Het is weer zo ver. We hebben de Dutch Lady de afgelopen dagen bevoorraad en de kasten zijn weer gevuld met kleding en alles wat we denken nodig te hebben voor een lang verblijf aan boord. Het weer is goed, zelfs warm voor de tijd van het jaar, en wij hebben er zin in om weer op avontuur te gaan. Het zou zo maar de laatste grote zeiltrip kunnen zijn en dat is niet somber bedoeld, maar het plan is om ons bootleven te verruilen voor iets anders.
Samen met Ruud en Marijke van de Freebird gooien we om 8.00 uur de trossen los. Vanwege de onweersbuien die verwacht worden, gaan we heel relaxed binnendoor. Om 10.30 uur liggen we voor de Haringvlietbrug en gaan de lichten op rood/groen en vervolgens weer op rood. Dat voorspelt niet veel goeds. Na nog wat geknipper van de lichten horen we dat er een storing is en dat er een monteur moet komen. We laten ons een beetje drijven, er is geen wind en we genieten van de warmte. Na een uurtje gaat het nog niet lukken met de brug en ook na 2 uur niet. We drinken wat, wachten, eten, wachten, lezen en wachten. We knopen een lijntje aan de dukdalf en wachten, bellen met de brug en wachten. Uiteindelijk horen we dat de eerste monteur de storing niet kan verhelpen en dat een tweede monteur onderweg is. Deze staat echter in de file voor de Heinenoordtunnel, want die is na een ernstig ongeluk helemaal afgesloten. Aan het eind van de middag varen we maar naar een boeitje, want we worden gek van de auto's die over de brug denderen. Als we nog eens bellen met de brugwachter horen we dat het vandaag niets meer gaat worden. Wat een frustrerend begin is dit en nu maar afwachten hoe het morgen zal zijn met de storing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten