Net voor we willen vertrekken uit Lymington, komt de havenmeester langs. Is dat even jammer. Nou ja, we liggen hier op de goedkoopste plek dus we mogen niet mopperen.
Het is weer mooi weer en de “oversteek” naar Yarmouth verloopt zonder problemen. Het is zo kort, dat we de zeilen niet eens uitrollen. De stroom zet ons behoorlijk opzij en we moeten behoorlijk bijsturen om de haven aan te kunnen lopen. Yarmouth is echt veranderd. Er zijn geen meerpalen meer, waartussen je moest afmeren, maar mooie walk on shore pontoons. De prijzen zijn ook wel iets anders geworden, maar je kunt hier ook online reserveren voor een ligplaats en dan krijg je 10% korting. We komen erachter dat je dit wel twee dagen van tevoren moet doen! De havenmeester is ons echter goed gezind en we krijgen toch een mooi tarief. Elektriciteit kost 4 pond, maar als we horen dat dit niet per dag is maar voor de hele periode dat je er ligt, valt het wel weer mee.
Het is maandag, wasdag, aan boord. De zon schijnt uitbundig en de wind helpt goed mee, zodat alles weer snel opgeruimd kan worden in de kasten. We kuieren wat door Yarmouth en bezoeken het kerkje en de stilte-tuin achter de kerk.
Vandaag ontdekken we de andere helft van Wight. In de Open top Needles Breezer rijden we richting The Needles. Het uitzicht is prachtig, vooral ook door de strakblauwe lucht. Er wordt een wedstrijd gezeild en we zien de schepen ploegen door het lastige stuk tussen de Needles en de Shinkles banken. Vooral met wind tegen stroom kan het hier heftig tekeer gaan. Langs de kust lopen we naar Alum Bay, waar het Marconi monument staat (het eerste telegrafische bericht is hiervandaan verzonden). Alum Bay is verder bekend van de vele soorten en kleuren zand. We rijden verder langs de zuidwest kust, langs Niton (Navtex weerstation) naar Blackgang Chine, maar omdat dit een soort pretpark blijkt te zijn, blijven we zitten tot Ventnor. Een leuk plaatsje met een mooie Esplanade en leuke restaurantjes. We strijken neer in The Spyglass Inn, een hele leuke pub. Via Newport gaan we weer terug naar Yarmouth en dan hebben we, samen met de trip vanuit Cowes, het mooie eiland Wight goed verkend. Als we terug komen aan boord vinden we tot onze grote verrassing een kaart van Joost en Karin en Mart en Tiny tussen het luik geklemd. Is dat lachen! Ze liggen in Cowes. Wat jammer dat we elkaar gemist hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten