Van het ene pittoreske plaatsje naar het volgende

We schrijven alweer juli, de 2^e helft van het jaar is aangebroken. Het lijkt of we al heel lang onderweg zijn en dat het weken geleden is dat we in Strömstad lagen, terwijl dat een week terug was. Gisteravond ontvingen we een SMS van de Freebird, ze zijn bijna op het hoogste punt van het Götekanal en wij zullen dus eerder in Göteborg zijn dan zij. Het voetballen is nu ook achter de rug, Spanje heeft verdiend gewonnen vinden wij. We varen vandaag weer een heel stuk, 7 mijl. Het is bijna niet de moeite om je zeilpak aan te trekken, maar door het weer pakken we ons toch goed in. Luuk doet zelfs een muts op, het is een koud windje. We varen nog steeds binnen de scheren met een heel klein stukje open zee, waar de golven lekker naar binnen rollen met de Zuidwesten wind 4-5. Als we in Mollösund aankomen begint het te regenen en we zijn weer op tijd binnen. De haven is niet groot en we hebben geluk dat er net een boot vertrekt, zodat we naast de FastUs kunnen aanleggen met de kop op de wal en een heklijn achter. Op zich gaat het prima met die heklijnen die je op kunt pikken, maar later in de middag zien we bij een boot dat het toch vervelend kan zijn als je over een lijn heen vaart waar een andere boot aan vast ligt. We verkennen het plaatsje en vinden de molen en het kerkje die in het boek van Vleut genoemd worden. Sommige brievenbussen zijn echte kunstwerkjes waar we natuurlijk een paar foto's van maken. In Mollösund moet je eigenlijk vis eten. Deze wordt elke dag vers aangevoerd en verkocht. Aan de andere kant van de sund zien we allemaal stokken op een helling, waarvan we ons afvragen of het een skischans is of iets anders. Later horen we dat dit raamwerk bedoeld is om stokvis te drogen.
John en Monique zijn vandaag 26 jaar getrouwd en nodigen ons uit om een hapje te eten als bedankje voor onze steun in Uddevalla. Op een terrasje in de zon zitten we gezellig en genieten we van lekkere pizza’s. Helemaal top, bedankt! Na het eten maken we toch nog even een kort wandelingetje klimmen we naar het “Utsiktspunkt”. De weerberichten beloven de komende dagen rustig weer en af en toe zon en het idee ontstaat om te kijken of we ergens aan een rots kunnen afmeren. Dat wordt nog even studeren op de kaarten en boeken vanavond.