Ruud en Marijke hebben weinig geslapen door het geluid van de ferry en het gehobbel langszij aan de buitenkant van de steiger. We hoeven er dan ook niet lang over na te denken om te besluiten dat we hier niet willen blijven liggen. We kunnen 2,5 uur voor HW pas naar de Vauban Marina schutten, waar je heel dicht bij de stadsmuren van St. Malo ligt en er is eerst nog tijd genoeg voor een wandeling naar de Carrefour om boodschappen te doen. Het blijkt dat St. Servan ook een aardige winkelstraat heeft, zo ontdek je nog eens wat.
De sluis is nooit zo prettig, vooral niet als de lange voor- en achterlijn op één bolder worden vastgemaakt door het sluispersoneel. Zonder schade komen we er gelukkig doorheen en we zijn helemaal tevreden als we als tweede en derde boot kunnen afmeren aan de bezoekerssteiger. Hè, hè, is dat lekker rustig liggen, we nemen het havengeld van 43,50 euro/nacht voor lief. Het is alweer fantastisch weer en we slenteren door de oude stad, die ons ook een beetje doet denken aan Dubrovnik. Het verschil is wel, dat je hier gratis over de stadsmuren kunt lopen. ’s Avonds zoeken we een leuk restaurantje uit voor een mossel- en steakmenu. Het is 21 juni en er is een muziekfeest in de stad. Overal staan podia en er worden allerlei soorten muziek gespeeld. Allemaal heel gezellig, maar vlakbij onze boot speelt een band zo hard en niet helemaal zuiver, dat we ons afvragen of het weer een onrustig nachtje gaat worden. Het valt uiteindelijk allemaal erg mee.
Voordat we de eerste schutting gisteren weer naar buiten schutten, proberen we de stuurautomaat te kalibreren, maar dat lukt niet helemaal. We zeilen naar St. Cast, een stukje van 9,5 mijl en lekker bezeilbaar. Het is duidelijk merkbaar dat het weekend is en mooi weer, want er wordt druk gevaren. We zijn hier drie jaar geleden ook geweest. De Marina is een paar jaar oud en prima voor elkaar. Van de haven is een prachtig wandelpad langs het water naar het plaatsje waar we ’s avonds naar toe lopen.
Vandaag wordt er eerst wat geklust (wassen, schoonmaken, rommelen), voordat we gaan fietsen. Ruud en Marijke gaan berg op en af een stuk toeren, maar wij weten nog dat het hier niet helemaal zo plat als een pannenkoek is en doen het rustiger aan. In het dorp komen we elkaar bij de koffie weer tegen. Morgen gaan we weer een stukje verder langs de Bretonse kust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten