Zeilend en met zicht rond Barfleur

De zon schijnt als we wakker worden en het voelt heerlijk warm aan in de kuip (uit de wind). De bakker vaart tot onze grote verreassing in een bootje door de haven en brengt het brood aan boord. Is dat even makkelijk, dat scheelt een loopje naar de stad. Helaas trekt de lucht helemaal dicht tegen de tijd dat we vertrekken, maar gelukkig blijft het droog. De zeilen gaan uit (hijsen hoeft immers niet meer) en we zetten koers naar de "Pierre Noire". Het eerste stuk toch de motor er maar bij aan, want voor de wind zeilen is niet echt lekker, omdat we niet kunnen uitbomen. Het tweede gedeelte van de trip zeilen we echer als de beste. Met een flinke stroom mee ronden we Barfleur en deze keer zien we dat ook. Op de heenweg zaten we immers in de potdichte mist. Aan de wind zeilend met een windkracht 4 doet onze Dutch Lady het prima, lekker vol tuig (kleine fok) en dan ruim 7 knopen lopen door het water (bij de punt ruim 10 vanwege de stroom). We komen ruim 2 uur voor HW aan in St. Vaast en varen voorzichtig naar binnen, want er is een laag coëfficiënt en dat betekent dat de waterhoogte laag is. In de haven ligt de Evening Tide en Walter en Yvonne komen gezellig even aan boord. Het lijkt overigens wel een Hollandse kolonie hier, want het stikt er van de Nederlanders en we zien veel boten die we al eerder tijdens de reis hebben ontmoet.

Na een biertje bij Ruud en Marijke 's avonds lekker een hapje eten op de wal en hier en daar een praatje maken. Straks even de skype opstarten om te kijken of er nog iemand "in de lucht" is.