Het einde van een prachtige reis

Het zit er weer op. Ruim drie maanden zijn we weg geweest en het is omgevlogen. Met het mooie weer van de afgelopen dagen vergeet je bijna dat we vertrokken met dikke truien en zeilpakken aan en dat we 's avonds de kachel vaak aan hadden. Nu zoeken we verkoeling in het water. Tijdens ons laatste tripje over zee is er eerst wind om te zeilen, tot Hoek van Holland ongeveer, daarna dobberen we een beetje. We plonsen overboord en kunnen weer even tegen de warmte van vandaag. Onderweg pikken we ook nog een knal oranje luchtbed op, wat we melden aan de Nederlandse Kustwacht. Gelukkig wordt er niemand vermist. De wind trekt toch weer aan en heerlijk zeilend vinden we onze weg door het Slijkgat.
De sluis in Stellendam draait zonder problemen, dat is wel anders geweest de afgelopen zomer horen we later in de haven. Op het Haringvliet gooien we ons anker uit en moeten we het water in. Het is verschrikkelijk warm! We zoeken Joke en Leo nog even op die ook op een ankerplekje liggen en dan moeten we toch echt de haven in. Het weer veranderd, de lucht wordt dreigend en er zijn waarschuwingen voor windstoten met 40 knopen wind. We zoeken daarom onze box maar op en dan zijn we echt weer thuis.
We hebben bijna 1700 mijl gevaren en de reis was geweldig mooi. Het was zeer ontspannen, gezellig met de Freebird en de Fastus en we hebben er bijzonder van genoten. We zijn trots op onze Dutch Lady, ze heeft het prima gedaan en we willen nog niet van boord. Daarom morgen thuis maar even een wasje draaien en dan snel weer terug aan boord.

Feest aan boord

Donderdag varen we van Amsterdam naar IJmuiden over het Noordzeekanaal. We kunnen zelfs een stuk zeilen. Het is rustig op het kanaal en we kunnen zo de kleine sluis invaren van IJmuiden. In de Marina is voldoende plek, het blijft een niet aantrekkelijke haven, duur, geen internet en behalve het strand is er verder niks. Het is wel lekker om even langs de vloedlijn te lopen en 's avonds op een terras te zitten. Ruud en Luuk verwisselen onze kleine fok voor de grote en daar hebben we de volgende dag plezier van. De trip van IJmuiden naar Scheveningen genieten we van een mooie zuidenwind 4 (af en toe 5) en wij en de boot knorren van plezier. Het is heerlijk om weer op zee te zijn. Zout water en geen muggen! We heben in de haven van Scheveningen het geluk om in een box te kunnen liggen. Het is bloedheet en we puffen en kreunen, maar klagen niet!! Het wordt dit weekend tropisch warm in Nederland. 's Avonds worden we door goede vriend Peter opgehaald en zijn we gezellig bij de Van Duurtjes.
Vandaag is het feest aan boord. Het weer is schitterend en ik ben jarig! Luuk heeft me verwend met een prachtige ring (uit Zweden) en er zijn veel felicitaties per telefoon (compleet met liedjes) en zelfs mail van onze vrienden uit de buurt van Bora Bora. Allemaal hartelijk dank daarvoor. We drinken gezellig met z'n vieren koffie met gebak aan boord. De zonnetenten zijn gespannen en verder houden we ons vooral rustig met dit feestelijke weer. ' s Middags fietsen we (met een aantal andere strandliefhebbers) naar het strand. Het is druk, heel druk! We vinden nog een beetje zand om onze handdoeken neer te leggen en de parasol op te zetten. Het is duidelijk dat Nederland aan de kust ligt met dit tropische weer. ' s Avonds eten we lekker bij de Dagvisser en genieten we van een prachtige zonsondergang aan het strand. Rond 22.00 uur is het nog 24 graden, een temperatuur die we de hele vakantie wel overdag hadden willen hebben.

Varen door de Amsterdamse grachten

Wat een superdag in Amsterdam. Ditty en Richard halen ons op met de sloep, met de originele naam Stout. De zon schijnt volop en onder het genot van koele drankjes en lekkere hapjes varen we over het IJ, langs het Centraal station naar de Prinsengracht. Langs mooie en oude panden, woonboten, het Anne Frankhuis, de Westertoren, het Paleis van Justitie, het Leidseplein en het Amstel Hotel. Over de Amstel komen we in Ouderkerk a.d.Amstel waar we afmeren en lunchen op het terras van Loetje. Hoe decadent wil je het hebben om met je boot zo aan het terras af te meren.... Geweldig!
Het is helemaal fantastisch om Amsterdam op deze manier te verkennen. Er is altijd wel wat bijzonders te zien in deze gekke en helaas ook smerige stad. Boven op een woonark staat bijvoorbeeld een grote Amerikaanse auto geparkeerd (?!). De mannen sturen om de beurt en moeten regelmatig uitwijken voor de vele rondvaartboten, waterfietsen en andere scheepvaart. De doorvaarten zijn soms smal en druk. Aan het eind van de middag zijn we weer terug bij Aeolus en na een snelle kop koffie gaan Ditty en Richard vlug terug met de sloep, want de lucht ziet er dreigend uit. De regen en een beetje onweer komt uiteindelijk pas na 20.00 uur. In de boot is het 30 graden en dan is het niet fijn om de luiken allemaal dicht te moeten hebben. Het koelt buiten wel af na de bui. Pffff, wat een warm dagje, maar wel helemaal top!!!!

Broeierige dagen

We varen van Hoorn naar Volendam, een afstand van 12 mijl, die we heerlijk zeilend kunnen afleggen. De Freebird is als eerste in de haven en regelt de ligplaatsen. We vinden het rustig in en om de haven. Op de dijk blijkt het overdag toch behoorlijk druk te zijn, maar we hebben geen tijd om te flaneren! Het toilet heeft namelijk kuren en Luuk haalt de pomp uit elkaar om alle kalkaanslag te verwijderen. Met de rubberboot maakt hij ook de neus van de Dutch Lady weer glimmend en dan moet de rubberboot ook nog worden opgeruimd. 's Avonds lopen we toch nog even over de dijk om een kopje koffie te drinken en dan is het vrij rustig.
Het tripje van Volendam naar Amsterdam doen we op de motor. Het is windkracht 1-2 en broeirig warm. De vliegjes kriebelen alweer snel om ons heen. De brug en de Oranjesluizen passeren we zonder hectische taferelen en nu we in Amsterdam zijn krijgen we het gevoel dat we alweer heel dicht bij huis zijn. We vinden een prima plek bij jachthaven Aeolus, waar we voor het eerst komen. De supermarkt zit om de hoek en we liggen er rustig. Het is broeierig warm en als we in de supermarkt zijn barst de bui los. Wij staan droog, maar de luiken van de boot zitten niet allemaal dicht en dat levert een gedeeltelijk nat bed op. Gelukkig droogt het weer snel.
's Avonds komt onze goede vriend Ad aan boord. We eten samen, praten, praten nog meer, drinken en zitten de hele avond buiten. Voor we het weten slaat de klok weinig. Het was weer een ouderwets gezellige avond met elkaar.

Erwtensoep, kermis en gezelligheid

Van Medemblik naar Enkhuizen varen we in de erwtensoep. Jakkes, wat is het IJsselmeer water groen. We gaan voorop zitten met de afstandbediening om een beetje minder last te hebben van alle vliegjes. Het is druk op het water en ook in de Compagnieshaven. We krijgen een ligplaats helemaal aan het eind van de haven (vanaf de kant gezien), maar wel met een mooi uitzicht op het Zuiderzee museum. Zaterdag komen Marielle en Wilco met Elisa en Nick en we fietsen naar de boerencamping waar ze met de camper staan. Het is fijn om elkaar na drie maanden weer te zien. 's Middags zeilen we een stukje met z'n allen. Het is fantastisch weer. Lekker warm, veel zon en een mooi windje. Elisa en Nick moeten natuurlijk even sturen. 's Avonds eten we met elkaar een hapje op een gezellig terras.
Zondagochtend komt de hele meute weer aan boord en zeilen we naar Hoorn met weer een prima wind. Nick slaapt onderweg en we genieten van een heerlijk tochtje. In de haven komt de rubberboot goed van pas. De kinderen roeien en zwemmen en dan is er nog de grote kermis in Hoorn. Wilco haalt de camper op en ik waag me met Elisa in een soort achtbaan. De stoere meid geeft geen kik, maar oma gilt het hele ritje en stapt met zwabberbenen weer uit. Opa rijdt met Nick in de botsauto's, maar het is iets te heftig voor het kleine manneke, want huilend stapt hij uit. We zijn helemaal moe van het kermisgeweld en komen aan boord weer een beetje bij. Na het eten zwaaien we iedereen weer uit. Het was een reuze gezellig weekend met elkaar en het weer was ook super!

Lekker, met een snufje zout!

Omdat het pas om half drie hoog water is in Harlingen, kunnen we 's ochtends nog lekker even de stad in. We smikkelen van een gratis gebakje bij bakker Bas en lopen even binnen bij de kapper, waar ik direct terecht kan tegen een mooi prijsje. Net als in Uddevalla, komt deze kapper toevallig ook uit Koerdistan en hij knipt goed.
We schutten door de Tsjerk Hiddessluis en zitten dan weer even op zout water. Hup, de zeilen uit en gaan. Het loopt heerlijk, met een ruime wind door de Boontjes naar Kornwerderzand en het voelt als een kers op het toetje. Als we echter richting sluis varen, weten we niet wat we zien. Wat een schepen! We cirkelen wat rond en na een uurtje, als de brug open gaat wagen we ons in het gekrioel naar de sluis. De kleine sluis ligt al snel vol, dus wij mikken op de grote sluis waar we naast een charterschip voor in de sluis kunnen afmeren. Wat een gekkenhuis. Gelukkig is er in de marina van Makkum voldoende plek.
Vandaag steken we het IJsselmeer over naar Medemblik. Er is te weinig wind om te zeilen met een voordewindse koers en we doen daarom wat andere dingen, zoals de rubberboot opblazen, het haar en de baard van Luuk weer in model brengen en douchen. Het is heerlijk weer, maar de beestjes beginnen al weer te kriebelen. In de Pekelharinghaven gaan we verder met klusjes, zoals wassen, dek schrobben en het buitenboordmotortje weer aan de praat zien te krijgen, wat helaas niet lukt. Het was weer een prima dagje.

Wat doe je als het slecht weer is?

Jammer hoor, het weer is niet echt zomers te noemen. Alhoewel, het is typisch Hollands weer met buien, wind en af en toe opklaringen. De wolken jagen langs en het gras is soppig. We vermaken ons met boodschappen doen. Nou ja, vermaken! Het is meer noodzakelijk kwaad, want onze biervoorraad haalt het einde van de trip niet en moet nodig aangevuld worden. Natuurlijk gaan we ook gezellig shoppen. Leeuwarden blijkt daar prima geschikt voor.
Vanochtend ontbijten we buiten de deur bij de Hema en daarna varen we in kolonne de stad uit over het Van Harinxmakanaal naar Harlingen. Het waait stevig, maar het is droog en de voorspellingen voor de komende dagen zijn hoopvol. We passen nog net op een plek in de jachthaven van HWSV, waar je gezellig en rustig ligt en waarvandaan je zo de stad in loopt.
Ook in Harlingen is het druk. Nederland viert nog echt vakantie.

Terug op zoet water

Het (voorlopig) laatste tripje op zout water gaat van Borkum naar Lauwersoog. Het tij loopt pas ' s middags mee naar buiten, dus we hebben een rustige ochtend in de Burkanahaven. Het weer is ook rustig, eerst zon, maar als we onderweg zijn komen er donkere wolken en een bui. De wind die er is staat natuurlijk op kop en helaas moeten we bijna alles op de motor varen. Af en toe steekt een zeehond nieuwsgierig zijn koppie boven water. In het westgat bij Schiermonnikoog kan nog even gezeild worden in een mooi avondzonnetje. De tonnen kloppen absoluut niet met de plotter, maar gelukkig wel op de iPad. We kunnen rustig koken en eten en opgeruimd komen we om kwart over acht de haven van Lauwersoog binnen, waar nu mooie boxen zijn gemaakt en we niet meer langs een vissersschip hoeven af te meren. Op laag water loop je een beetje vast, maar de haven is verder prima. De gastenvlaggetjes kunnen weer worden opgeborgen, we zijn weer terug in Nederland. Voor ons zijn drie schepen uit Cuxhaven binnen gekomen en we worden uitgenodigd voor een borrel, heel gezellig. 's Avonds laat komt de Quick Turtle binnen en drinken we gezellig met Gerard en Tineke een glaasje wijn en horen we over hun trip naar de zuidkust van Noorwegen. Het is laat voordat we gaan slapen.
Vanochtend schutten we door naar het Lauwersmeer en ploegen we door het Dokkummer Grootdiep en Dokkummer Ee naar Leeuwarden. De waterstand is 15 cm lager dan normaal, maar het lukt. Luuk spoelt de boot weer lekker schoon en het tochtje door de Friese wateren is mooi en rustig. In Leeuwarden is het behoorlijk vol, maar we vinden nog een plekje aan de graskant van de Prinsentuin waar we samen met de Freebird kunnen afmeren. We zitten weer op (bruin) zoet water.

Het spel van wind en stroom

Er vertrekken behoorlijk wat schepen vandaag. Het weer is mooi. In de kuip, in de zon is het warm. We worden rustig wakker, we hebben geen haast. Het tij loopt pas vanmiddag. Tegen hoog water ruimen we de fietsen weer op, dat is wel zo makkelijk, want dan hoeven we niet te klauteren. Toch hebben we niet genoeg geduld om helemaal te wachten tot de stroom goed mee naar buiten loopt, dus om 1 uur (op hoog water) gooien we los. Door de Sluchter varen we boven Juist langs, richting Borkum. Er komt een hele donkere lucht op ons af, maar de meeste neerslag gaat langs ons heen en de zon komt terug. De wind is ZW 3. We varen op de motor, we zeilen, we varen weer op de motor en dan is het ineens windkracht 6. Puntje grootzeil erbij en de boot wordt zout. Onderweg zien we bruinvissen en zeehonden, altijd leuk. We zijn te vroeg om de stroom mee te krijgen naar Borkum, maar het laatste stuk hebben we de wind half en bakstag, dus zeilen we weer. We eten onderweg en komen om 20.00 uur aan in Borkum (een uur na laag water) met op het laatst een ietsie pietsie stroom mee. We zijn te vroeg vertrokken, maar het was een mooie dag, een mooie trip en we zijn bijna weer in Nederland.

Donder en bliksem op Norderney

De trip van Cuxhaven naar Norderney was fantastisch. Onze Dutch Lady doet zeilend echt haar best. Het is een mooie ruime koers en dan wil ze wel lopen. Het weer werkt ook prima mee. We zijn begonnen met truien en zeilpak, maar als de dag vordert kunnen we ons langzaam uitpellen. De laatste uurtjes gaan op de motor als de wind wegvalt en de stroom tegen loopt, zodat we een tandje gas bijgeven. In de haven is het natuurlijk druk, we varen een kwartier rond, waarna we langs een grote tjalk aan de kade afmeren. Het voordeel is dat er maar twee schepen naast mogen, zodat alleen de Freebird naast ons komt te liggen. Elk voordeel heb z'n nadeel en dat is dat we bij laag water wat toeren uit moeten halen om van boord te komen. 's Avonds eten we heerljk op het terras van het Bootshaus een ons bekende seniorenteller. Tja, ook wij worden ouder! 's Nachts breekt er een oorverdovend onweer los, het bliksemt van alle kanten en de wind giert door de haven. Ik maak er weinig van mee, maar Luuk zit een half uur buiten te kijken naar het natuurgeweld. We liggen goed met de wind op kop, dus ik draai me nog maar eens om en slaap lekker verder.
Vandaag fietsen we naar het centrum, doen boodschappen en gaan natuurlijk ook naar het vliegveld voor koffie met warme apfelstrudel. Het blijft een mooi eiland, waar we altijd van genieten.

Elbemonding, 05.30 uur

Eén keer in de vakantie moet je toch eens echt vroeg opstaan en dat is vandaag. De wekker gaat om 3.00 uur af in Cuxhaven en nadat we ons ons nog eens in de ogen gewreven hebben en een pot koffie gezet hebben, gooien we Om half vier los. Het is natuurlijk donker, maar de bijna volle maan laat zich even zien en de tonnen zijn goed verlicht. Op de motor gieren we met 9,5 knoop snelheid de Elbe af, er is weinig wind en er zijn maar een paar grote schepen. Al met al helemaal niet gek. Na een uurtje wordt het al lichter en dat is toch ook wel prettig. Tegen half zes zijn we onder zeil met een lekker lopend windje en schrijf ik dit berichtje.
Maandag zijn we een dagje in Rendsburg blijven liggen. We tanken diesel, zodat we in ieder geval op de motor in Nederland kunnen aankomen en we gaan weer heerlijk lunchen bij het zweefveer. Net voor een heftige hagelbui zijn we gelukkig weer aan boord. In de stad brengen we uren door bij een winkel van T-mobile vanwege onze prepaid kaart. Wat een ellende! Na een dag bleek ons tegoed alweer op en heeft Luuk telefonisch weer een felle discussie gevoerd. Herr Helms van T-mobile helpt ons prima en nadat we weer een oplaadkaart hebben gekocht, komt het dan toch nog voor elkaar. De prepaid kaart blijkt bedoeld voor een handy en niet voor de iPad en zo mis je de communicatie met Congstar. Je moet het maar weten.
Gisteren was een motordag op het resterende stuk Nord Ostsee Kanal met een snelle schutting in Brunsbuttel. Met de stroom mee en 1 buitje komen we precies op "bierentijd" in een vrij rustig Cuxhaven aan, waar we de FastUs ook weer aantreffen.
Nu lopen we zeilend ruim 6 knoop over de grond. De komende uren loopt de stroom tegen, maar we zeilen!

