We zeilen van St. Cast naar St. Quay-Portrieux, een stukje van 26 mijl. De zon schijnt en de wind zit weer in de Noord/Noordoost hoek. Het kost ons geen moeite om aan dit weer te wennen. We rollen enthousiast de zeilen uit, maar net voor Cap Frehel valt de wind weg en starten we de motor. Wij nemen de route langs de kust en tussen de rotsjes door, de Freebird steekt meer naar buiten. De kust is prachtig en het Fort La Latte lijkt op een zandkasteel. We varen langs Binic, dat alleen een paar uur voor en na laag water toegankelijk is. We hebben gehoord dat er nu wel een tidal sill is en dat geeft een half uurtje meer speling. De Dutch Lady vindt haar weg over een ondiep stukje waar we net na laag water zijn, maar er is genoeg water onder de kiel. Zo komen we aan bij de haven van St. Quay-Portrieux, waar de havenmeester nog steeds rondvaart in een bootje en ons bijna nog voordat we vastliggen een papiertje over de gratis Wifi Zone overhandigt. Hij begrijpt de Hollanders!
Het havengeld is hier nog voorseizoen tarief en we staan zelfs nog in het systeem. Nadat we betaald hebben lopen we rond en gaan we op zoek naar de plaatselijke VVV. De wandeling is bergop en verder dan gedacht, zodat we een beetje uitgewrongen boven in het centrum aankomen en ons snel op een terras neervlijen, nadat we informatie hebben gekregen over fietsen in de omgeving.
Vandaag stappen we op onze tweewielers voor een tripje naar Binic en het gaat gelijk al bergop. De beloofde groene bordjes van de fietsroute zijn niet of moeilijk te ontdekken. Het is af en toe lopen en dan weer fietsen en de afdaling naar het centrum en de haven van Binic geeft ons niet veel moed voor de terugtocht. Binic is een erg leuk plaatsje. Het is laag water en er is daardoor een groot wit strand en het water is ver weg. Ook voor de haven is het drooggevallen en we kunnen de tidal sill duidelijk zien. We genieten hier van koffie en eten ons broodje op in de rust aan het strand.
Terug besluiten we via de wandelroute langs de zee te gaan. We spreken onderweg mensen die hier met de camper staan en de camping ligt er echt prachtig met een fantastisch uitzicht. Wie weet komen we hier nog eens terecht?
Het wandelpad is niet geschikt voor fietsers volgens de mevrouw van de VVV en …. dat klopt! We sjouwen de fietsen trappen op en af en lopen meer dan dat we fietsen. Het lijkt wel een survival oefening. De uitzichten die we onderweg hebben, maken het echter wel meer dan de moeite waard. Het is hier schitterend aan de Cote d’Armor. Nadat we met de fietsen een hele steile trap met heel veel treden opgesjouwd zijn, vinden we het wel genoeg. Via de Provinciale weg komen we in een lange afdaling terug bij de haven, waar we het glaasje Grimbergen meer dan verdiend hebben. Helaas is het weerbericht voor de komende dagen duidelijk anders dan de afgelopen tijd. Er passeert een lagedrukgebied met regen en buien en de wind draait naar het westen. Jammer hoor, we waren net zo gewend aan het lekkere warme weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten