Kan het net of kan het net niet ?

De wind giert en de regen slaat op het dek. Luuk informeert om half acht bij de havenmeester naar de waterstand en vraagt nog even advies over de Faröbrug, die 20 m hoog is. We kruipen nog maar even de kooi in, van vroeg varen is vandaag geen sprake. Onze buurman met de mooie motorboot wil echter wel weg en om half elf vertrekken we voor een spannend tochtje. Het begint een beetje hobbelig, maar de lucht klaart op en de wind is 4-5 Bft. als we de Facksebucht oversteken en de boeienlijn oppakken. We varen in een soort file tussen de tonnen over niet meer dan tussen de 2 en 2.5 meter water, terwijl wij 1.95 m diep steken. Af en toe is het wat dieper, maar als de meter 1.7 aanwijst zetten we ons schrap, maar er gebeurt gelukkig niets. We scharrelen door tot langs Kalvenhave, richting Vordingborg. De eerste brug is geen probleem, maar de tweede brug bezorgt Barbera buikpijn en ons wat hartkloppingen. Luuk vaart heel voorzichtig naar het midden van de brug, die overigens mooi glad afgewerkt is aan de onderkant, en langzaam komen we onder de brug en er zonder schade onderdoor. Joepie, we zijn er onderdoor. Het scheelt ons 2 dagen varen en dat is een toast(je) waard. We vieren het succces samen met de Barca die ons 's avonds in Vordingborg op pizza trakteren.

We vinden dat we wel wat rust verdient hebben en dus blijven we morgen een dagje liggen. Misschien even naar de kapper en fietsen naar de watersportzaak.