Is de zomer nu al afgelopen?

Jammer hoor, het mooie weer is alweer op. De lucht is grijs en er valt regen. Tijdens ons tripje van de sluis in Holtenau door het Nord Ostsee Kanal naar Rendsburg sta ik in de regen te sturen. Luuk zit met zijn been omhoog binnen. Gisteren is hij tijdens het schoonmaken onder uit gegaan en heeft hij zijn knie bezeerd en ineens gaat het allemaal een beetje stroef met bewegen. Nou ja, het zal weer over gaan. In Rendsburg is het niet druk en we meren af in dezelfde box als de heenweg, waarna we een dikke bui over ons heen krijgen. Gelukkig kunnen we toch nog droog een rondje lopen. De wind is helemaal weg.
We hebben een Duitse Simkaart voor de iPad gekocht en kunnen in ieder geval de weerberichten ophalen. Het was nog een heel gedoe voordat het werkte en Luuk heeft bijna iemand door de telefoon getrokken om het voor elkaar te krijgen.
Onze blogberichten lopen ook niet helemaal lekker, maar dat ligt aan Blogger of gmail. We schrijven wel, maar het wordt niet gepubliceerd. Het ligt dus niet aan ons hoor!

Terug in Duitsland

Het was gisteren een prachtige, hete, mooie zeildag. Een zwoel windje 3 Bft. brengt ons van Marstal naar Laboe. Een zeer relaxed tripje van 32 mijl, dat we deels op de motor, deels op het zeil afleggen. In de haven meren we snel af, laden de fietsjes uit de boot en gaan we snel naar het strand om daar verder te genieten van zand, zee en zon. Het is te warm om  te koken, dus samen met Ruud en Marijke trakteren we onszelf op een pizza op het terras van Bella Italia. Het is een stuk drukker in Laboe dan op de heenreis en op de terrassen is tot ’s avonds laat muziek te horen. Tot slot van deze prachtige dag  is er vuurwerk en doet de natuur ook nog een duit in het zakje als het rondom ons begint te bliksemen. De regen krijgen we pas vandaag, als ik na het boodschappen doen op de fiets terug naar de boot moet. In een paar seconden ben ik doorweekt en ben ik de regen alweer helemaal zat. Luuk heeft ondertussen het teak in de kuip schoongemaakt. Wat een bagger kwam daar af, maar nu ziet het er weer flitsend uit. Het is een echte klussendag. Waterfilter schoonmaken, wassen en boodschappen doen. De weerberichten worden nauwlettend in de gaten gehouden voor de komende dagen, want als het kan moeten we klaar zijn om de Duitse Bocht door te gaan.

Het laatste stukje Denemarken

Alweer een topdag met mooi weer en lekker zeilen. De nacht was een beetje onrustig door jongelui die om 4.00 uur van de steigers sprongen en een hoop kabaal maakten. Helaas, niemand durfde er iets van te zeggen. Het is eigenlijk te gek. De route naar Marstal loopt door geultjes en is niet erg breed. Toch kunnen we een groot deel onder vol tuig zeilen. Onderweg komt de FastUs van de ankerplek, zij varen door naar Laboe vandaag. De wind is W-NW en trekt aan tot 4 Bft. Het laatste stukje lopen we als een gesmeerde scheet tot aan de haven. Eigenlijk ben je nog niet gelijk in de haven, want je moet nog ongeveer een kilometer doorvaren tot de ligplaatsen. We vinden een mooie plek aan de ronde steiger aan het eind en De Freebird komt naast ons liggen. Het plaatsje is leuk en de Super Brugsen is super. We grillen in de kuip onder de zonnetent en dan bedoel ik ons avondeten, al zijn wij ook wel een beetje geroosterd door de zon. Morgen wordt er nog een mooie dag beloofd. We gaan de grens weer over naar Duitsland en laten Scandinavië achter ons.

Toch wel wennen die zomer

Als de zomer dan eindelijk is begonnen, moeten we er toch wel aan wennen. Het varen in korte broek is heerlijk. En het vaarwater van Lohals naar Svendborg is prachtig. Het is een drukte van belang op het water en langs de oever in de Svenborgsund zitten mensen heerlijk op een strandje. Eenmaal in de haven van Svendborg gaan alle luiken open en de zonneschermen worden opgezet. In de stad is het puffen, maar op een terrasje met een soepkom cappuccino en een beetje wind is het goed uit te houden. Heerlijk genieten! Het is te warm om te koken, maar gelukkig is de Fish en Chips tent aan de haven er nog, dus het diner komt ook prima voor elkaar. Het "ijsje" als toetje maakt het helemaal compleet. 's Avonds borrelen we tot in de kleine uurtjes bij ons in de kuip en vanochtend nemen we afscheid van John en Monique die met de Fastus een heerlijke ankerplek op gaan zoeken. We hebben het reuze gezellig gehad met elkaar de afgelopen weken. Wij gaan vandaag fietsen en zoeken dat lekkere strandje op aan de sund. Lekker afkoelen in het water en tussen de kwallen door waden. Aan het eind van de middag komen Ruud en Marijke binnen met de Freebird en praten we bij over hun trip door het Götekanal. Wat een heerlijk leven hebben we toch!

Toch niet weer die lieveheersbeestjes?

Met het mooie weer zien we weer lieveheersbeestjes verschijnen. We weten nog dat we drie jaar geleden op Agersö en in Laboe er behoorlijk last van hebben gehad. Hele hordes waren er toen. Nu valt het nog mee en hopelijk blijft dat zo. Het lijkt er op dat we de hele week mooi weer krijgen. Vandaag is er nog veel wind en we wachten tot in de middag de scherpe vlagen er uit zijn voordat we vertrekken naar Lohals. We kunnen scherp aan de wind de Grote Belt oversteken. Er zijn weinig grote schepen op dat moment. Het is uniek om nu in korte broek in de zon heerlijk te kunnen zeilen. We maken nog een slag om de kop van Langeland en het laatste stukje varen we op de motor richting haven. Het is een beetje proppen hier. De haven is niet groot en het ligt behoorlijk vol. We zijn wel de enige Nederlanders hier. ’s Avonds zien we een prachtige zonsondergang!

We hebben de zomer gevonden

Bij onze Deense buurman hebben we gisteravond geinformeerd naar de aanloop van Omø, want het is al een aantal jaren geleden dat we daar waren. Hij legt een korte doorsteek uit en vertelt dat ze er zelf ook heen gaan en om 6.00 uur willen vertrekken. Dat brengt Luuk op ideeēn, want tegen dat onvoorstelbaar vroege tijdstip word ik wakker gemaakt met de vraag "zullen we gaan?"
De zon schijnt en het weer ziet er goed uit. Los die tros, de voor- en achtertouwen.........
Zo komen we tegen half tien aan op Omø, waar de mensen nog aan hun ontbijt zitten en de haven langzaam wakker wordt. We kunnen zo een box inschuiven, want natuurlijk zijn er toch meer vroege vogels. Vervolgens gooit de ene na de andere boot los en liggen we in een bijna lege haven. We doen snel een korte broek aan, leggen kussens in de kuip en dan lijkt het ineens op zomer. Mmmmmm, is dat even genieten! 's Middags komt de FastUs ook binnen en liggen we weer gezellig naast elkaar. We fietsen over het prachtige eiland, dat een en al rust uitstraald. Wat is het hier heerlijk en vooral met dit weer. Op een terrasje in Loen drinken we een kopje koffie uit Oma's servies en we krijgen een hele pot koffie op ons tafeltje, waar vind je dat nog. Als we terug komen stroomt de haven weer vol en moeten er af en toe moeilijke manoeuvres uitgehaald worden tussen de uitstekende schepen (waaronder die van ons). Het was een heerlijke zomerse dag op een mooi eiland!

Windkracht 3-4-5-6-7-8

We zijn de wind nu wel een beetje zat! Waar zit die knop om hem uit te zetten, of tenminste iets zachter. Het was heerlijk om gisteren een dagje te blijven liggen in Vordingborg. We fietsen (vrijwel droog) naar de grote watersportzaak over de Masnedsundbrug. Ze hebben er erg veel en het is leuk om van alles te bekijken, maar we kopen uiteindelijk niets. De haven ligt vol, er gaat bijna niemand varen met de harde wind. Voor vandaag is de voorspelling W 4-5 met vlagen 6-7. We overleggen met de FastUs, nog een dagje liggen of niet. De wind is niet gunstig qua richting, maar het moet te doen zijn. We nemen de route via de klapbrug, maar we treffen het niet, door de treinenloop moeten we een half uur wachten op een opening. Zodra we de luwte van Vordingborg achter ons hebben begint het te spoken. Met de wind op kop worstelen we ons door de golven en de tegenstaande stroom. De wind trekt aan en de Dutch Lady duikt af en toe in behoorlijke dalen. We sluiten alles af en pakken onszelf goed in, want het begint ook nog te regen en het wordt er niet aangenamer op. Met een puntje grootzeil maken we wat slagen om een beetje schuin de golven in te gaan. Op de teller zien we vlagen van 8 Bft. Niet echt wat je noemt relaxed varen. De FastUs besluit om naar Femo te varen, maar wij kiezen voor Karrebaeksminde, waar we nog niet eerder zijn geweest. Het laatste uurtje is de koers gunstiger en kunnen we lekker zeilen. De wind neemt iets af en in de buitenhaven vinden we een prachtige box met de neus op de wind en met een fraai uitzicht. Zodra we liggen kunnen we ons uitpellen, de zon schijnt en het is ineens warm. Totdat na een paar uur de wind op nieuw aantrekt en we de golven de geul in zien rollen. Gelukkig liggen wij goed en het pilsje smaakt bijzonder lekker na dit winderige tripje. Het plaatsje is leuk en levendig met aardig wat restaurantjes. Door de brug heen kom je in een mooi gebied waar je ook kan varen. Karrebaeksminde is beslist de moeite waard om te ontdekken.

Regen en onweer, zomer in Denemarken

Gisteravond heeft het fors geregend, maar gelukkig is het droog als we wegvaren. In de verte zien we echter een donkere lucht op ons afkomen, wat niet veel goeds voorspeld. We zoeken de aanloopton op om de binnendoor route op te pakken aan de westkant van het eiland Møn. De geuldiepte is volgens de kaart 2.30 meter en we hebben dit stuk drie jaar geleden ook gevaren. Onderweg zoeken we marifooncontact met de Otra Vida, die uit de geul komt, om te checken hoe het met de waterdiepte zit. Het moet kunnen en inderdaad komen we zonder problemen de geul door. Door de regen is het wel moeilijk om de groene tonnetjes goed te onderscheiden. Luuk staat buiten in de regen behoorlijk af te zien en ik volg de navigatie binnen (lekker droog) op de laptop. De regen (en hagel) komt met bakken naar beneden. Gelukkig hoeven we ons deze keer geen zorgen te maken over de masthoogte bij de 20 meter hoge brug voor Vordingborg, deze Dutch Lady kruipt daar relaxed onder door. Voorbij de brug snijden we een stukje af, maar dat is wel erg ondiep en het alarm piept voortdurend. Als we de haven in varen is het droog, precies op tijd om een plek te zoeken, wat nog niet meevalt. Er zijn veel boten blijven liggen en de haven ligt goed vol. We kruipen langszij een motorboot met onze kiel in de prut. Zo liggen we in ieder geval een beetje stil als het hard gaat waaien. Tussen de buien (met onweer) door lopen we even het stadje in om boodschappen te doen. Het wil maar niet echt lukken met die Deense zomer!

Kopenhagen-Dragör-Rödvig

Van Skovshoved naar Dragör is maar een klein stukje (10 mijl), maar je bent de drukte rondom Kopenhagen gelijk vergeten. We leggen het kleine stukje zeilend af. Er zijn flinke windvlagen en we lopen als een speer. Na 1,5 uur liggen we weer in de haven. Als we aankomen is er voldoende plek en we kiezen een plaatsje uit aan de kade bij het havenkantoor. Volgens de havenmeester is dat het beste plekje in de haven. Ik ga op de fiets met een tas vol wasgoed naar het fort, waar een wasmachine moet staan. En ja hoor, na even rond roepen in het forthotel komt er een oud baasje aangesloft bij wie ik munten kan kopen. Na een paar keer heen en weer fietsen is die klus ook weer geklaard.
Vandaag staan we op met zon, gezellig! Even naar de bakker en dan op naar de volgende bestemming Rödvig. Ook nu kunnen we weer zeilen. Het is jammer dat de wind (ZW 5) niet iets meer westelijk is, want we halen het niet helemaal zonder motor. Halverwege is er een vreemd verschijnsel. We hebben de stroom mee, maar plotseling zijn de golven weg en hebben we stroom tegen. De zee wordt er heerlijk rustig door. Het varen langs de krijtrotsen van Stevns Klint is altijd een mooi gezicht. Vooral als de zon er op schijnt. In Rödvig treffen we twee fraaie grote boxen in de oude vissershaven. Later op de dag loopt de haven helemaal vol, het is een geliefde en praktische bestemming en nu zien we ook meer Nederlandse schepen. We lopen een stuk over het "Stevns Klint Trampesti", een pad van 22 km langs de kust aan de onderkant van de kalk- en krijtrotsen. Het klauteren over de kiezels is weer eens wat anders dan boven op de rotsen te staan. De rotsen zijn 65 miljoen jaar oud en het schijnt dat hier veel fossielen te vinden zijn van bijvoorbeeld haaientanden en mosselen. Het is een interessant gebied en Amerikaanse onderzoekers hebben hier ontdekt dat door een reusachtige meteoriet inslag o.a. de dinosaurus is uitgestorven. Wij nemen als herinnering aan dit prachtige gebied een paar mooie stukjes steen mee, waar ze in de prėhistorie werktuigen van maakten.

Stadse fratsen

We blijven een dagje liggen om Kopenhagen verder te bekijken. Inmiddels zijn we bekend met de busroute en de strippenkaart en zo komen we precies op tijd aan om de wisseling van de wacht te zien bij Paleis Amaliënborg. Exact om 12.00 uur vindt deze wisseling plaats, nadat de garde door de stad heeft  gemarcheerd vanaf slot Rosenborg. Exact om 12.00 uur valt ook de hevigste plensbui van de dag en binnen no time zijn we doorweekt. Wat een timing. Als verzopen katjes staan we op het plein. Na dit evenement lopen we naar Strøget, de grootste winkelstraat van de stad. Op een pleintje laten we ons in de zon een beetje opdrogen en voelen we ons net een meeuw die met zijn vleugels in de wind staat te wapperen.

Vandaag kunnen we echt shoppen, de winkels zijn allemaal open!!! Dat hebben we niet heel veel meegemaakt deze trip. Jammer genoeg vinden we nog steeds geen leuke korte broek voor Luuk, terwijl de Pandora shop wel iets heel leuks oplevert. Langs het Post & Tele museum lopen we naar de Rundetaarn, die op initiatief van Koning Christian IV met Hans Steenwinckel Jr. als architect in 1637 is gebouwd. Natuurlijk moet ik daar even in. Rundetaarns spiraalgang is uniek in de Europese architectuur. De 209 meter lange gang windt zich 7,2 keer rond de holle kern van de toren en is de enige verbinding tussen de bibliotheek, de “bell loft” en  het platform, met daarboven het oudste nog in werking zijnde  observatorium van Europa. Via een heel smal spiraaltrapje kom je op het 34,8 meter hoge platform en dan kijk je helemaal over Kopenhagen uit.

Voorlopig zijn we weer verzadigd met stadse indrukken, morgen wordt het weer tijd voor een (zeil)tripje.

