We zitten waarschijnlijk in de meest winderige hoek van Nederland. Tsjonge, tsjonge, wat een wind! We hangen schuin in de box en het lawaai van de ZW-wind 6-7-8 door de masten is enorm. Er is weinig beweging in de haven van vertrekkende of aankomende schepen. Zelfs de bruine vloot is nauwelijks aanwezig, maar dat kan ook komen omdat iedereen op Terschelling zit bij het Oerol festival. Het regent veel, maar als het even droog is worstelen we tegenwind op de fietsjes naar het dorp, omdat we toch wel graag vers brood willen hebben.
De KNRM vaart met de Graaf van Bielandt een groepje geestelijk gehandicapte kinderen rond en Luuk regelt dat we mee mogen meevaren. Het is gaaf om met de harde wind over het Wad te scheuren. Schipper Dirk heeft er zin in en de kinderen gillen als de boot een scherpe bocht maakt en de kuip vol water stroomt. Zij (en wij) hebben plezier en vinden het erg stoer om met zwemvesten aan en een stevige wind zo hard te varen.
Als er eindelijk een zonnestraaltje te zien is lopen we voor de wind een stuk over het strand. Het zand raast over het strand en we worden echt gezandstraald. Tegen de wind in is het gewoon niet te doen. We komen achter de haven weer uit, we zijn helemaal uitgewaaid!
1 opmerking:
We weten heel goed hoe het voelt hoor met zoveel wind! Maar wel lekker om even uit te waaien toch?!
Het verschil is dat we hier gewoon op de boulevard kunnen lopen langs dit stenenstrand.
Fietsen zijn hier de bakskist nog niet uit geweest, maar lopen doen we wel veel. Heel gezellig hier.
We hebben hier een paar dagen tegenover een zeilboot gelegen die voortdurend gehandicapte kinderen rondvaart. Nu even niet dus, maar ze doen in Frankrijk erg veel voor lich. en geestelijk beperkten.
Morgen nog even een dagje om de zee te laten kalmeren en de boot te bevoorraden en dan gaan we weer verder.
Veel plezier nog en tot het volgende bericht.
Groetjes,
Ruud en Mia.
Een reactie posten