De dag begint met behoorlijk wat regen en zelfs onweer. Iedereen blijft in de boten, de Zweden en Noren hebben hun kuiptenten opgezet en het is niet aantrekkelijk om los te gooien. Als het iets dreigt op te klaren gaan we toch maar varen met als bestemming Mollösund. Natuurlijk begint het als we varen weer te regenen en het zicht is beperkt. We doen voor de veiligheid maar onze navigatieverlichting aan. De rotsen zien er wat dreigender uit met dit weer, maar een paar zeehonden en een dolfijntje trekken zich er niets van aan. We komen nu bij het punt waar we het eiland Orust verlaten hebben en naar het noorden zijn gegaan en varen langs het eiland Gullholmen. Dat lijkt ons ook wel wat om te bekijken en zo liggen we na 7 mijl in een heel leuk haventje met een zeer vriendelijke havenmeester. Het is niet te geloven, maar als we liggen wordt het droog en later in de middag schijnt de zon volop, terwijl we verder over het land de donkere luchten langs zien trekken. Gullholmen is het oudste vissersplaatsje van Zweden en tot 1900 het grootste. Er is een huis (nu museum) waar een rijke vissersvrouw heeft gewoond en wat nog in originele staat schijnt te zijn. De huisjes staan dicht op elkaar gebouwd met leuke kronkelige straatjes er tussen. Wij vinden dit wel erg op Marken lijken, terwijl dat gezegd wordt van Smögen. Als we toch moeten vergelijken vinden wij Smögen meer op Volendam lijken. Er is op Gullholmen geen verkeer en dus lekker rustig. De toeristen worden met de ferry aangevoerd. Het is mooi om te wandelen in het natuurreservaat. Wij klimmen naar het uitkijkpunt waar tot 1948 de stormbal werd gehesen. Het is een glibberige wandeling door de regen van vanochtend. ’s Avonds trekt de wind behoorlijk aan, maar wij liggen hier uit de kunst en kunnen in alle rust naar de finale van het EK voetbal kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten