Zeilend naar de overkant

De nacht was onrustig, maar de dag maakt weer veel goed. We verlaten met pijn in ons hart Zweden. De Deense vlag wappert weer in het want en we zien de Zweedse kust achter ons verdwijnen. Tot een volgende keer, dat is zeker.
We worden vandaag getrakteerd op een goede wind uit het Westen en we kunnen dan ook weer eens lekker zeilen. We lopen als een speer en de 24 mijl naar Copenhagen leggen we in minder dan 4 uur af. Onderweg spreken we Moos en zijn we weer op de hoogte van het wel en wee aan het thuisfront. We bellen met de havenmeester van Wilders Plads, de jachthaven midden in het centrum (tegenover het beroemde Nyhavn), om te vragen of we er terecht kunnen. Hij belooft ons een plaats aan te wijzen als we aankomen. Gelukkig is het redelijk rustig als we Christanshavn invaren, soms wemelt het van de rondvaartboten. We treffen het dat er net iemand weggaat en dat we precies op die plek aan de kade passen. Het blijkt echter wel dat die plaats onder een andere haven valt en de havenmeester van Wilders maakt wat drukte, omdat hij niet met ons kan afrekenen. Jammer voor hem, maar voor ons een prima plek en ook nog voordeliger. We pakken de fietsjes en kunnen het toch niet laten om Christiania even te verkennen. Het is nog net zo als 5 jaar geleden, een bonte verzameling vreemde vogels, een geur van wiet, een een grote puinhoop van van alles, maar toch wel erg leuk om te zien.
Ik ervaar voor het eerst hoe het werkt in een wasserette (al is het vakantie, sommige dingen gaan gewoon door) en 's avonds zitten we lekker op een terras in Nyhavn en bezoeken we de overbekende Mermaid. Een prima dag naar en in een leuke stad.