winkelen en de stad verkennen. Het grote (overdekte) winkelcentrum bij de haven is op zondag open en ook veel andere winkels in het centrum. We vervelen ons dus niet en het kost dus weer geld, want ik koop 2 broeken in de rea (uitverkoop). Lekker mensen kijken die rond de haven lopen te flanneren. Veel Zweeds blond en blote jurkjes.

Götaborg, weer terug in de bewoonde wereld

Om 7.00 uur liggen we al in de eerste sluis. Lekker rustig met twee schepen naar beneden met alleen een lijntje op de middenbolder. Na een kleine vergoeding van 800 kronen zijn we, vier sluizen later, in drie kwartier zo'n 32 meter lager. We komen bijna weer op zeeniveau. Gelukkig is het tijdens het varen grotendeels droog. De lage wolken zien we mooi tussen de bomen hangen. De wind neemt toe en bereikt vlagen van 15.5 meter per seconde, ofwel windkracht 7 Bft. De rivier is breed en er staan mooie huizen tussen het groen. En dan, na wat bruggen, zijn we in Götaborg en zitten we weer in de bewoonde wereld. Er is weer industrie en er zijn snelwegen met veel auto's, het is weer even wennen.

We zoeken een plek in de haven 'Lilla Blommen', maar dat valt nog niet mee. Na wat heen en weer gemanouevreer lukt het uiteindelijk om een plaatsje te vinden en liggen de Barca en de Dutch Lady als een vorst. Het begint gelukkig weer te regenen.

We verkennen de stad en het dichtbij gelegen overdekte winkelcentrum, het is er erg druk. Gelukkig zijn de winkels morgen (zondag) ook open, want we blijven hier in ieder geval 2 nachtjes liggen.

De trip van oost naar west, dwars door Zweden, is hiermee voltooid, maar gelukkig is onze reis nog niet ten einde!

Hiep hiep hoera, Nick 2 jaar

Nog voordat bakker Peter weer overheerlijke broodjes aan boord bezorgt, skypen we met onze kleinzoon Nick die vandaag 2 jaar geworden is. Leuk om de kleintjes weer eens te zien en er mee te babbelen en we moeten er natuurlijk ook voor zorgen dat ze nog weten hoe opa en oma er uit zien.

Het is vandaag echt vies weer, de hele dag alleen maar regen, regen, regen. Heel erg jammer, want we varen weer door een mooi stukje natuur. Het eerste deel Trolhätte kanal is echt gegraven en komt dan uit op de natuurlijke rivier Göta älv. De 1e sluis is echt tussen de rotsen uitgehakt en aan de sluismuur is dat goed te zien. Het water is vrij breed en heel anders dan het Göta kanal, maar wel erg mooi. Bij Trolhätten zijn wat ligplaatsen maar we varen nog een stukje door en blijven voor de sluis liggen. Van hieruit wandelen we langs de oude sluizen. Er zijn sluizen uit drie verschillende periodes varierend van 1800, 1844 en 1905. Prachtig om te zien ondanks het weer. Met 1 enkele en een trap van 3 gaan we 32 meter naar beneden. Beneden bij de oude sluizen zijn ook hele leuke ligplaatsen, vooral als de zon schijnt lig je daar in het paradijs.

Er komt een tanker van beneden naar boven schutten die aan beide zijden maar een paar centimeter ruimte heeft. Schitterend om te zien hoe hij de sluis binnenvaart. Dit is ook een toeristische attractie waar jaarlijks zo'n 400.000 mensen op af komen.

Slapeloze nacht

De wind trekt vannacht aan en we liggen aan lager wal op ondiep water. Van de havenmeester hebben we gisteravond gehoord dat de ingang inderdaad het ondiepst is, heel onlogisch als je verder in de haven 2.30 m water hebt staan.

Al met al reden om niet goed te slapen en zorgen te hebben over het goed wegkomen. We varen heel voorzicht achteruit de haven weer uit en halen opgelucht adem als we weer genoeg water onder de kiel hebben.

We varen het laatste stukje scheren (door de Barca ook wel de krikkemik genoemd). De geultjes erg smal en af en toe net groot genoeg voor 1 boot. De lucht is grijs en er is zware regen voorspeld. Gelukkig houden we het de hele dag toch droog. Op het grote water van het Vänern meer kunnen we een poosje zeilen. De wind bakstag en de "golfjes" schuin achterin. We moeten er gewoon even aan wennen om weer te zeilen, wel lekker de motor uit en gaan.....

Bij Vänersborg verlaten we het meer en meren we af in de Gasthamn om morgen het kanaal op te pakken richting Göteborg.

Boem is ho!

