11 juni 2012

Laeso, het noordelijkste eiland van Denemarken

Het is prima liggen in de haven van Hals, behalve als de Pilot in- of uitvaart, dan schommelt alles wat in de haven ligt. We hebben de wekker maar weer eens gezet om vroeg brood te halen en op tijd te kunnen vertrekken. Tegen acht uur gooien we los en varen we op de motor met de stroom mee het Limfjord uit, terwijl een coaster uit Delfzijl het Limfjord invaart. Natuurlijk zwaaien we even. Vanaf de Barre Noord ton zetten we de zeilen. Er is niet veel wind en er komt toch weer een regenbui die volgens mij niet voorspeld was. Ik heb het koud, Luuk heeft zijn muts weer op en alles is grijs. Dat we lekker kunnen zeilen maakt veel goed. Na 5 uurtjes varen zijn we op Laeso in de haven van Vestero. De hele haven ligt op zijn kop, alle hekboeien zijn weg en er ligt geen enkele boot in het westelijke havendeel. Er wordt flink gewerkt met bulldozers en sjofels en dat veroorzaakt behoorlijk wat lawaai. We waren al gewaarschuwd door de bemanning van de Felice, maar wij Hollanders zijn toch een beetje eigenwijs. Alle boeienlijnen zijn aan de kade geknoopt en we gaan er toch maar liggen met lijnen die schuin onder de boot doorlopen. Gelukkig is er bijna geen wind en stuift het zand van de kades niet over de Dutch Lady heen. De FastUs komt ook binnen en meer achter ons af.

Er wonen ruim 2500 mensen op Laeso en het is een geliefd vakantie eiland met strand en vertier. Van de Deense buurman krijgen we een routekaart mee en we verkennen met z’n vieren een stuk eiland en gaan op zoek naar het zoutwinningsgebied. Een leuke fietstocht in een mooie omgeving van bossen, leuke huisjes, een Spa in en kerk en een weids landschap. In de Middeleeuwen werd er op grote schaal zout gewonnen. De “Saltsyderi” die sinds 1991 op Laeso zout produceert volgens de methoden uit vroeger tijden is eigenlijk al gesloten als we aankomen, maar we mogen toch nog even rondkijken. Er zijn 10 mensen in dienst en ze kunnen er van leven. Waarschijnlijk door de 50.000 bezoekers per jaar. Brijn uit bronnen wordt gekookt tot 70 graden, het water verdampt en er is zout. De ketels staan te dampen en het is de moeite waard om te bekijken.

In het plaatsje Byrum stoppen we even en trakteren John en Moniek ons op een pilsje. We zitten zowaar buiten. We nemen de snelle route maar terug naar de haven, want het wordt toch een beetje frisser. ’s Avonds plannen we de route voor morgen. Op naar de Zweedse kust.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik had ergen een reaktie geplaatst, maar zie deze niet meer terug. Dus nog maar een keer (anders is het 2x geplaatst). Mooie foto's hebben jullie gemaakt, er is uiteraard ook veel te zien en te beleven als je zo'n reis maakt. Laat je een baardje staan Luuk? Bijgeloof voor het Nederlandse voetbal ;-)?! Nog een mooie reis naar/langs/in Zweden. Gr Astrid

Anoniem zei

Wat een heerlijk leventje! Geniet ervan.... :-))

Unknown zei

Ha, Leuk om te lezen.Ik ken het eiland als mijn broekzak en was al gewaarschuwd over de toestand van de haven, maar zo te lezen is het dus echt een rommeltje. In augustus weer op naar Byrum en mijn vrienden die ik vorig jaar aan het eind van mijn vakantie weer achterliet. Lekker genieten op de DL... groetzz, ellen