Malmön, dure haven, gratis storm

De weerberichten voor vandaag zien er niet goed uit. De temperatuur is weliswaar goed , maar er komt een harde wind en er wordt veel regen voorspeld. Het ene bericht zegt in de ochtend veel regen en het andere zegt in de middag. Om 9.00 uur ziet het er nog goed uit en nadat John en Monique diesel getankt hebben gooien we los. Een deel van de route hebben we al op de heenweg gezien, langs Hunnebostrand, door het Sotenkanaal en onder de brug door bij Kungshamn. Daarna gaan we bakboord uit naar Malmön. Het waait ZO 4 en net nadat we in de haven vastliggen wordt het ZO 5 en komt er een bui. We vinden dat we het goed getimed hebben. Twee jonge havenmeesters heten ons welkom en geven zowaar aanwijzingen waar je moet gaan liggen en zijn heel behulpzaam bij het aanpakken van de lijnen. Dat hebben we nog niet veel meegemaakt. We bakken lekker een eitje, knappen een uiltje en dan is het ineens heel ander weer. De golven gieren de haven in en de boten die aan de verkeerde kant van de steiger liggen hotsen klotsen tegen de steiger. Stootwillen schieten er tussenuit, een Elan hangt helemaal schuin en je waait zo uit je kleren. Wij liggen gelukkig met de kop in de wind en hebben relatief weinig last van de windkracht 7-8 die over ons heen raast. Nou ja, af en toe beweegt het wat en lijkt het wel of je aan het inslingeren bent. De schepen die nu binnenkomen hebben heel veel moeite om aan te leggen en Luuk is (als hulphavenmeester) druk in de weer met helpen door lijnen aan te pakken en vast te leggen. Sommige boten draaien nog maar eens een extra rondje voordat ze naar de steiger komen. Een Noorse schipper die net zijn schip in Enkhuizen heeft gekocht, raakt helemaal in de stress en staat te schreeuwen. Bij de 2^e poging ligt het schip gelukkig aan de kant en keert de rust terug. We lopen naar de zuidelijke kant van het eiland om te kijken hoe de wind op de rotsen slaat. Het ziet er ruig uit en het is soms moeilijk om overeind te blijven staan. Twee grote tankers kiezen gewoon het zeegat, maar wij zijn blij dat we goed vastliggen en dat de wind ’s avonds zakt. Een zeehond steekt nog even nieuwsgierig zijn kop boven water, ziet dat iedereen veilig en ongeschonden aan de kant ligt en verdwijnt weer onder water.