Malmön - Fiskebäckskil

De atmosfeer is weer tot bedaren gekomen na het geweld van gisteren. Na een goede nachtrust voor zowel ons als de golven vertrekken we om 9.00 uur om de voorspelde regen van vanmiddag voor te blijven. We varen door het Malmö Fjord, waar ook hele grote schepen varen. Een Nederlandse tanker ligt er ten anker. Het water meet hier meer dan 60 meter en ook tussen de rotsen is het vaak ruim 20 meter diep. De FastUs gaat bakboord uit naar Lysekil om een onderdeel voor de boiler op te halen en wij varen door naar Fiskebäckskil, een charmant plaatsje. Net als we in een smal stukje tussen de rotsen varen komen we een vissersbootje tegen, die (hoe kan het ook anders) druk aan het vissen is en ons gelukkig net op het laatste moment ziet. Het is te merken dat het weekend is, het is aardig druk op het water en er wordt flink gezeild. We komen de Elisabeth uit Willemstad onder vol tuig tegen. We zagen elkaar voor het laatst in Grenå, wat voor ons gevoel echt heel lang geleden lijkt.

Lysekil ziet er vanaf het water mooi uit met een prominente kerk, maar schijnt niet zo heel gezellig te zijn. Fiskebäckskil is veel kleiner, maar wel erg leuk met kleine straatjes, kleurige huisjes en ook een kerk (maar dan van hout) en spreekt ons meer aan. We liggen voor het eerst afgemeerd met een heklijn. Dat wil zeggen voorsteven naar de steiger, dan met een pikhaak een (meestal vieze, glibberige) lijn uit het water omhoog halen en die op het achterschip vastleggen. Het ligt als een huis en met de Zuidelijke wind van vandaag helemaal goed. Als de FastUs binnenkomt is er nog net plaats, het loopt zo rond de middag snel vol in de haven. Helaas bleek het onderdeel niet het juiste te zijn, maar daar komen ze hier pas achter. De beloofde regen komt, maar duurt niet lang en ’s middags kunnen we lekker rondlopen in het plaatsje, een ander voordeel van vroeg in de haven zijn.

Malmön, dure haven, gratis storm

De weerberichten voor vandaag zien er niet goed uit. De temperatuur is weliswaar goed , maar er komt een harde wind en er wordt veel regen voorspeld. Het ene bericht zegt in de ochtend veel regen en het andere zegt in de middag. Om 9.00 uur ziet het er nog goed uit en nadat John en Monique diesel getankt hebben gooien we los. Een deel van de route hebben we al op de heenweg gezien, langs Hunnebostrand, door het Sotenkanaal en onder de brug door bij Kungshamn. Daarna gaan we bakboord uit naar Malmön. Het waait ZO 4 en net nadat we in de haven vastliggen wordt het ZO 5 en komt er een bui. We vinden dat we het goed getimed hebben. Twee jonge havenmeesters heten ons welkom en geven zowaar aanwijzingen waar je moet gaan liggen en zijn heel behulpzaam bij het aanpakken van de lijnen. Dat hebben we nog niet veel meegemaakt. We bakken lekker een eitje, knappen een uiltje en dan is het ineens heel ander weer. De golven gieren de haven in en de boten die aan de verkeerde kant van de steiger liggen hotsen klotsen tegen de steiger. Stootwillen schieten er tussenuit, een Elan hangt helemaal schuin en je waait zo uit je kleren. Wij liggen gelukkig met de kop in de wind en hebben relatief weinig last van de windkracht 7-8 die over ons heen raast. Nou ja, af en toe beweegt het wat en lijkt het wel of je aan het inslingeren bent. De schepen die nu binnenkomen hebben heel veel moeite om aan te leggen en Luuk is (als hulphavenmeester) druk in de weer met helpen door lijnen aan te pakken en vast te leggen. Sommige boten draaien nog maar eens een extra rondje voordat ze naar de steiger komen. Een Noorse schipper die net zijn schip in Enkhuizen heeft gekocht, raakt helemaal in de stress en staat te schreeuwen. Bij de 2^e poging ligt het schip gelukkig aan de kant en keert de rust terug. We lopen naar de zuidelijke kant van het eiland om te kijken hoe de wind op de rotsen slaat. Het ziet er ruig uit en het is soms moeilijk om overeind te blijven staan. Twee grote tankers kiezen gewoon het zeegat, maar wij zijn blij dat we goed vastliggen en dat de wind ’s avonds zakt. Een zeehond steekt nog even nieuwsgierig zijn kop boven water, ziet dat iedereen veilig en ongeschonden aan de kant ligt en verdwijnt weer onder water.

Gezellig weerzien met de FastUs

Vannacht om 1 uur klopte onze  Noorse buurman op de boot  omdat zijn poes nergens was te vinden. Wij in onze boot zoeken, natuurlijk  geen kat te vinden.  Hup, vlug terug in bed en slapen. We vertrekken vandaag weer op tijd. De zon schijnt, maar in de wind voelt het fris aan. We verlaten de Koster eilanden en door het Koster Fjord varen we nu naar het zuiden. De wind, kracht 3, waait ook uit het zuiden. Dat is nou jammer want dat wordt het grootste gedeelte van de route op de motor varen. De Kostereilanden bestaan uit heel veel kleine eilandjes, het is een prachtig gebied. Het Skagerak is met deze wind rustig er zijn geen grote golven. Ook nu gaat de dieptemeter weer op tilt bij de diepte van rond de 200 meter. Het is moeilijk voor te stellen hoe diep dat is. Op de schepen die ons tegemoet komen zit iedereen er vrij bloot bij, maar tegen de wind in voelt het heel anders. Gelukkig kunnen we toch een stukje zeilen en via de vuurtorens Brämskär en Djupskär gaan we het scherengebied weer in richting Hamburgsund, waar we willen stoppen. Ook nu varen we toch maar weer door, je hebt in de sund heel veel snel varende bootjes en dan lig je de hele tijd te klotsen. Bovendien voorspellen ze morgen ander weer. Hamburgsund ziet er met dit weer wel gezellig uit, maar we plotten toch maar een nieuwe bestemming in en dat wordt Bovallstrand. Ineens worden we opgeroepen door de FastUs die ons op de AIS heeft gespot. Zij varen bij Hunnebostrand en we spreken af elkaar te ontmoeten in Bovallstrand. Gezellig om elkaar weer te zien en gelukkig is John een stuk mobieler dan 10 dagen geleden, al voelt hij zich nog niet helemaal de oude. ’s Avonds beklimmen we weer eens een rots. Dit keer via een stalen trap die volgens Luuk met roestige bouten aan de rotswand vastzit (voor zolang het nog duurt). Eenmaal boven is het uitzicht op de haven en de scheren magnifiek, maar daarna moet je ook weer terug! We zijn blij als we allemaal weer ongeschonden beneden staan.  

Lopen en fietsen op de Koster-eilanden

Van Strömstad varen we 6 mijl naar de Koster eilanden, een zeer geliefde vakantiebestemming, bereikbaar met de ferry. Op de eilanden is er geen gemotoriseerd verkeer, behalve de inmiddels bekende brommers met laadbakjes. We leggen aan in Bopallen-Kostersundet aan de zuidkant van Nordkoster. Gelukkig kunnen we als tweede boot langszij een Noorse motorboot afmeren. Omdat we vroeg vertrokken zijn hebben we de hele dag de tijd om de eilanden te verkennen. ’s Ochtends wandelen we door het natuurreservaat op Nordkoster. Het is hier prachtig. Je loopt door zanderige grond langs baaitjes of door het Dennenbos. De Koster eilanden hebben een mild klimaat en veel zonneschijn, er bloeien allerlei bijzondere planten die veel vlinders aantrekken. Het is een en al rust en natuur. In de verte zien we de Noorse kust liggen, maar die bewaren we voor een eventueel volgende keer.

We hebben geen routekaartje en daardoor wordt het een flinke wandeling van dik 2 uur. Onderweg vragen we de weg aan mensen die hier al voor de 50^e keer vakantie vieren. Ze wijzen ons de weg naar de haven, maar het blijkt de haven van Vettnet te zijn aan de oostzijde van het eiland. Het wordt dus nog even doorstappen voordat we terug op de boot zijn voor het middagpilsje. We moeten even bijkomen en dat kan prima met de zon in de kuip. Het is fantastisch weer, we boffen echt vandaag. ’s Middags steken we met de fietsjes over naar Sydkoster, waar je met een klein veertje kan komen. De dame van het veertje spreekt tot onze verrassing Nederlands, ze heeft een jaar in Nederland gestudeerd, grappig hoor. We fietsen (nu met routekaartje) naar Ekenas, waar ook een haven is en waar je prima kunt liggen en naar Brevik, waar ook een paar boten liggen. De lucht is blauw met mooie witte wolkjes in de verte, wat een topdag!

Een dag vol zonneschijn

De havenmeesters lopen al weer vroeg over de steigers om de boten te controleren. Het is een voortdurend gaan en komen van Noorse schepen. Ze komen hier naar toe om drank, eten en sigaretten in te slaan, omdat dat voor hen veel goedkoper is. Onze Noorse buurvrouw geeft nog wat tips over havens die we moeten aandoen. Het zal allemaal niet gaan lukken. Er zijn gewoon te veel mooie plekjes en we moeten keuzes maken. Vandaag hoeft dat even niet. Het is een rustdag, maar toch zijn we (een beetje) druk met wassen (foto speciaal weer voor Sytha) en jerrycans diesel halen. Gelukkig blijft er tijd genoeg over om lekker in de zon te zitten, te lunchen op het bovendek van de restaurantboot in de haven en door het plaatsje te lopen. Heerlijk om even geen spijkerbroek aan te moeten en dikke truien. Zo’n dag waardeer je meteen. ’s Middags trekt de wind even flink aan en is er een dreigende lucht. Gelukkig duurt dat maar heel even en keert de zon terug. Gisteravond spraken we Nederlanders die ons en de FastUs in Uddevella hebben zien liggen en vandaag komen er zelfs twee Nederlandse schepen binnen. Dat hier weinig Nederlanders zijn kan natuurlijk, maar we vinden het wel vreemd dat er geen Zweed te bekennen is in deze Noorse kolonie. Zelfs in de winkels en restaurants spreken ze je in het Noors aan, althans dat denken wij. Voor ons maakt het niet uit. Zweeds of Noors, we verstaan het alletwee toch niet.

Positie 58.56.209 Noord - 11.10.261 Oost

Het noordelijkste puntje van onze zeiltrip is bereikt. We zijn in Strömstad! Vandaag was wel even doorbijten, want wat een regen is er gevallen. Vannacht is de wind naar het Noorden gedraaid en ja hoor, de kont van de Dutch Lady klotst er weer lekker op los. De weerberichten om ons heen geven waarschuwingen voor 7 Beaufort, dus vlug opstaan en wegwezen. Het valt tijdens het varen gelukkig mee met de wind N 5-6, maar Luuk  wordt door en door koud van de miezerige regen (ik moet natuurlijk regelmatig binnen op de iPad de navigatie volgen). De dieptemeter raakt helemaal over zijn toeren, want de diepte in het Kosterfjord  tussen de 100 en 200 meter kan hij niet bolwerken. Gelukkig zijn er geen hoge golven en spannende stukken, zodat we om kwart over tien vastmaken in de haven van Strömstad, bestemming bereikt! We vinden zelfs een plek direct aan de steiger en dan begint het echt te regenen, met bakken komt het naar beneden. Kacheltje aan, broodjes knakworst eten en lekker een middagslaapje doen. In zeilpak verkennen we de stad, maar met dit weer is het een beetje droevig rondlopen. De haven stroomt vol met Noren en het lijkt dus wel of we in Noorwegen liggen. De grens is dan ook maar een klein stukje verderop. Naast ons komt een houten schip met Engelsen, ze hebben de boot in Zweden liggen, vliegen goedkoop heen en weer en toeren hier al wat jaartjes rond. Ze vinden dat wij van ver zijn gekomen en dat is natuurlijk ook zo. We hebben volgens het log  inmiddels 853 mijl afgelegd.  Morgen blijven we liggen en wordt er mooi weer beloofd, dus dan kunnen we hopelijk wat mooie foto’s maken. We hebben hier een redelijke internetverbinding en we skypen even gezellig met Elisa en Nick. Elisa vertelt over haar paardrijles op Lucky en Nick heeft de oranje band met judo behaald. Helemaal top! Vanwege het weer trekken we maar een blik erwtensoep open, we gaan er van uit dat vanaf nu het weer alleen maar beter kan worden, toch?

Havstenssund, veel te duur!!!!!!