Soms breekt er wat

Vandaag maar weer eens de wekker gezet om op tijd ons bestelde brood op te halen en om half negen los te kunnen gooien. Onze Deense buurman heeft ons informatie gegeven over zijn thuishaven Skovshoved, een jachthaven aan de noordkant van Kopenhagen. Van daar kan je makkelijk met de bus naar het centrum van de stad en dat spreekt ons wel aan. De drukte van Christianshavn hebben we al een paar keer meegemaakt en Langelinie is niet zo groot en onrustig liggen. De wind staat voor de verandering West en nu een keer gunstig voor ons. Net buiten de haven rollen we de fok en een stuk grootzeil uit. De zon schijnt regelmatig en het wordt een super zeiltrip. De windvlagen zijn af en toe heftig en dat levert soms een snelheid van 8 tot 9 knopen op. We passeren het eiland Ven, waar we ook nog over gedacht hebben om heen te gaan. Je kan er mooi fietsen hebben we gehoord, maar vanwege het weer gaan we door naar Kopenhagen. Als we net in de haven liggen, wordt er een schip met een gebroken mast binnen gesleept. Het is geen fijn gezicht, we hopen het nooit mee te maken. In de verte zien we de MSC Poesia liggen, "ons" cruisschip. We vinden de bushalte (lijn 14) om ons naar het centrum te brengen. Het blijkt dat je een strippenkaart moet hebben, dat is goedkoper en daar houden wij Hollanders wel van. De chauffeur laat ons het eerste stuk gratis mee rijden. Na het aanschaffen van de strippenkaart, een overstap en een metroritje komen we in Christianshavn. We lopen langs de Vor Frelsers Kirke die ik een paar jaar geleden heb beklommen en we nemen kort een kijkje in Christiania, de hippiewijk. We gaan natuurlijk ook even langs Nyhavn, waar we nog een staartje van het Jazz Festival meemaken. Op de terugweg smullen we van een Oscar Burger, waarna we lekker terug gaan naar de boot om bij te komen van een vol en energiek dagje.

Bye bye Sweden, hello Danmark

En voor je het weet ligt de Dutch Lady dan alweer in Denemarken. Een andere gastenvlag in het want, ook Kronen (maar dan met een andere koers) en nog steeds dichtbij Zweden. We liggen in Helsingør (Denemarken) en aan de overkant ligt Helsingborg (Zweden) waar we drie jaar geleden zijn geweest. Een afstand van een paar mijl in het smalste gedeelte van de Øresund. De trip van 30 mijl van Torekov was rustig, te weinig wind (en de verkeerde richting) om te zeilen, met eerst een beetje regen, maar later met  zonnig en warm weer. We ronden Cap Kullen, waarvan we in het museum op Vinga een schets hebben gezien van de beroemde Evert Taube (!) en zetten koers naar de Deense kust. We steken de vaargeul over met weinig verkeer. Het landschap is mooi groen. Toch krijg je echt het gevoel dat je weer in de bewoonde wereld komt (of is dat verbeelding na de prachtige Zweedse scheren). De jachthaven is groot, maar ook behoorlijk vol. We meren langszij een groot houten schip af, dat hier zeker drie weken blijft liggen, dus hoeven we ons geen zorgen te maken over een vroeg vertrek morgenochtend. ’s Middags gaan we de stad in en hoe krijgen we het voor elkaar….. de winkels zijn net aan het sluiten en dat voor drie uur op zaterdag! Tja, Luuk vind het best al kunnen we nu ook niet informeren naar een Deense prepaid internetkaart. Het lijkt er overigens op dat ze dat hier in Denemarken niet kennen, dus dat wordt weer lastig de komende tijd. We spenderen onze laatste Zweedse Kronen. Jammer, dat Zweden achter (of naast) ons ligt, maar ook Denemarken heeft vast nog wel wat te bieden. Aan het eind van de middag komt er een hele donkere lucht met een onweersbui over, maar ’s avonds komt er pas echt een bui inclusief onweer. De weersvooruitzichten zijn niet goed. Om ons heen wordt flink gewaarschuwd voor harde wind van 18 m/sec en dat is 8 Bft. Morgen willen we naar Kopenhagen, we houden de weersites scherp in de gaten!

Vakantiedag in Torekov

Als we wakker worden waait het hard, een goede reden om een dagje te blijven liggen in plaats van tegen de golven in te boksen. Wat minder fijn is, dat er onder de buiskap en in de kuip allemaal zwarte pikkels liggen, die als je ze weg wilt halen uit olie blijken te bestaan. Waarschijnlijk onverbrande diesel door de wind bij ons aan boord geblazen. Luuk spoelt de boot gelijk af, maar de troep zit overal en is moeilijk helemaal weg te krijgen. De mannen gaan op de fiets jerrycans diesel halen, de vrouwen stoffen af en verder maken we ons niet druk vandaag. Het wordt verder een aardige dag qua weer, de wind neemt in de middag af en de zon komt tevoorschijn. Prima weer om een fietstochtje te maken over de een van de oudste en mooiste golfbanen van Zweden en door het natuurreservaat van Torekov, waar de schapen ons verstoord aankijken. In het plaatsje bekijken we nog even de contouren van de oude kerk en lezen we het verhaal over de mythe van St. Thora. Al met al een fijne vakantiedag!

Een dag vol natuur elementen

Omdat de wind in de ochtend af zal nemen, vetrekken we pas tegen tien uur. In de havenmonding staan nog hoge golven, dat kan ook niet anders met de zuidwesten wind die er recht in blaast. Het is  een beetje hobbelen naar buiten, maar het valt uiteindelijk mee, we houden het droog in de kuip. We rollen een stuk grootzeil uit en de fok, die we nu en dan in- en uitrollen. Zo blijf je lekker bezig. Het eerste stuk kunnen we lekker zeilen, met maar een klein plensje zout in ons gezicht. Het is bijzonder weer. De zon schijnt geregeld, er zijn prachtige witte wolken tegen een felblauwe lucht, maar in de verte zien we donkere luchten en een gordijn van regen. Als er een hele donkere wolk onze kant op komt, draaien we de fok helemaal weg in afwachting of er veel wind in de bui zit. Dat valt mee, meer dan 6 Bft hebben we niet op de windmeter. Wat jammer is dat de wind meer naar zuid draait en dat we de motor aan moeten doen om snelheid te houden. Ook omdat we stroom tegen hebben. Helaas! In Torekov vinden we een plaats aan een langssteiger aan de buitenkant. Later blijkt dat er ook een hele leuke havenkom is, midden in de bedrijvigheid van restaurantjes en (zelfs Nederlandse) toeristen. Het is een leuk plaatsje met kleine straatjes, bloemen tegen de huisjes en er is een gezellige sfeer. ’s Avonds laten nog meer natuur elementen van zich spreken. Eerst zien we schitterende witte wolken, dan een regenboog, een prachtige zwarte lucht, bliksem en onweer en tot slot een dikke hagelbui. Zo hebben we alles in één dag gehad, nu is het wel weer genoeg geweest.

Zeilend naar Falkenberg

Gelukkig is het vandaag beter weer en kunnen we weer een stapje maken naar de volgende haven. Het wordt Falkenberg, een afstand van ruim 20 mijl die we zelfs voor een groot deel zeilend kunnen afleggen. De wind waait niet hard (ZW 3 Bft.) en als die naar zuid draait zakt het helemaal in en moet de motor er weer bij. Het was toch even lekker om het zeil weer uit te rollen en met zonnig weer over het Kattegat te zeilen. Even voorbij het clubhuis ligt een prachtige steiger waar voldoende plek is voor de Dutch Lady en de FastUs. Het valt op dat het water hier er erg vies en donker uitziet.  ’s Middags lopen we naar het stadje en zien we dat het bij de tweede brug behoorlijk stroomt, wat we ook al merkten bij het aanleggen. Het is niet druk in de stad en van de ijsverkoper horen we dat het de laatste drie jaar behoorlijk teruggelopen is met bezoekers. Toch is het een aardig stadje met een oude kern van houten huisjes, de oude St. Laurentil kerk, musea en gezellige terrasjes. Wij kennen het nog van drie jaar geleden, maar nu is het een stuk rustiger. De pizza’s op het terras smaken echter nog net zo lekker als toen en we zijn net op tijd terug op de boot als het ’s avonds begint te regenen.

Een herfstachtige dag in Varberg

Vandaag lijkt het meer op herfst dan op zomer. De barometer is flink gedaald en de wind is sinds gisteravond flink aangetrokken. Bovendien is het gaan regenen en het is een sombere, saaie dag qua weer. Er is niets aan te doen, we brengen de dag door met huishoudelijke zaken en een wandeling naar de winkels. Het is ook weer eens tijd om een was te draaien en dat neemt genoeg tijd in beslag. Voordat ik de was draaiend heb, is er al een half uur voorbij, want als ik de was in de machine heb gestopt zie ik een briefje dat de droger niet functioneert. Eerst dus naar de havenmeester om dat te checken, maar die is er niet, dan vragen in de naastgelegen kiosk en die leggen uit dat ik de was ook in de droogkast (?) kan hangen. O.k. dat is ook goed, dus de wasmachine kan aan. Dan blijkt dat er 5 kronen stukken in de automaat moeten en die heb ik niet. Weer naar de kiosk, maar die wil niet wisselen. Op naar een winkel en dat is iets verder lopen. Hè, hè, de was draait! Daarna hang ik alles in de droogkast (nadat ik weer 5 kronen stukken heb verzameld) en het blijkt best lastig om een dekbedhoes er in te frommelen. Het apparaat werkt goed, het duurt alleen veel langer. Na een paar uur is het wasproject afgerond! Je moet er echt de tijd voor nemen, maar die hebben we gelukkig.

