Wisselvalliger weer

Het weer is inderdaad veranderd, maar het valt nog reuze mee. Voor de zekerheid liggen de regenpakken klaar, maar onderweg van St. Quay-Portrieux naar Lezardrieux krijgen we maar een klein buitje. Het eerste uur zeilen we heerlijk met een beetje ruime, vlagerige, wind, maar dan valt de wind weg en moet de motor weer aan. We varen langs Plouha, waar de hoogste kliffen van Bretagne zijn en tussen de rotsen onder Ile de Bréhat (het eerste beschermde natuurgebied van Frankrijk) door. Op het eiland Ile de Bréhat zijn auto’s verboden, het is een eiland van bloemen en roze rotsen, een kunstenaarsparadijs, waar we drie jaar geleden heerlijk hebben rondgelopen. Niet veel na laag water varen we de rivier Le Trieux op en met een beetje stroom mee komen we bij de haven van Lezardrieux. Het tij loopt nog niet sterk en afmeren is nu nog niet zo moeilijk. We leggen aan op de kopsteiger, maar de havenmeester wil ons toch in een box hebben. Nou heeft dat ook voordelen, want als het tij hier flink loopt (ruim 3 knopen) dan lig je op de kopsteiger vol risico’s. We zien de schepen later ’s middags dwars de haven inkomen en zijn blij dat we veilig liggen. De rivier Le Trieux is prachtig, maar de haven en het dorp zijn nog niet helemaal ingesteld op passanten. De wasmachines worden pas in juli open gesteld, de bussen rijden nog niet en veel restaurantjes zijn (nog) dicht.

Vandaag zijn er wat meer buien “beloofd”, maar we durven het toch aan om op de fiets naar Paimpol te gaan. Het eerste colletje is al naar het dorp, maar daar is tot onze verrassing markt en we komen een kraam met olijven en verse tapenade niet zomaar voorbij. Mmmmmm, heerlijk! Het is helemaal niet zo ver naar Paimpol al wordt het toch af en toe lopen naast de fiets als de weg omhoog gaat. De plaats Paimpol, ooit thuishaven van de IJslandvaarders, is zeer de moeite waard, levendig, gezellig, leuke winkels (en leuke aanbiedingen), restaurantjes, etc. Natuurlijk kijken we ook even in de haven, er liggen een paar Nederlandse passanten, maar ook hier is nog voldoende plek. De lucht wordt donkerder en we zitten net op tijd op een overdekt terras als er een paar flinke buien losbreken. Goed getimed! We overwegen nog even om een taxi of bus terug te nemen, maar wagen het er toch maar op om terug te fietsen. We hebben geluk, het blijft droog. Aan boord smullen we van de tapenade op toastjes bij het pilsje en met een lekker muziekje erbij zit de gezellige sfeer er goed in.