We varen steeds korte stukjes om zoveel mogelijk te genieten in dit gebied en ook vandaag staat er maar 13 mijl op de planning. Omdat het hard waait met een ZW 5-6 nemen we een route die het grootste deel binnendoor gaat. Zo varen we soms met en soms zonder fok langs Tanumstrand en Grebbestad, richting Havstenssund. Het laatste stukje moeten we toch de scheren verlaten en dat zullen we weten ook. We zien al van ver het water op de rotsen slaan, logisch want we komen met deze wind aan lager wal te zitten. Een goed kwartier dansen we op de golven. Nou ja, het is meer breakdansen dan een soepel walsje. De luiken dicht en jezelf goed vasthouden op een slingerende boot. Zodra we in de Sund zitten en tussen de rotsen is het weer rustig. We meren af in Havstenssund. De hele steiger is voor gastenboten (circa 12 plaatsen) en er is een watersport- annex levensmiddelenwinkel en een vissershaventje. Het is echt een doorgaande route en soms wordt er behoorlijk hard gevaren. We komen steeds meer Noren tegen, het lijkt er op dat daar de vakanties zijn begonnen.

Ook vandaag klimmen we er weer lustig op los en kunnen we van bovenaf de rots onze Dutch Lady zien liggen. Tijdens het wandelen komen we langs een winkeltje van Silberknappen. Dat is grappig, want drie jaar geleden hebben we in Lidkoping waar ze de sieraden maken een prachtige ketting en oorbellen gekocht. De dochter van de ontwerpster runt het zaakje hier en verder is er nergens anders in Zweden een winkel. Het is wel heel toevallig en het zal duidelijk zijn dat het ook nu weer geld kost, maar dan hoeft Luuk zich geen zorgen meer te maken over een verjaardagscadeau. Zoals gezegd, Havstenssund is veel te duur!

Ergens tussen Gothenburg en Oslo

We hebben heerlijk rustig geslapen vannacht en zijn weer helemaal bijgekomen. Omdat het zonnetje al vroeg naar binnen schijnt is Luuk wel weer vroeg wakker. Het weer is vandaag erg afwisselend, zon, bewolking en af en toe een bui. De route staat op Hamburgsund. We vergapen ons elke dag aan de rotsen in dit prachtige gebied. We blijven maar foto’s nemen en filmen van alle mooie plekjes die we tegenkomen. Na 1,5 uur varen zijn we in de Hamburgsund waar we afmeren en lekker even een warme douche nemen. Het is een smal stukje water waar flink wat boten varen en waardoor het een beetje onrustig is. Omdat we nog maar een klein stukje gevaren hebben gaan we nog iets verder. Misschien dat we op de terugweg hier nog komen. Snel een nieuwe route in de plotter en op naar Fjällbacka, weer zo’n leuk (toeristisch) plaatsje. Onderweg staat er een wegwijzer op een rots, maar even later komen we op een erg ondiep stukje van iets meer dan twee meter. Voorzichtig zoeken we onze weg en gelukkig komen we ongeschonden bij de haven aan.  De boeken van Camilla Lackberg (echt een aanrader om te lezen) spelen zich in de omgeving van Fjällbacka af en ik wilde hier erg graag naar toe. Het is er levendig druk met leuke winkeltjes, waaronder een badmodewinkel waar Luuk me verwent met een gave bikini. Ik ben klaar voor de zomer!

Op het pleintje staat de kenmerkende Midzomer boom en er is een beeld van Ingrid Bergman, die een zomerhuis had op Dannholmen een eiland hier vlakbij. We slenteren door de straatjes, eten een lekker Zweeds ijsje en ’s avonds klauteren we door het Kungsklyftan, een spleet tussen de Vetteberget. Het is een hele klim naar boven, maar dan heb je wel een geweldig uitzicht richting Grebbestad, Dannholmen en Hamburgsund. Het is jammer dat het begint te regenen en we gaan vlug terug naar de boot om na te genieten van weer een schitterende dag aan de Zweedse westkust.

Midsommerafton, party time!

Neef Ludovic had gelijk. Tijdens Midzomernacht moet je niet in Smögen liggen. Nu dachten wij dat het de dag er vóór wel zou meevallen, maar niet dus. Achter ons is een snel motorjacht komen liggen. De mensen zijn niet echt jong en we denken dat we daar geen last van zullen hebben. Foutje! Ze krijgen bezoek aan boord en het blijken echte party animals te zijn. De Champagne vloeit rijkelijk en het geluid neemt met elke slok toe. Dit plus de jongelui en de tot diep in de nacht rondvarende bootjes en de toenemende wind en klots in de kont, zorgen ervoor dat we weinig slapen. Nou ja, we zijn weer een ervaring rijker en het was toch leuk om in Smögen rond te lopen.

Vandaag varen we weer een klein stukje naar Hunnebostrand. Het waait stevig, maar tussen de scheren hebben we daar geen last van. We passeren het Sotenkanaal, dat van 1931-1935 met de hand en springstof door 400 werklozen is gegraven, omdat zeelieden de ruwe wateren buitenom Soten vreesden. De brug halverwege draait zodra we er aankomen en er ligt een prima betonning. In Hunnebostrand meren we af met een achterboei en worden we opgevangen door een Noorse Nederlander (of andersom). Het plaatsje is rustig en we hopen dat dit vanavond ook zo blijft. In de supermarkt is het een gekkenhuis, zoiets als voor de kerstdagen bij ons. Om wat makkelijker te kunnen mailen en weerberichten op te halen kopen we een Zweeds prepaid kaartje in een modem voor de laptop. Draadloos internet is hier namelijk erg beperkt.

Veel jongelui lopen met bloemenkransjes op hun hoofd voor het Midzomernachtfeest. We beklimmen de Hoge Berg en vinden het eenmaal boven toch een beetje eng op die gladde rotsen zonder afrastering. Je moet er wat voor over hebben om een fantastisch uitzicht te hebben over de havens. Ook hier is het weer volop genieten van de omgeving. Jammer dat het ’s avonds gaat regenen, maar voor het feestgedruis is dat misschien wel zo rustig.

We skypen met Wilco en Mariëlle die het zoals altijd druk hebben. Gelukkig is alles goed met ze en ook met de kleintjes. Het is bijna zomervakantie, maar het weer in Nederland houdt ook niet echt over. Hoezo Midsommer?

Smögen, het Marken van Zweden

Gisteravond hebben we lang buiten gezeten en rond een uur of elf, terwijl het nog niet donker was, genoten van een prachtig rood gekleurde lucht. Zou dat mooi weer voor de vandaag betekenen? Als we wakker worden (redelijk vroeg voor 7 uur) is de wereld klein, er is mist. Daar hadden we niet op gerekend. Er zit niets anders op dan te wachten. We vertrekken toch nog voor 8 uur en de optrekkende mist geeft prachtige beelden. Wat een natuurschoon. Onderweg hebben we contact met neef Ludovic, zijn thuishaven blijkt in Henån te zijn, maar ze liggen nu in Stockholm. En we bellen metvriend Peter die vandaag 50 jaar is geworden. Welkom bij de club!
We verlaten de scheren en moeten een stukje buitenom. Het Skagerak is vlak en we kunnen niet zeilen met een NW windje 1 tot 2, jammer maar helaas. Langs het eiland Hållö komen we aan bij Smögen ofwel het Marken van Zweden. Het ziet er bijzonder leuk uit en we meren af aan de kade, temidden van de toeristische winkeltjes en wandelpromenade. Er heerst een gezellige drukte en de hele dag varen er boten af en aan. We lopen door de kleine straatjes en genieten van de gezelligheid. Toch moet je hier in het weekend niet zijn, want dan komen er hordes jongelui en wordt er veel gedronken. Dat geldt helemaal voor het komende weekend, want morgen is het Midzomernachtfeest. Vandaag is het hier in ieder geval prima, zeker met dit weer, want de zon schijnt de hele dag!