Het is alleraardigst weer als we vertrekken en er is zelfs wind. Hup, de zeilen omhoog en voor het eerst sinds weken weer eens onder zeil. Helaas is de pret van korte duur, de wind valt weg en het wordt toch weer op de motor varen. Omdat de wind weg valt krijgen we ook weer last van vliegjes, wat een gekriebel. Het is een mooi tochtje en van ver zien we al het witte Läckö slot waar we naar toe gaan. Het slot lig midden in de natuur en er zijn 50 passanten ligplaatsen. De Barca vaart zonder moeite naar de steiger, maar bij ons is het ineens boem. We lopen bij de haveningang vast. Ook een nieuwe poging loopt op niets uit, we komen de haven niet in. Gelukkig kunnen we net bij het begin van de steiger komen waar we vlug aan vast knopen. Gelukig is de bodem van zand en zijn het geen rotsen die we geraakt hebben.

We fietsen naar het vissersplaatsje Spiken, een soort Volendam, maar dan kleiner. Veel viswinkeltjes, toeristen en een hele leuke sieradenshop, waar mijn verjaardagscadeau wordt gevonden.

We bekijken het slot en 's avonds is er op de binnenplaats een generale repetitie van een komische opera waar we even van meegenieten.

Alweer een bijzondere dag beleefd.

Regen en gedonder op het Vänern meer

Met de eerste schutting verlaten we het Götakanal en komen we op het Vänern meer. De aanduiding meer is een beetje bedriegelijk, want het is 140 km lang en 70 km breed. Je zou hier alleen al een hele vakantie kunnen doorbrengen.

De lucht is grauw en grijs, het regent af en toe en het zicht is slecht. Gelukkig kunnen we met behulp van de computer en de plotter de route goed vinden. Ook nu varen we weer tussen eilanden door, maar met mooi weer ziet alles er toch net een beetje mooier uit. Helaas is het beetje zuiden wind niet geschikt om te zeilen. In Mariestad meren we af aan een hekboei met de kop op de wal. Het is een stadje met veel oude gebouwen en een ICA (soort AH) met een geweldige sortering. Ook weer eens vrij internet aan boord om de contacten met het thuisfront te kunnen onderhouden via skype en mail.

De zon laat zich af en toe zien, maar aan het eind van de dag zijn er ook een paar harde donderklappen. Vanavond gaan we naar een concert in de kerk met muziek vanaf het jaar 1300 in een modern jasje. We zijn benieuwd.

58.50.189 N / 13.58.698 E

Het laatste stukje Götakanal brengt ons in Sjötorp en dat is tevens het meest noordelijke punt van onze trip. Vanaf hier gaan we weer zuidwaarts. Frans heeft het fraaie bovenstaande routekaartje gemaakt van het hele Götakanal traject.

De sluizen gaan vandaag erg vlot en soepel. We hebben er nu 57 gehad en morgen is er nog 1 voordat we op het grote Vänern meer komen. We onderzoeken de mogelijkheid om morgen onder de Torsö brug door te kunnen naar Mariestad. Op de kaart staat een doorvaarthoogte van 18 meter met in het midden 19.90 meter. De Dutch Lady meet 19.50 meter hoog. Het advies luidt: max. 19 meter. Bovendien is de waterstand op dit moment 30 cm hoger dan normaal. Dat durven we niet aan en dus wordt het omvaren.

Het is vandaag een koude, sombere dag met regelmatig regen. Echt weer even wennen na die mooie periode. We lopen een beetje rond en bezoeken het kleine, maar fraaie kerkje en halen een stempel in de Kanalpass.

Hoe lang kan je over 4 mijl doen?

Gisteravond hebben we tot laat buiten gezeten aan de picknicktafel, een heerlijke avond! We leggen een kaartje en het team Peter/Ina wint deze keer. Vannacht is het behoorlijk afgekoeld en er staat een fris windje. Voor het eerst in weken dus de spijkerbroeken maar weer tevoorschijn gehaald en een fleece aan. Om 9.00 uur zijn we helemaal klaar voor het volgende traject, maar de sluiswachter komt melden dat er te weinig water in het kanaal staat en dat het verkeer voorlopig wordt stil gelegd. We moeten bijna drie uur wachten voordat we kunnen schutten, ook omdat er eerst twee passagierschepen komen, die altijd voorrang hebben. Het omlaag schutten is even wennen, niet voor de enkele sluizen, maar wel in de sluistrappen van 2 of 3 sluizen. De muur is dan achterin de sluis zo hoog dat je niet van boord kan stappen en moet ik toch op de wal blijven staan voor de lijnen. De kano's die met ons mee schutten houden gewoon een schip vast en zitten niet te hannesen met lange lijnen, lekker makkelijk.