Vandaag wordt onze kleinzoon Nick 5 jaar. We bellen naar Italië, maar het manneke is lekker naar het zwembad. We zijn een beetje jaloers als we horen dat het daar uitsluitend bikiniweer is. Wij trekken de zeiljacks aan en bezoeken de kerk van Varberg, waar we een kopje koffie drinken en even droog en lekker warm de rust van de kerk op ons in laten werken. ’s Avonds is er een concert in het park met een goede band. De wind neemt iets af (al is het nog windkracht 6-7) en we hopen dat het morgen beter weer is.

Beukend tegen de golven

Gisteravond laat probeerden 2 jongens nog wat havengeld te innen van ons, omdat ze geen sticker zagen hangen. Ze waarschuwen dat we anders vannacht of morgenvroeg wakker gemaakt worden. We vertrouwen het niet en nemen dat risico maar. Als de wekker af gaat blijkt dat we de juiste keuze hebben gemaakt. Zo kan je ook aan een extraatje komen. Vanwege de weerberichten met stevige wind en later regen en onweersbuien vertrekken we vroeg. De wind staat echt pal op kop en het wordt een stamptochtje van 30 mijl. Gelukkig schijnt de zon en komen de buien pas veel later vandaag. Natuurlijk is er ook een hele eigenwijze golf die over de boot spoelt, naar binnen spettert en die Luuk recht in zijn gezicht krijgt achter het roer.

De schepen die naar het noorden varen genieten wat meer dan wij. Het is gewoon saai om de hele tijd tegen de golven in te varen en daardoor ook niet veel vaart te maken. De laatste twee mijl naar de haven van Varberg genieten we nog het meest als we op de fok met een bakstag wind de geul in varen. We passeren de karakteristieke burcht en het mooie badhuis van Varberg en zoeken een plek aan de kade van de oude haven.

De toerenteller is weer uitgevallen, maar we weten nu wat de oorzaak is en in de haven zet Luuk er weer een nieuw stekertje aan. We spoelen snel de boot af, want alles plakt van het zout en na een lekkere douche zijn we klaar om Varberg te verkennen. We kijken even bij de glasblazer en de zilversmid en bij de winkels in het centrum. De  burcht bewaren we voor morgen, want we blijven hier lekker een dagje liggen.

Göteborg-Kullavik-Lerkil

De route voor vandaag is nogal wisselend geweest. Het idee was om naar het eiland Donsö te gaan, maar het is weekend, mooi weer en dus waarschijnlijk erg druk. Bovendien is de afstand maar ruim 6 mijl. We zetten daarom koers naar Kullavik, dat iets verder ligt op het vaste land. Het is druk op het water en we worden opgelopen door een paar rondvaartboten die dagjesmensen naar de eilanden brengen. We rollen gelijk de zeilen uit, maar de wind zakt van 3 Bft naar 1 Bft en dan kom je niet erg vooruit. De eilanden zien er prachtig uit en met weemoed nemen we er afscheid van. We zullen het verder moeten doen met de plaatsjes aan de kust. In Kullavik persen we ons tussen de “bom”, dit zijn drijvende uitsteeksels, die over het algemeen te smal zijn, maar we liggen goed. Het weer is heerlijk en het middagslaapje in de kuip verkwikkend. Daarna lopen we 2 km naar de supermarkt in het centrum om boodschappen te doen. Er staan hier mooie huizen die er heel anders uitzien dan wat we de afgelopen weken hebben gezien. Ook aan de auto’s is te zien dat het een gebied is voor de Zweden die wat beter in hun slappe was zitten. Luuk wordt weer even onder handen genomen met de tondeuse om zowel zijn hoofd als baardje er weer flitsend uit te laten zien. John en Monique komen om de weerberichten en de route voor morgen te bespreken. Er wordt meer wind verwacht die natuurlijk uit zuidelijke richting komt. Hoe kan het ook anders als wij zuidwaarts varen…. Na overleg wordt besloten om na het avondeten nog een stukje verder te varen en zo liggen we nu in Lerkil, een plek waar we al eerder zijn geweest en waar net als in Kullavik ook niets te vinden is rondom de haven. Gelukkig kunnen we er wel een ijsje eten en genieten van een prachtige zonsondergang.

Shoppen in het centrum van Göteborg

Gisteravond heeft het flink geregend. Lekker om met de benen op de bank naar een goede film te kijken. Als we wakker worden zit het potdicht van de mist, dit is nu niet het vakantieweer dat we voor ogen hebben, maar ja. Lekker lang uitslapen dus maar en rustig wakker worden. Op de FastUs wordt operatie boiler afgerond en daarna gaan we met z’n vieren met de tram naar het centrum van Göteborg. We lunchen lekker in het Stads Museum en zijn nog net op tijd voor de winkels die op zaterdag al om 15.00 uur sluiten. Gelukkig zijn de 200 winkels in het winkelcentrum Nordstan langer open, want we komen tenslotte om te shoppen. Er is nog een projectje dat afgehandeld moet worden en dat is het Comviq modem van John en Monique , dat niet aan de praat te krijgen is. We proberen het modem om te ruilen bij een Telia shop, maar dat wil niet lukken. Zelfs bij een aardige verkoper krijgen we het helaas niet voor elkaar, omdat het bij een Coop is gekocht. De dames hebben meer succes met shoppen in een Desigual winkel waar ze leuke shirts en jurkjes hebben. Natuurlijke gaan we even kijken in de Lilla Bommen haven. Tot onze verrassing is het er niet zo druk als drie jaar geleden en er zit niet zo veel sfeer in de haven, al is dat in Långedrag ook niet het geval. Na een lekkere cappuccino stappen we weer op de tram terug naar Långedrag, waar ook de Nimbus dealer zit, maar die is in het weekend gesloten. Het lijkt wel of ze hier niets willen verkopen! ’s Avonds smullen we van koffie en een heerlijk gebakje waar John en Monique ons op trakteren en plannen we de route voor morgen. We zijn klaar met de grote stad en willen weer meer idyllische plekjes en …. mooier weer.

Operatie boiler in Göteborg

Gisteravond hebben we de perfecte dag op Vinga afgesloten met een overheerlijke fles Prosecco. Eerst krijgen we aan boord van de FastUs koffie met gebak. Zodra de gebakjes buiten worden gezet duikt er een meeuw op af die er met eentje vandoor gaat. Het is geen gezicht en het gaat zo snel, niet te filmen (letterlijk). We zitten tot laat in de kuip te genieten. Als we wakker worden ziet het weer er heel anders uit. Het waait behoorlijk en het is bewolkt. De voorspelling is regen en onweer. Om 9.00 uur manoeuvreert Luuk de boot het gaatje uit, een lastige klus, maar het lukt om zonder schade weg te komen. Er is al een aantal schepen weg die aan de buitenkant lagen te klotsen. Met harde Oostenwind moet je hier niet liggen! Op naar Göteborg, waar we deze keer kiezen voor de Langedräg marina, die aan de buitenkant ligt. Het is een grote haven, maar het verbaast ons dat je er verder niets hebt qua winkels. John wil een nieuwe boiler kopen, want ze hebben al een poosje last van lekkage en het verveelt snel om steeds te moeten dweilen. Er zit een watersportzaak in Fiskebäck, twee havens naar het zuiden. We lenen fietsen bij het havenkantoor, waarvan één met aanhanger en we gaan op weg. De uitgestippelde wandelroute gaat door het bos en met een trap omhoog, dus we sjouwen de aanhanger naar boven. Gelukkig is er een boiler en past deze perfect in de aanhanger. Nu nog afwachten of het allemaal in de FastUs past. Onderweg krijgen we wat buitjes over ons heen en we moeten ook nog naar de supermarkt en geld pinnen, want zonder Kronen kom je niet ver. Dus fietsen we weer 2,5 km noordwaarts van de haven naar de Coöp. Uiteindelijk lukt het allemaal en zijn we voor een hele harde bui weer terug op de boot en op tijd om van een lekkere kaasfondue te smullen. Luuk monteert weer een nieuw stekkertje, want de toerenteller is weer uitgevallen. We zijn de regen nu al zat, hopelijk is het morgen wat droger want dan gaan we met de tram naar het centrum van Göteborg om te shoppen.

"Kingdom by the sea"....