Henån, 23.30 uur

Luuk is al weer vroeg wakker en we gooien even na acht uur de trossen los om Uddevalla achter ons te laten. De lucht is blauw, de zon schijnt, maar het windje voelt koud. Toch een prachtige dag en fijn om weer verder te varen. Op de motor varen we naar Henån, een plaatsje in het noorden van het eiland Orust. Gelijk zitten we weer tussen het groen in een fantastische omgeving. Na ruim 2 uur varen zijn we er al en vinden we een plek met genoeg diepgang in een van de buitenste boxen. Henån heeft een heel andere sfeer dan Uddevalla, wat gemoedelijker en in een groenere omgeving. Er zijn wat winkels (o.a. een ICA), een bibliotheek en verder is het er rustig, maar het heeft sfeer. Het is vandaag een topdag qua weer, we liggen met de kuip in de zon en achter de kap kan zelfs de bikini aan. Is dat even genieten. We begrijpen nu ook dat de Barca hier een aantal dagen heeft gelegen, want er is een Bavaria dealer. We ontmoeten zowaar Nederlanders (Henk en Dicky) met een Catalina uit dezelfde haven als John en Monique. Zo hebben we weer een praatje over van alles en nog wat. We zitten tot rond 11 uur buiten in de kuip en genieten van het bijzondere licht. Het was een heerlijke dag!

Down by the Riverside

Na een nachtje in het ziekenhuis, wordt John weer ontslagen en mag hij met een zakje pillen en krukken, in een rolstoel het ziekenhuis weer uit. Monique rijdt hem naar Hotel Riverside, waar ze een kamer hebben genomen. Bewegen gaat moeilijk en dan is een boot erg lastig. Het hotel ligt tegenover de haven, dat is dan wel weer makkelijk om wat spullen te halen. ’s Middags gaan we even langs en overleggen we hoe het nu verder moet. Omdat ze zeker een paar dagen in Uddevalla willen blijven en dan nog moeten afwachten hoe het gaat, besluiten we dat wij morgen verder zullen gaan varen. Het voelt een beetje rot, het was reuze gezellig met elkaar. Voor John en Monique is het fijn dat hun dochter waarschijnlijk hier heen zal komen om mee te varen en gelukkig zal het na verloop van tijd met John wel weer gaan.

We bezoeken vandaag het Bohusläns Museum, maar we vinden het een beetje onduidelijk museum. Het zal wel komen omdat we de Zweedse teksten niet kunnen lezen. Er is van alles wat (vooral veel foto’s) over vroeger tijden qua natuur, visserij, schepen en hoe de mensen leefden. Vandaag hebben we voor het eerst in tijden de korte broeken weer eens aan. Je moet dan wel achter de buiskap blijven in de zon, maar toch. Een blauwe lucht ziet er een stuk gezelliger uit dan een grijze. Ik waag het toch ook weer om naar de kapper te gaan. Het wordt een muzikale kapper (hij speel accordeon) uit Iraaks Koerdistan die gelukkig een beetje Engels spreekt en het niet te kort knipt. Missie geslaagd.

Vanavond gaan we weer even naar het hotel, waar we gelijk onze mail en internetzaken weer op orde kunnen brengen. En natuurlijk, met een glaasje, afscheid nemen van John en Monique.

Uddevalla, valla, valle, vallen!

We liggen er dus uit! We hebben riant voetbal zitten kijken in Butler's waar ze een heleboel grote schermen hadden met de twee wedstrijden. Wij zitten vrij alleen naar Oranje te kijken, de meesten hebben belangstelling voor Duitsland-Denemarken. Dat was dus het EK. Als we terug komen op de boot belt Moos met de mededeling dat Chiara in het ziekenhuis ligt met een infectie en Sergio aan zijn oor geopereerd moet worden. Dat zijn geen leuke berichten.
De volgende ochtend spreken we af met onze Noorse buurman voor wat tips over de havens en plaatsen die we hier moeten gaan zien. We maken driftig aantekeningen en gooien los om naar Henan te varen. We zijn eerder los dan de FastUs, maar we zien ze niet volgen. Al gauw gaat de telefoon en vertelt Monique dat John gevallen is op de steiger en dat ze weer aan de kant liggen. We gooien het roer weer om en even later horen we dat John vol op zijn rug geklapt is en niet meer op of neer kan. De icepacks worden tevoorschijn gehaald en de Noorse buurvrouw, die fysiotherapeut is denkt dat het zijn spieren zijn. Op naar de winkel voor ibux (ibuprofen). John kan niet zitten en als hij ligt komt hij niet meer overeind. Met de val door het voorluik hijst Monique hem omhoog, maar hij heeft vreselijk veel pijn. Aan het eind van de middag wil Monique de huisarts bellen, maar dat kennen ze hier niet. Alles loopt via 112 en al snel komt de ambulance voorrijden. Ze geven hem een spuit zodat hij zelf uit de boot kan komen en helemaal groggy laat hij zich de ambulance in schuiven, waar hij een flinke morfinedosis krijgt. In het ziekenhuis gaat hij door de CT scan en gelukkig is er niets gebroken. Het duurt allemaal uren en we gaan langs voor wat morele steun. Uiteindelijk blijft hij een nachtje in het ziekenhuis van Uddevalla en nemen we aan het eind van deze roerige dag met Monique een borrel om een beetje bij te komen.
Sergio en Chiara zijn gelukkig weer thuis, dat zijn goede berichten. Uddevalla zal niet snel vergeten worden!

