Isle of Wight

Vanuit de Gosport Marina steken we met de ferry over naar Gunwharf Quays, met winkels en restaurantjes en waar het leuk is om rond te lopen. Er is ook een haven met historische schepen en uiteraard de Spinnaker Tower. Als 60-plussers (!) krijgen we korting op de ferry kaartjes, ook ik hoor bij de oudjes. We zien hier trouwens alleen maar "oude" mensen. Vooral in het centrum van Gosport, vlakbij de jachthaven, valt het ons op hoe veel lelijke, vormeloze, oude mensen er rond lopen.
's Middags ga ik naar de Marina om een was te draaien, maar de boel is overstroomd en de machines werken niet. Later op de middag lukt het toch, maar dan draait het wasprogramma niet helemaal zoals het zou moeten. Het is altijd wat met die dingen. Al met al loop ik behoorlijk wat heen en weer en tegen de tijd dat de shirts aan de lijn hangen, verdwijnt de zon en wordt het niet meer droog. Gelukkig zijn we van ligplaats veranderd en liggen we iets dichterbij en
vanwege alle ongemakken, mag een deel van de was gratis in de droger.
Van Portsmouth varen we naar Wight, een korte trip die we voor een deel scherp aan de wind kunnen zeilen. We varen langs Spitbank Fort, een markant stuk beton bij de ingang van de Solent, waar een huis op gebouwd is. Hier hoef je in ieder geval niet bang te zijn dat er iemand onverwacht binnenvalt, want je kan er alleen met een boot of helikopter komen.
's Avonds worden we in East-Cowes uitgenodigd voor koffie en lekkers bij Ruud en Marijke aan boord om te vieren dat ze 43 jaar getrouwd zijn.
Tot onze verrassing is het hier in de Marina niet duurder geworden, alleen het internet geeft wat problemen op de laptop en lukt het weer niet om foto's bij het blog te voegen.
Vandaag verkennen we Wight per bus. We hoppen on en off in Ryde, Bembridge, Newport en Cowes. Vooral boven in de dubbeldekker is het glooiende, groene landschap goed te zien. Toch vinden we de meeste huizen maar saai en kleurloos (net als de mensen). Helaas missen we de uitstap bij Bembridge haven, waar de boten bij laag water droog vallen en vanuit het plaatsje is het te ver lopen. Dan maar lekker een broodje eten in een typisch Engels bakkerszaakje. Tot slot pakken we een "half pint" in Cowes als afsluiting van een geslaagd dagje op Wight.