We hebben Moos telefonisch gesproken en horen dat onze kleinzoon Sergio is geslaagd voor zijn zwemdiploma B. We zijn trots op hem, goed gedaan! Alles is prima bij hun thuis, maar ze moeten natuurlijk de nederlaag van Italië even verwerken. We hadden plannen om ergens aan een rots aan te leggen, maar onze Zweedse buurman raadt het af. Meer noordelijk zijn betere plekken, maar daar zijn we al geweest en toen was het weer er niet naar. Het wordt dus een andere bestemming en wel Rörö, een eiland met goede ligplaatsen aan de kade. Alle achterboeien zijn al bezet, want het is kennelijk een geliefde plek. Wij liggen direct naast de ICA, ook wel handig, maar het is maar een kleine winkel. Verder is er niet veel, behalve een prachtig natuurreservaat om door te wandelen. Onderweg is onze toerenteller uitgevallen, er blijkt een draadje los te hangen bij de motor en nadat John dit van een nieuw stekkertje voorziet kunnen we weer toeren zien en loopt de urenteller ook weer door. Luuk haalt een jerrycan diesel voor een redelijke prijs en we bekijken de reddingsboot. Deze heeft wel wat van een tug weg, dus dat komt bekend voor.

Vandaag zingen we voor John die jarig is en van ons een fles echte Uberseerum krijgt. Daarna vertrekken we naar onze volgende bestemming Vinga. We nemen een route buiten de scheren en kunnen weer eens zeilen. Het is heerlijk op zee, een beetje weinig wind, maar toch lekker genieten met dit mooie weer. Op het eiland Vinga zijn maar 25 plaatsen en gelukkig kunnen we een plek bemachtigen. Gisteren lag alles vol en aan het eind van de dag is dat ook nu weer het geval.  Alle boten worden in elkaar geprakt en achter elkaar neergelegd. Prachtig, vooral als je een beetje goed ligt. Op het eiland staat een van de oudste vuurtorens en de enige die nog in gebruik is. We klimmen naar boven en hebben een schitterend uitzicht over de eilanden en Goteborg. Het eiland is 1 km lang en 500 meter breed en het water rondom is glashelder. In het museum (voorheen woonhuis) worden we bijgepraat over de beroemde zanger, dichter Evert Taube Er staat ook een oude telegraaf, in gebruik tussen 1839-1881, een ingenieus apparaat om seinen door te geven. Verder staan er een paar loodsgebouwen, omdat Vinga vroeger een Pilot Station was. Vrijwilligers van de vereniging Vrienden van Vinga runnen nu de kiosk, de haven, het museum en de vuurtoren. Aan de westkant ligt een klein baaitje waar je kan zwemmen en zonnebaden. De temperatuur van het water is hier wat hoger en Luuk waagt zich tussen de kwallen in het water. Vinga is echt een pareltje.

Een zomerse dag op Dyron

Mollösund ontwaakt in alle rust. Er is geen wind, de zon schijnt en langzaam worden de bemanningen van de schepen wakker. Hier en daar wordt buiten ontbeten, de kuiptenten opgerold en komt er beweging. We kopen nog even brood en dan vertrekken we. Het is een genot om geen dikke kleren aan te hoeven, zou de zomer nu echt beginnen? Pal naast de boot steekt een zeehond zijn koppie boven water en later vandaag zien we ook nog bruinvissen. Met het vlakke water is dat makkelijker te zien. Hier en daar is het echt een spiegel. Helaas hebben we dus geen wind om te zeilen, maar je kunt niet alles hebben en we klagen niet. In de zuidelijke haven van het eiland Dyron meren we af aan een mooie betonnen kade met picknick tafels. Echt een plek om te gaan barbecueën en dat doen we dan ook.  John pompt de rubberboot op en gaat samen met Monique op verkenning rond het eiland. Na de BBQ klimmen we nog even als berggeiten de rots op, maar we hebben te veel gegeten voor een lange wandeling. Dan nog maar even een ijsje kopen aan de haven. Ze zijn net gesloten, maar als Luuk op het raam tikt gaat de deur toch nog open. We zijn helemaal voldaan na deze prima dag.

Van het ene pittoreske plaatsje naar het volgende

We schrijven alweer juli, de 2^e helft van het jaar is aangebroken. Het lijkt of we al heel lang onderweg zijn en dat het weken geleden is dat we in Strömstad lagen, terwijl dat een week terug was. Gisteravond ontvingen we een SMS van de Freebird, ze zijn bijna op het hoogste punt van het Götekanal en wij zullen dus eerder in Göteborg zijn dan zij. Het voetballen is nu ook achter de rug, Spanje heeft verdiend gewonnen vinden wij. We varen vandaag weer een heel stuk, 7 mijl. Het is bijna niet de moeite om je zeilpak aan te trekken, maar door het weer pakken we ons toch goed in. Luuk doet zelfs een muts op, het is een koud windje. We varen nog steeds binnen de scheren met een heel klein stukje open zee, waar de golven lekker naar binnen rollen met de Zuidwesten wind 4-5. Als we in Mollösund aankomen begint het te regenen en we zijn weer op tijd binnen. De haven is niet groot en we hebben geluk dat er net een boot vertrekt, zodat we naast de FastUs kunnen aanleggen met de kop op de wal en een heklijn achter. Op zich gaat het prima met die heklijnen die je op kunt pikken, maar later in de middag zien we bij een boot dat het toch vervelend kan zijn als je over een lijn heen vaart waar een andere boot aan vast ligt. We verkennen het plaatsje en vinden de molen en het kerkje die in het boek van Vleut genoemd worden. Sommige brievenbussen zijn echte kunstwerkjes waar we natuurlijk een paar foto's van maken. In Mollösund moet je eigenlijk vis eten. Deze wordt elke dag vers aangevoerd en verkocht. Aan de andere kant van de sund zien we allemaal stokken op een helling, waarvan we ons afvragen of het een skischans is of iets anders. Later horen we dat dit raamwerk bedoeld is om stokvis te drogen.
John en Monique zijn vandaag 26 jaar getrouwd en nodigen ons uit om een hapje te eten als bedankje voor onze steun in Uddevalla. Op een terrasje in de zon zitten we gezellig en genieten we van lekkere pizza’s. Helemaal top, bedankt! Na het eten maken we toch nog even een kort wandelingetje klimmen we naar het “Utsiktspunkt”. De weerberichten beloven de komende dagen rustig weer en af en toe zon en het idee ontstaat om te kijken of we ergens aan een rots kunnen afmeren. Dat wordt nog even studeren op de kaarten en boeken vanavond.

Gullholmen, het oudste vissersplaatsje van Zweden

De dag begint met behoorlijk wat regen en zelfs onweer. Iedereen blijft in de boten, de Zweden en Noren hebben hun kuiptenten opgezet en het is niet aantrekkelijk om los te gooien. Als het iets dreigt op te klaren gaan we toch maar varen met als bestemming Mollösund. Natuurlijk begint het als we varen weer te regenen en het zicht is beperkt. We doen voor de veiligheid maar onze navigatieverlichting aan. De rotsen zien er wat dreigender uit met dit weer, maar een paar zeehonden en een dolfijntje trekken zich er niets van aan. We komen nu bij het punt waar we het eiland Orust verlaten hebben en naar het noorden zijn gegaan en varen langs het eiland Gullholmen. Dat lijkt ons ook wel wat om te bekijken en zo liggen we na 7 mijl in een heel leuk haventje met een zeer vriendelijke havenmeester. Het is niet te geloven, maar als we liggen wordt het droog en later in de middag schijnt de zon volop, terwijl we verder over het land de donkere luchten langs zien trekken. Gullholmen is het oudste vissersplaatsje van Zweden en tot 1900 het grootste. Er is een huis (nu museum) waar een rijke vissersvrouw heeft gewoond en wat nog in originele staat schijnt te zijn. De huisjes staan dicht op elkaar gebouwd met leuke kronkelige straatjes er tussen. Wij vinden dit wel erg op Marken lijken, terwijl dat gezegd wordt van Smögen. Als we toch moeten vergelijken vinden wij Smögen meer op Volendam lijken. Er is op Gullholmen geen verkeer en dus lekker rustig. De toeristen worden met de ferry aangevoerd. Het is mooi om te wandelen in het natuurreservaat. Wij klimmen naar het uitkijkpunt waar tot 1948 de stormbal werd gehesen. Het is een glibberige wandeling door de regen van vanochtend. ’s Avonds trekt de wind behoorlijk aan, maar wij liggen hier uit de kunst en kunnen in alle rust naar de finale van het EK voetbal kijken.