Op excursie naar Trollhättan

Wij hebben heerlijk geslapen, maar John en Monique hebben uren last gehad van een paar Zweden die aan het weekendvieren waren midden in de nacht. We nemen een zondagsontbijtje met een gekookt eitje en gebakken broodjes, het is tenslotte vaderdag vandaag. Vandaag hebben we een rustdag, de zon schijnt geregeld, maar er zijn donkere wolken en er is vrij veel wind. Het is een dag om op excursie te gaan. Luuk zoekt uit hoe we naar Trollhättan kunnen komen om daar de oude sluizen te bekijken. Het is een busrit van ruim een half uur, maar als we in Trollhättan aankomen weten we niet hoe we bij de sluis kunnen komen. Een paar vriendelijke jongens vertellen dat we met een andere bus dichtbij kunnen komen. Helaas laat de buschauffeur ons te vroeg uitstappen, zodat we een flinke wandeling moeten maken voordat we er zijn. Het is niet erg, want dan zien we wat meer van de omgeving. We lopen langs het kanaal en gelukkig vinden we de sluis en de ligplaatsen waar we drie jaar geleden hebben gelegen. We laten John en Monique de oude sluizen zien. Luuk fungeert als reisleider. Het begint jammer genoeg te regenen, maar niet zo erg als in 2009. Gelukkig is er het slusscafé voor een lekker bakkie koffie. Dichtbij vinden we een bushalte die ons weer naar het centrum brengt van Trollhättan en de aansluitende bus naar Uddevalla. We zijn op tijd terug om te eten en om vanavond een lokatie te zoeken waar we naar de wedstrijd kunnen kijken van Nederland tegen Portugal. Zou het de laatste wedstrijd worden van Oranje dit EK?

Almosund-Ljungskile-Gustavsberg-Uddevalla

De dag begint met een ochtendwandeling naar de ICA voor vers brood. Een goede manier om wakker en warm te worden. De zon schijnt zo nu en dan en met een lekker windje in de kont zeilen we verder door het Hakefjord, langs het eiland Orust. Fokje uit, muziekje aan en we hebben het weer naar ons zin. Het doel is Ljungskile, een afstand van circa 12 mijl. Bij Svanesund komt er een giga grote pont tussen de rotsen vandaan, maar we hebben het op tijd in de gaten. Af en toe zie je een huisje tegen een rots aangeplakt, dat onmogelijk over land te bereiken is. Er ligt wel een steiger bij, dus het zal wel een weekendhuisje zijn voor een booteigenaar. Tussen de rotsen door komen we bij Ljungskile, maar het plaatsje ligt pal in de wind en er is weinig ruimte voor onze schepen. Dan maar verder varen om een mooi plekje te vinden dat meer in de luwte ligt. En dat plekje vinden we in Gustavsberg. Er is een prachtige steiger waar we gratis kunnen liggen. Er is geen stroom en water, maar wat geeft dat. Het ligt er prachtig, midden in een natuurreservaat. We maken een prachtige wandeling en gaan op zoek naar de boseik, die hier een rariteit wordt genoemd. We zien een watervalletje en lopen door het bos terug naar de boot. Aan het eind van de middag komt er ineens een stortbui en liggen we aan lager wal, dat is niet de bedoeling voor een rustige nacht. Losgooien dus maar en door naar Uddevalla, waar we rustig kunnen liggen. Er zijn niet veel plaatsen, dat wil zeggen, wel voor smallere schepen, maar wij zijn aan de brede kant. Er is gelukkig nog een plekje waar we naast elkaar kunnen afmeren. Prima geregeld. Na het eten verkennen we het plaatsje en zijn we aangenaam verrast. Jammer dat het morgen zondag is en dat de winkels gesloten zijn, een foutje in de planning. 's Avonds zitten we buiten, dat is alweer een poosje geleden en morgen blijven we liggen.

Zeilend door het Hakefjord

We verlaten het pittoreske Åstol en zeilen 13 mijl naar het volgende plaatsje, Almösund. De zon schijnt en er staat een behoorlijke wind, maar die hebben we achter en met de fok uit scharrelen we door de scheren. Het is prachtig, af en toe ineens huizen op een rots, beboste rotsen, kale rotsen, idyllische plekken om je boot neer te leggen en dat gaat allemaal aan ons voorbij met een zonnetje en voor de wind. We genieten bijzonder van dit tripje. De brug tussen Stenungsund en Almösund is 43 meter hoog en net om de hoek aan bakboord ligt Almösund. We kunnen terecht in een box met de kont aan de kant en de kop in de wind en liggen hier als een vorst. Het dorpje moet een molen en een kerkje hebben, maar wij ontdekken alleen de supergrote ICA, waar we volop keuze hebben in lekkere dingen. Jonh en Monique trakteren ons op een kop koffie en heerlijk gebak. We smullen en genieten.

John heeft gezien dat onze windvaan niet vast zit en gaat voor ons de mast in om hem vast te zetten. Helemaal top, hij heeft zijn pilsje dubbel en dwars verdiend.  De havengelden vallen wel mee, maar ook nu moeten we 40 Kronen aftikken voor de stroom. Daar moeten we dus goed gebruik van maken en ’s avonds gaat het elektrische kacheltje weer lekker aan.

Schommelen tussen de scheren

Wat een fiasco gisteravond. We ontvangen maar 1 Zweedse TV zender en die zendt een film uit in plaats van voetballen. Snel op internet gezocht en zowaar beeld met geluid van Radio 1. Grappig is dat we eerder zien wat er gebeurt dan dat we het horen. Snel vergeten maar dit EK, het wordt niets meer.

We doen het rustig aan vanochtend, want we hoeven maar iets meer dan 3 mijl te varen naar de volgende bestemming Astol. We zetten alles zeevast, doen luiken en ramen dicht, trekken truien en zeilpakken aan en varen tussen Koön en Marstrandsön naar open water. Het waait flink ZW 5-6 en dat betekent dat de golven aan lager wal behoorlijk zijn. We schommelen, zetten een stuk fok en varen rustig naar het volgende eiland. Natuurlijk is er een opstandige golf die over de kuip spat. Zodra we de hoek om zijn bij Astol en de haven invaren is alles weer rustig en ontvouwt zich een leuk dorpje. Välkommen in Astol. Het eiland is autoloos, er staan leuke houten huisjes en er is zelfs een school. Ook hier zien we een soort motorbakfiets, waarmee alles wordt vervoerd. We bekijken het hele eiland, waar het aan de westkant koud en winderig is en aan de oostkant heerlijk in de luwte. We klimmen als berggeiten over de rotsen, die verschillend van kleur zijn en uit allemaal laagjes zijn opgebouwd. Er is een supermarktje, een jutter en een café. Als je tot rust wilt komen dan is dit de plek. We zien dat de Zweden druk bezig zijn om zich klaar te maken voor het seizoen, er wordt flink geverfd en geklust. De ferry vaart de hele dag naar de vaste wal door het Hakefjord. We waaien goed uit, gelukkig komt er een zonnetje bij, maar de temperatuur blijft steken bij 13-14 graden. Het gebied is echt fantastisch, zo mooi en we genieten ervan dat we geen haast hebben en de scherenkust al hoppend kunnen ontdekken.