Om 3 uur zijn we eindelijk 4 mijl verder en blijven we liggen. Morgen de laatste stop van het Götakanal in Sjötorp.

Beach Boys en kaasfondue

We varen naar Töreboda, een kleine 6 mijl. De Barca heeft 2 passagiers aan boord van de camping in Vassbacken die naar het festival in Töreboda wilden en graag eens met een boot mee wilden varen. Vanavond treden de Beach Boys op (ja de echte leven nog) en het "centrum" van Töreboda is helemaal afgesloten vanwege het festival. We liggen naast de camping en iedereen is in de ban van het festival. Na een buitje pakken we de fietsjes en gaan we op verkenning langs het kanaal. In Hajstorp kijken we naar de eerste sluizen die echt naar beneden gaan en drinken lekker koffie op een terras. We vinden het hier enig, zo lekker rustig, dat we snel terug fietsen en de Barca overhalen om naar Hajstorp te varen. Zo liggen we op tijd aan een heerlijk plekje, rustig in de natuur, met picknicktafel, om te kunnen kaasfonduen in de openlucht.

We hebben een heerlijke avond en mijmeren wat over de afgelopen dagen in het Götakanal. We zullen deze omgeving, de rust en de prachtige omgeving, gaan missen. Nog even en dan is het Götakanal afgelopen en zijn er weer andere dingen om te ontdekken van Zweden.

Pas op voor de trollen

Door de warmte zijn we al weer vroeg op. De zon schijnt recht de slaaphut in, je zou bijna slapend bruin worden.

We maken om 7.00 uur een ochtendwandelingetje om nog even wat mooie filmopnamen te maken, we zwemmen al vroeg en dan is het wachten totdat we door de sluis kunnen gaan. Met de 2e schutting zijn we aan de beurt. Het is de lastigste sluis van het hele traject, in de muren ziitten grote gaten en scherpe uitsteeksels en vooral voorin de sluis (waar wij liggen) zit er een knik in de muur en loopt het heel raar schuin. Zonder problemen komen we op het Viken meer via een paar prachtige smalle doorvaarten. Zoals Peter zegt, lijkt het hier alsof de trollen zo uit het bos kunnen springen. Op het meer moet je echt de betonning aanhouden en de route is niet erg breed, maar wel mooi. En dan komt de eerste sluis die ons weer naar beneden moet brengen. We zijn er helemaal klaar voor, maar het blijkt maar een verval van 20 cm te zijn.

In Vassbacken vinden we weer een mooie plek en plonsen we weer snel het water in. 's Avonds is er live muziek, maar helaas gaat het nu sinds tijden regenen.

Götakanal höjdpunkt

Vandaag in alle opzichten een echt hoogtepunt. We bereiken Forsvik waar we 91.8 meter boven Oostzee niveau zitten en wat het hoogste punt is van de reis. Dus weer champagne om hierop te toasten.
De Juno (een van de rondvaartboten) arriveert in de sluis en wordt onthaald met bloemen en gezang, heel bijzonder. We liggen op een idylische plek, midden in de prachtige natuur. Woorden schieten echt tekort om te omschrijven hoe geweldig mooi het hier is. We zwemmen een aantal keren om af te koelen. In de boot is het weer 30 graden en er is geen wind. Het water is heerlijk en Luuk maakt gelijk de witte rand schoon. We lopen naar het museum Forsvik Bruk waar een van de oudste industriën te zien is met een machinewerkplaats, een electriciteitshuis en een schip in aanbouw.
Omdat het te heet is om te koken eten we weer een hapje buiten de deur in een geweldig leuk restaurantje met een heerlijk terras aan het water. De avondwandeling is helemaal om lyrisch van te worden, zo mooi is het hier. De bomen weerspiegelen in het water en er is alleen maar rust, rust, rust. Het koude witte wijntje 's avonds buiten maakt deze dag helemaal perfect.

Zweedse ijstijd

Vandaag steken we het Vättern (spreek uit als Wettern) meer over naar Karlsborg. Er is geen wind en de vliegjes/mugjes blijven hangen in de kuip wat niet fijn is. Luuk sopt onderweg de boot weer eens lekker schoon. Het water is hier ijskoud, maar er is dan ook een diepte van 76 meter in het meer. Ik zit even met m'n voeten buitenboord, maar voordat ik bevriezingsverschijnselen krijg trek ik ze maar weer binnen. In Karlsborg blijven we liggen. Er zijn hier niet veel plaatsen en je mag niet dubbel liggen vanwege de rondvaartboten. Op de kop van de steiger mogen we gelukkig toch naast een motorboot en liggen we niet in de weg.