Genieten in Marstrand

Een heerlijke, fantastische dag in Marstrand. Rustig wakker worden, kopje thee (zoals elke ochtend door Luuk op bed gebracht) en een ontbijtje. Luuk sopt de boot lekker schoon en ik ruim binnen wat op. Ik wil graag wassen, maar de deur van de wasruimte zit op slot en er is geen havenmeester te bekennen. Dan maar eerst naar de overkant om geld te halen en boodschappen te doen. Je kan gratis met de ferry over naar Koön, maar terug moet je toch betalen. Het is heerlijk weer, een beetje zon en geen wind, wat een genot. We smullen van een vers stokbrood als lunch. Ineens zien we iemand bij het havenkantoor die de deur open maakt van de wasruimte, dus snel de was in de machine. De gebruiksaanwijzing is duidelijk, maar wat er ook gebeurt de machine gaat niet aan en de havenmeester is al weer weg. Er zijn wat werklui die van alles proberen, maar het lukt niet. Dan maar eerst lopen naar het fort, waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt over aanlooproute van gisteren. Je hoort alleen maar vogeltjes en verder niets. Na een kopje koffie met wat lekkers op een terrasje gaan we terug naar de boot waar we weer gaan kijken bij de wasmachine. Wat een verrassing, de was is klaar en snel doen we nog een was. De machines zijn hier gratis, wat wil je nog meer.

Vanavond gaan we kijken naar Duitsland-Nederland. De Zweedse TV aan en commentaar via de laptop op de radio. We zijn benieuwd!

P.S. We genieten van de reacties op ons blog, dus ieder die het leuk vindt en het lukt om een reactie te plaatsen, bedankt en ga zo door!

Een relaxte oversteek naar het mooie Zweden

We hebben heerlijk geslapen en zijn al wakker als de bouwvakkers rond de haven weer aan de slag gaan. Het havenkantoor is leeg en er is geen havenmeester langs geweest en dat scheelt behoorlijk wat Deense kronen, want het is een van de duurste havens die we zijn tegen gekomen. De route staat ingeplot en we zijn klaar voor de oversteek. Er is nauwelijks wind en het wordt een motordagje. Het zeilpak en de laarzen kunnen uit als er af en toe een wazig zonnetje staat. Wij blij! Samen met de FastUs crossen we de T-weg, een aardig drukke shippinglane. Als er een grote Maersk tanker voor ons langs vaart, komt er een soort mini tsunami op ons af waar we induiken. Een straaljager vliegt heel laag over ons heen, maar verder is het geen spektakel. We lezen lekker onderweg.
Het is altijd weer bijzonder om een ander land in te varen, de plotter wijst ons feilloos de weg naar Marstrand. De invaart is prachtig. Het landschap met de rotsen, de verborgen huisjes en dan Marstrand zelf. Wat een mooi stukje Zweden. We filmen, maken foto's en komen ogen te kort. Heerlijk, dit is echt vakantie! We zoeken een mooi plekje in de haven aan bakboord, er is nog ruimte genoeg, dat schijnt in het hoogseizoen wel anders te zijn (evenals de prijzen). Tijd om even op onderzoek uit te gaan en de benen te strekken. We klimmen een stukje omhoog en hebben een prachtig uitzicht. Stil genieten we van vogels en het ruisen van het water.
Natuurlijk moeten we naar de flappentap voor Zweedse kronen, maar die is aan de overkant van het water waar we met het pontje kunnen komen. Dat doen we later wel, eerst genieten we van een pilsje aan boord. We hebben een goede internetverbinding en John download updates voor de plotter en de instrumenten. Misschien dat het een oplossing is voor het trackvaren op de automaat, want na een uurtje varen krijgen we steeds de melding 'geen navigatiedata' en gaan we off track.
Het was een heerlijke dag!

Laeso, het noordelijkste eiland van Denemarken

Het is prima liggen in de haven van Hals, behalve als de Pilot in- of uitvaart, dan schommelt alles wat in de haven ligt. We hebben de wekker maar weer eens gezet om vroeg brood te halen en op tijd te kunnen vertrekken. Tegen acht uur gooien we los en varen we op de motor met de stroom mee het Limfjord uit, terwijl een coaster uit Delfzijl het Limfjord invaart. Natuurlijk zwaaien we even. Vanaf de Barre Noord ton zetten we de zeilen. Er is niet veel wind en er komt toch weer een regenbui die volgens mij niet voorspeld was. Ik heb het koud, Luuk heeft zijn muts weer op en alles is grijs. Dat we lekker kunnen zeilen maakt veel goed. Na 5 uurtjes varen zijn we op Laeso in de haven van Vestero. De hele haven ligt op zijn kop, alle hekboeien zijn weg en er ligt geen enkele boot in het westelijke havendeel. Er wordt flink gewerkt met bulldozers en sjofels en dat veroorzaakt behoorlijk wat lawaai. We waren al gewaarschuwd door de bemanning van de Felice, maar wij Hollanders zijn toch een beetje eigenwijs. Alle boeienlijnen zijn aan de kade geknoopt en we gaan er toch maar liggen met lijnen die schuin onder de boot doorlopen. Gelukkig is er bijna geen wind en stuift het zand van de kades niet over de Dutch Lady heen. De FastUs komt ook binnen en meer achter ons af.

Er wonen ruim 2500 mensen op Laeso en het is een geliefd vakantie eiland met strand en vertier. Van de Deense buurman krijgen we een routekaart mee en we verkennen met z’n vieren een stuk eiland en gaan op zoek naar het zoutwinningsgebied. Een leuke fietstocht in een mooie omgeving van bossen, leuke huisjes, een Spa in en kerk en een weids landschap. In de Middeleeuwen werd er op grote schaal zout gewonnen. De “Saltsyderi” die sinds 1991 op Laeso zout produceert volgens de methoden uit vroeger tijden is eigenlijk al gesloten als we aankomen, maar we mogen toch nog even rondkijken. Er zijn 10 mensen in dienst en ze kunnen er van leven. Waarschijnlijk door de 50.000 bezoekers per jaar. Brijn uit bronnen wordt gekookt tot 70 graden, het water verdampt en er is zout. De ketels staan te dampen en het is de moeite waard om te bekijken.

In het plaatsje Byrum stoppen we even en trakteren John en Moniek ons op een pilsje. We zitten zowaar buiten. We nemen de snelle route maar terug naar de haven, want het wordt toch een beetje frisser. ’s Avonds plannen we de route voor morgen. Op naar de Zweedse kust.

Rustig dagje in Hals

Samen met John en Moniek van de FastUs verdrinken we ons verdriet over de verloren wedstrijd. De Denen trekken lange neuzen naar ons en gelijk hebben ze. Hals is leuk, er zijn restaurantjes, winkeltjes en wel liefst 4 supermarkten die op zondag open zijn. Helaas regent het een groot deel van de dag, maar tussen de buien door verkennen we het plaatsje. Bij het witte kerkje is een begraafplaats met een heel apart stukje waar in het midden een soort picknickbankje staat. De Deense rode huisjes staan rondom da haven en het uitzicht op het Limfjord  is, mooi maar tijdens de regen erg wazig. De ferry naar Egense vaart de hele dag heen en weer. Jammer, maar het wordt weer geen fietsen vandaag. Alleen John is stoer en gaat op de fiets jerrycans diesel halen. Hij neemt er voor ons ook een mee, wat een service!

De havenmeester komt hier zelf langs, dat is weer eens wat anders dan betalen in een automaat. Gisteren heeft hij ons echter te veel berekend en nadat ik hem feliciteer met de overwinning, trekken we dat toch maar even recht. Bij de haven is een prachtige grillplaats met banken onder een overkapping. We kunnen ons goed voorstellen dat het hier met mooi weer een en al gezelligheid is. Nu blijven de meeste mensen binnen, er rijden allen wat auto’s rond met mensen die op zondag bootjes gaan kijken. De wind draait ’s avonds naar het westen en veroorzaakt een beetje klots in de kont (van de boot dan). Gelukkig waait het niet hard en ook voor morgen zijn de berichten gunstig om naar Laeso te varen.

Het is altijd wat in het Kattegat

Wat ziet het er allemaal gezellig uit als je wakker wordt en de zon schijnt. Dat is een goed begin vandaag. Gisteren aan het eind van de middag is de FastUs binnengekomen in Grenaa en ’s avonds komen ze bij ons op de borrel. Ze waren helemaal doorweekt tijdens het zeilen en moeten weer een beetje bijkomen van het prutweer. De wind is ’s avonds helemaal weggezakt en voor de haveningang zien we in glad water  een tuimelaar. Achter ons liggen Noren (Felice) die ook aan een wereldreis zijn begonnen voor drie jaar. Een gezin met drie jonge kinderen en ze moeten nog een beetje in hun ritme komen. Een aardig stel, waarvan hij in Lelystad heeft gewerkt aan de ABN-AMRO boten voor de Volvo Ocean Race. Ze hebben ook nog wat tips voor ons over havens. Tot onze grote verrassing hebben we Moos en de kinderen ineens op skype. Helemaal top om ze te zien en te horen.

De weerberichten voor vandaag zijn niet slecht al kan er wel een bui vallen. De wind is Z-ZW 4-5 en we dubben of we wel of niet verder zullen gaan. We hebben Grenaa nog niet kunnen bekijken, maar lekker zeilen is ook aantrekkelijk. We overleggen even met John en Moniek en besluiten naar Hals te gaan, een trip van ongeveer 42 mijl. We nemen afscheid van de Fisher Buoy en van Margriet krijgen we een pak broodmix om een keer brood te bakken. Ik heb dat nog nooit gedaan, dus dat gaan we zeker een keer proberen. Wordt vervolgd….

We varen eerst op de fok, maar zetten er al snel een stuk grootzeil bij. Het schommelt een beetje, maar we lopen lekker. Helaas houden we het niet helemaal droog en in de bui en vooral het laatste stuk trekt de wind behoorlijk aan. Een beetje ruige entree tussen de boeienlijn naar Hals, dat aan de ingang van het Limfjord ligt. De haven is niet groot, maar we hebben het geluk dat we nog in een box kunnen. De havenmeester staat al op de kant en we kunnen gelijk afrekenen. Boter bij de vis! We gaan natuurlijk direct op onderzoek uit of we ergens TV kunnen kijken, want Nederland speelt tegen Denemarken, hun 1^e wedstrijd van het EK 2012. Er is een (rokerige) bar, waar je geen hapje kan eten, dus we starten aan boord de laptop op om via Radio 1 mee te kunnen genieten van de wedstrijd. Helaas, “we” verliezen, dus misschien is het maar goed dat we aan boord zijn gebleven.

Grijs en grauw in Grenaa

We zeilen van Hov naar Grenaa meet een lekker stabiel oostelijk windje 4. De lucht is grijs, maar het is droog. We lopen lekker en zien dreigende luchten achter ons. Het zeilt heerlijk. Eindelijk niet van die felle windvlagen, maar een stabiele wind. Luuk leest wat, ik kijk uit naar ferries en andere zaken en laat me toch nog bijna verrassen door een paar “verdwaalde” visstaken. Af en toe komt er een bonkig golfje tegen de boot. Het blijft apart water hier. Er zeilen een paar boten en één daarvan ligt natuurlijk op bijna aanvaringskoers. We hadden het idee om eventueel naar Ebeltoft te varen, maar nu het zo lekker loopt, gaan we door. De haveningang van Grenaa is niet groot en ligt aan lager wal. We schommelen naar binnen en kunnen ons goed voorstellen dat je hier niet met een harde oostenwind naar binnen moet varen. We meren af achter de Fisher Buoy, een schip dat we ook al bij Norderney hebben gezien. Je komt elkaar toch steeds weer tegen. Grenaa heeft een keurige haven met vakantiehuisjes er om heen, een wasmachine (die we gelijk gebruiken) en een paar restaurantjes. Ons diner bestaat uit pizza, aanbevolen door de verkoper in de ijssalon. ’s Avonds drinken we een kop koffie bij Derk en Margriet van de Fisher Buoy en praten we via Skype gezellig bij met zus en zwager.

Vrijdag blijven we een dagje liggen. Dat het een goede keuze is, wordt duidelijk als de regen in de loop van de ochtend met bakken uit de lucht komt. Jakkes, wat saai. Gelukkig hebben we dat nog nauwelijks gehad de afgelopen weken. We klungelen wat met de PC, want de verbinding met de externe antenne lukt niet en met Derk wisselen we wat bestanden uit. We zjn de regen al snel zat, waar blijft de zomer?????