Het is bloedheet en we zoeken verkoeling in het water wat hier een veel betere temperatuur heeft van 23 graden.

De lucht ziet er uit alsof er slecht weer komt en we leggen de boot met extra lijnen vast. Het blijft echter bij dreigen. Van onze Zweedse buurman horen we dat het 6 mijl verderop noodweer is geweest met schade aan daken vanwege regen en wind. Hier is helemaal niets aan de hand. 

's Avonds spelen we met z'n vieren minigolf. Het is jaren geleden dat we dat gedaan hebben en we vermaken ons er prima mee. Barbera trakteert daarna op ijs, omdat zij de meeste punten heeft behaald. Ik heb in een vakantie nog nooit zoveel ijs gegeten als in Zweden. Je ziet hier werkelijk overal ijstentjes waar ze forse bollen ijs scheppen in heel veel heerlijke smaken. Het bevalt ons best die Zweedse ijstijd.

My home is my castle

We liggen in een echte slotgracht in Vadstena. Een heel leuk plaatsje aan het Vättern meer. We maken een klein uitstapje vanaf het Götakanal. Vadstena valt niet onder de havens waar je gratis kunt liggen (nou ja gratis?), maar het is de moeite waard. De kloosterkerk is prachtig, er zijn leuke winkeltjes zoals een houtsnijwinkeltje en een handwerkwinkeltje en natuurlijk verschillende musea. Het slot zelf is vrij kaal van binnen en valt een beetje tegen, maar de plek in de slotgracht is heel erg leuk. Het is vandaag broeïerig warm en voor het eerst sinds dagen zijn er wolken. 's Avonds vallen er zelfs vier spatten regen. Gelukkig koelen de nachten goed af wat voor het slapen erg lekker is. Morgen steken we het meer over en gaan we weer verder over het Götakanal.

Heetste periode in Zweden sinds 5 jaar

Jongens, jongens wat is het genieten met dit mooie weer. 's Avonds tot laat buiten zitten en 's morgens om 4 uur schijnt de zon alweer. Je kan een boek lezen buiten totdat je naar bed gaat, zo laat wordt het donker. Voor het eerst sinds jaren gaat de buiskap los om een beetje wind in de kuip te krijgen en de zonnetent wordt gespannen. We zwemmen zelfs en dat in Zweden. Het water is niet echt warm, maar je moet wat doen om af te koelen. Gisteren vonden we een heerlijk plekje aan het Borenmeer waar we in alle rust en stilte in het water konden. Het is te warm om te koken, dus trakteren we onszelf op een hamburger op een terras. Vandaag vroeg weg om op tijd bij de sluizentrap Borenshult te zijn. Vijf sluizen achter elkaar en we liggen voorin de sluis. Luuk houdt de motor er af en toe bij om recht te blijven liggen en alles gaat prima. We fietsen naar een strandje, eten natuurlijk een ijsje en bekijken een museumpje over de bouw van het kanaal onderleiding van Graaf Von Platen.

Infobulletin

Vandaag is er geen nieuw verhaal, maar zijn we bezig geweest om een nieuw foto-album te koppelen aan ons blog. Dit op verzoek van een aantal omdat ze de foto's nu wel gezien hadden van de afgelopen weken.

Ook is er een nieuw routekaartje gekoppeld, dat gemaakt is door Frans (dank daarvoor). Als we tijd en verbinding hebben zullen we zelf weer wat in elkaar gaan flansen.
Iedereen hartelijk dank voor de reacties en als jullie tips hebben of ideëen voor ons blog horen we het graag. Geniet allemaal van het mooie weer, dat doen wij hier ook!

Trappen lopen

Vandaag 'nemen' we een sluistrap van 7 sluizen. Daarvoor zijn we het Roxen meer overgestoken met behoorlijk wat wind en met de fok uit. Beneden bij de sluistrap moesten we bijna 3 uur wachten en dat was aan lager wal niet helemaal lekker. Er konden maar een stuk of 6 schepen afmeren en de rest moest blijven dobberen. Een paar waren er zo verstandig om het anker uit te gooien.

De sluistrap van Berg is een bezienswaardigheid. Aan beide kanten liggen allemaal mensen te zonnen en toeristen komen hier naar toe om foto's te nemen. Wij waren vandaag dus ook een beetje een bezienswaardigheid. Het is heel apart om van de ene sluis de andere in te varen. Na ruim 2 uur ben je dan boven op ruim 52 meter boven de Oostzee. We stoppen in een heel mooi, rustig gebied. Morgen blijven we een dagje liggen en gaan we ook eens kijken hoe anderen de sluistrap omhoog of omlaag gaan.