 

Gesprekje naar de andere kant van de wereld

Op de Deense vrije dag is er een wielerkoers en zien we een aantal oude auto’s rondrijden. Verder blijven de Denen binnen vandaag, want in de stad is het rustig. Rondom de boot zwemmen de kwallen talrijk in het rond en we hopen maar dat we er niet een naar binnen zuigen als we het toilet doorpompen. We liggen af en toe een beetje te schommelen, maar slapen prima in de oude haven. ’s Morgens worden we wakker met zon, is dat even lekker. Blauwe lucht, weinig wind dus snel uit de veren (nou ja, snel…) om vers brood te halen en dan los. Ontbijten doen we onderweg, we moeten eerst toch op de motor omdat er te weinig wind staat. Wel een lekkere stroom mee het eerste stuk. Het wordt een aardige dag, er komt wat sluierbewolking en rondom de zon is een halo te zien, heel apart. Als de wind wat aantrekt lopen we lekker. Eerst was het plan om naar Juelsminde te varen, maar het wordt Hov (of Hou), dan schieten we een beetje meer op naar het noorden. De route gaat over een ondiep stukje water wat een beetje spannend is. We volgen goed de kardinale tonnen en komen zonder problemen over het ondiepe stukje heen. Gelukkig, dat hebben we ook weer gehad. In de haven is een mooie nieuwe langssteiger waar we goed kunnen afmeren. We merken overigens dat de waterstand net als gisteren toch wel 50 cm daalt, toch wel handig om de lijnen iets langer te zetten. De lucht is weer helemaal dicht getrokken en de wind trekt aan tot ZO 4-5. Het plaatsje stelt niet veel voor, maar er is een supermarkt en een goede internetverbinding. Als we skype opstarten zien we Debby online en praten we even met onze lieve steun in bange dagen (blog-expert) op de Markiezeneilanden, waar het bijna 12 uur vroeger is dan hier. Wat is dat leuk zo’n gesprekje overzee naar de andere kant van de wereld.

 

Middelfart-Fredericia

Gisteravond hebben we gezellig wat gedronken aan boord van de FastUs, die we al een paar keer zijn tegengekomen de afgelopen dagen. Zij zijn ook op weg naar het Noorden.
Het eerste dat Luuk 's morgens doet is de weerberichten bekijken die op de weermuis zijn binnengekomen. We hadden het plan om naar Juelsminde te varen, maar de voorspelling is weer windkracht 5-6 met vlagen van 7 Beaufort. Dat wordt het dus niet vandaag. Tot onze grote verrassing is het een nationale feestdag vandaag (de dag van de Grondwet) en dat betekent dat alle winkels dicht zijn en dat we geen brood kunnen kopen. Gelukkig hebben we yoghurt, muesli en afbakbroodjes, we hoeven dus geen honger te lijden.
We besluiten om een paar mijl naar de overkant te varen waar Fredericia ligt, een grote plaats. De jachthaven ligt ten zuiden van de stad, vlakbij een natuurgebied, maar hoewel de boxen goed zijn en we vriendelijk worden opgevangen door Sjaak van de Raspaard uit Dordrecht, is het er niet gezellig. We varen daarom door naar de Gamle Havn, een beetje onrustiger liggen, maar wel direct in het centrum. De Dolfijn ligt hier, een groot motorschip uit Nw. lekkerland en een uurtje daarna komt de Raspaard ook. Van de zes schepen die hier liggen, zijn er drie Nederlands. In Fredericia zouden volgens de havengids op 5 en 6 juni Stadfeesten zijn, maar die blijken het afgelopen weekend al te hebben plaatsgevonden. Nu Is alles gesloten, maar we liggen dichtbij de Havn Grill waar we ons avondeten kunnen halen. Dat dan weer wel.

Sonderborg-Aarosund-Middelfart

Omdat we de fietsjes niet makkelijk van boord kunnen krijgen, huren we twee fietsen bij de havenmeester. We fietsen de Christian X brug over, want aan de overkant is muziek en zijn er kraampjes met vis. De denen doen alsof het zomer is en zitten buiten lekker aan de pullen bier. Dan nog even de stad in, maar De winkels zijn op zaterdagmiddag dicht. Gelukkig is de supermarkt nog open om brood te kopen. Daarna fietsen we nog door het bos, maar ineens begeeft de trapper het van mijn fiets. We worden geholpen door een aardige Deen die in Nederland blijkt te werken. Helaas blijkt het schroefdraad kapot en kan er geen kracht meer gezet worden. Luuk neemt mijn fiets en voorzichtig gaan we deels lopend, deels fietsend, weer terug naar de haven waar we het geld van de huur terug krijgen.
Zondag varen we naar Aarosund. Het waait nog steeds pittig en met gereefde zeilen leggen we de 26 mijl in ruim vier uur af. We zeilen heerlijk, maar het is nog steeds echt koud. Af en toe zijn er behoorlijke windvlagen en zeilen we als een speer door de Als Sund over de Kleine Belt, een prachtig gebied. De haven is prima en we liggen in een goede box met de wind op kop. De boot wordt lekker schoongespoeld en we lopen langs het water naar een camping, filosoferend over hoe het zou zijn om met een camper op pad te zijn.
's Avonds is de wind weg en is de lucht helder. Prachtig om te zien dat het om 23.00 uur nog licht is met een volle maan.
Van Aarosund zeilen we naar Middelfart, de wind is NW-W 4-5 en het is zwaar bewolkt. Het lijkt nog wel kouder dan gisteren. Een paar uurtjes zeilen (de Dutch Lady loopt prima met deze wind) is dan ook mooi genoeg. De jachthaven van Middelfart ziet er vreselijk ongezellig uit en ligt volop in de wind, we varen daarom door de prachtige Faenosund naar een nieuw haventje (Telko Marina), vlakbij het centrum en de oude stadshaven van Middelfart. Er ligt zowaar een Nederlander. In de bibliotheek (waar het binnen lekker warm is) kunnen we internetten.

Met windkracht 7-8 tussen de palen

Het is altijd fijn als weersverwachtingen uitkomen. Zoals voorspeld komt er vandaag een stormachtige wind 7 (met vlagen van 8) over ons heen. We zijn dus blij dat we hier liggen met onze neus in de wind. Laat het maar waaien. Het is droog, de zon schijnt regelmatig en het is 14 graden! We lopen naar de stad, waar we groepjes jongeren tegen komen, die op allerlei manieren zijn verkleed en luid toeterend of bellend door de stad fietsen. Ze verzamelen zich bij het slot en we hebben geen idee waar het over gaat, maar gezellig is het wel. We vinden een grote supermarkt, dus het avondeten is ook weer geregeld.
's Middags maken we een flinke wandeling over een soort klifpad langs de kust en door het bos, goed voor onze beenspieren. Het is een mooi gebied en tussen de bomen lopen we lekker in de luwte. Er komen wat meer mensen in de haven en we realiseren ons dat het weekend voor de deur staat. We zijn de dagen al een beetje kwijt, een goed teken.