Malmön - Fiskebäckskil

De atmosfeer is weer tot bedaren gekomen na het geweld van gisteren. Na een goede nachtrust voor zowel ons als de golven vertrekken we om 9.00 uur om de voorspelde regen van vanmiddag voor te blijven. We varen door het Malmö Fjord, waar ook hele grote schepen varen. Een Nederlandse tanker ligt er ten anker. Het water meet hier meer dan 60 meter en ook tussen de rotsen is het vaak ruim 20 meter diep. De FastUs gaat bakboord uit naar Lysekil om een onderdeel voor de boiler op te halen en wij varen door naar Fiskebäckskil, een charmant plaatsje. Net als we in een smal stukje tussen de rotsen varen komen we een vissersbootje tegen, die (hoe kan het ook anders) druk aan het vissen is en ons gelukkig net op het laatste moment ziet. Het is te merken dat het weekend is, het is aardig druk op het water en er wordt flink gezeild. We komen de Elisabeth uit Willemstad onder vol tuig tegen. We zagen elkaar voor het laatst in Grenå, wat voor ons gevoel echt heel lang geleden lijkt.

Lysekil ziet er vanaf het water mooi uit met een prominente kerk, maar schijnt niet zo heel gezellig te zijn. Fiskebäckskil is veel kleiner, maar wel erg leuk met kleine straatjes, kleurige huisjes en ook een kerk (maar dan van hout) en spreekt ons meer aan. We liggen voor het eerst afgemeerd met een heklijn. Dat wil zeggen voorsteven naar de steiger, dan met een pikhaak een (meestal vieze, glibberige) lijn uit het water omhoog halen en die op het achterschip vastleggen. Het ligt als een huis en met de Zuidelijke wind van vandaag helemaal goed. Als de FastUs binnenkomt is er nog net plaats, het loopt zo rond de middag snel vol in de haven. Helaas bleek het onderdeel niet het juiste te zijn, maar daar komen ze hier pas achter. De beloofde regen komt, maar duurt niet lang en ’s middags kunnen we lekker rondlopen in het plaatsje, een ander voordeel van vroeg in de haven zijn.

Malmön, dure haven, gratis storm

De weerberichten voor vandaag zien er niet goed uit. De temperatuur is weliswaar goed , maar er komt een harde wind en er wordt veel regen voorspeld. Het ene bericht zegt in de ochtend veel regen en het andere zegt in de middag. Om 9.00 uur ziet het er nog goed uit en nadat John en Monique diesel getankt hebben gooien we los. Een deel van de route hebben we al op de heenweg gezien, langs Hunnebostrand, door het Sotenkanaal en onder de brug door bij Kungshamn. Daarna gaan we bakboord uit naar Malmön. Het waait ZO 4 en net nadat we in de haven vastliggen wordt het ZO 5 en komt er een bui. We vinden dat we het goed getimed hebben. Twee jonge havenmeesters heten ons welkom en geven zowaar aanwijzingen waar je moet gaan liggen en zijn heel behulpzaam bij het aanpakken van de lijnen. Dat hebben we nog niet veel meegemaakt. We bakken lekker een eitje, knappen een uiltje en dan is het ineens heel ander weer. De golven gieren de haven in en de boten die aan de verkeerde kant van de steiger liggen hotsen klotsen tegen de steiger. Stootwillen schieten er tussenuit, een Elan hangt helemaal schuin en je waait zo uit je kleren. Wij liggen gelukkig met de kop in de wind en hebben relatief weinig last van de windkracht 7-8 die over ons heen raast. Nou ja, af en toe beweegt het wat en lijkt het wel of je aan het inslingeren bent. De schepen die nu binnenkomen hebben heel veel moeite om aan te leggen en Luuk is (als hulphavenmeester) druk in de weer met helpen door lijnen aan te pakken en vast te leggen. Sommige boten draaien nog maar eens een extra rondje voordat ze naar de steiger komen. Een Noorse schipper die net zijn schip in Enkhuizen heeft gekocht, raakt helemaal in de stress en staat te schreeuwen. Bij de 2^e poging ligt het schip gelukkig aan de kant en keert de rust terug. We lopen naar de zuidelijke kant van het eiland om te kijken hoe de wind op de rotsen slaat. Het ziet er ruig uit en het is soms moeilijk om overeind te blijven staan. Twee grote tankers kiezen gewoon het zeegat, maar wij zijn blij dat we goed vastliggen en dat de wind ’s avonds zakt. Een zeehond steekt nog even nieuwsgierig zijn kop boven water, ziet dat iedereen veilig en ongeschonden aan de kant ligt en verdwijnt weer onder water.

Gezellig weerzien met de FastUs

Vannacht om 1 uur klopte onze  Noorse buurman op de boot  omdat zijn poes nergens was te vinden. Wij in onze boot zoeken, natuurlijk  geen kat te vinden.  Hup, vlug terug in bed en slapen. We vertrekken vandaag weer op tijd. De zon schijnt, maar in de wind voelt het fris aan. We verlaten de Koster eilanden en door het Koster Fjord varen we nu naar het zuiden. De wind, kracht 3, waait ook uit het zuiden. Dat is nou jammer want dat wordt het grootste gedeelte van de route op de motor varen. De Kostereilanden bestaan uit heel veel kleine eilandjes, het is een prachtig gebied. Het Skagerak is met deze wind rustig er zijn geen grote golven. Ook nu gaat de dieptemeter weer op tilt bij de diepte van rond de 200 meter. Het is moeilijk voor te stellen hoe diep dat is. Op de schepen die ons tegemoet komen zit iedereen er vrij bloot bij, maar tegen de wind in voelt het heel anders. Gelukkig kunnen we toch een stukje zeilen en via de vuurtorens Brämskär en Djupskär gaan we het scherengebied weer in richting Hamburgsund, waar we willen stoppen. Ook nu varen we toch maar weer door, je hebt in de sund heel veel snel varende bootjes en dan lig je de hele tijd te klotsen. Bovendien voorspellen ze morgen ander weer. Hamburgsund ziet er met dit weer wel gezellig uit, maar we plotten toch maar een nieuwe bestemming in en dat wordt Bovallstrand. Ineens worden we opgeroepen door de FastUs die ons op de AIS heeft gespot. Zij varen bij Hunnebostrand en we spreken af elkaar te ontmoeten in Bovallstrand. Gezellig om elkaar weer te zien en gelukkig is John een stuk mobieler dan 10 dagen geleden, al voelt hij zich nog niet helemaal de oude. ’s Avonds beklimmen we weer eens een rots. Dit keer via een stalen trap die volgens Luuk met roestige bouten aan de rotswand vastzit (voor zolang het nog duurt). Eenmaal boven is het uitzicht op de haven en de scheren magnifiek, maar daarna moet je ook weer terug! We zijn blij als we allemaal weer ongeschonden beneden staan.  

Lopen en fietsen op de Koster-eilanden

Van Strömstad varen we 6 mijl naar de Koster eilanden, een zeer geliefde vakantiebestemming, bereikbaar met de ferry. Op de eilanden is er geen gemotoriseerd verkeer, behalve de inmiddels bekende brommers met laadbakjes. We leggen aan in Bopallen-Kostersundet aan de zuidkant van Nordkoster. Gelukkig kunnen we als tweede boot langszij een Noorse motorboot afmeren. Omdat we vroeg vertrokken zijn hebben we de hele dag de tijd om de eilanden te verkennen. ’s Ochtends wandelen we door het natuurreservaat op Nordkoster. Het is hier prachtig. Je loopt door zanderige grond langs baaitjes of door het Dennenbos. De Koster eilanden hebben een mild klimaat en veel zonneschijn, er bloeien allerlei bijzondere planten die veel vlinders aantrekken. Het is een en al rust en natuur. In de verte zien we de Noorse kust liggen, maar die bewaren we voor een eventueel volgende keer.

We hebben geen routekaartje en daardoor wordt het een flinke wandeling van dik 2 uur. Onderweg vragen we de weg aan mensen die hier al voor de 50^e keer vakantie vieren. Ze wijzen ons de weg naar de haven, maar het blijkt de haven van Vettnet te zijn aan de oostzijde van het eiland. Het wordt dus nog even doorstappen voordat we terug op de boot zijn voor het middagpilsje. We moeten even bijkomen en dat kan prima met de zon in de kuip. Het is fantastisch weer, we boffen echt vandaag. ’s Middags steken we met de fietsjes over naar Sydkoster, waar je met een klein veertje kan komen. De dame van het veertje spreekt tot onze verrassing Nederlands, ze heeft een jaar in Nederland gestudeerd, grappig hoor. We fietsen (nu met routekaartje) naar Ekenas, waar ook een haven is en waar je prima kunt liggen en naar Brevik, waar ook een paar boten liggen. De lucht is blauw met mooie witte wolkjes in de verte, wat een topdag!

Een dag vol zonneschijn

De havenmeesters lopen al weer vroeg over de steigers om de boten te controleren. Het is een voortdurend gaan en komen van Noorse schepen. Ze komen hier naar toe om drank, eten en sigaretten in te slaan, omdat dat voor hen veel goedkoper is. Onze Noorse buurvrouw geeft nog wat tips over havens die we moeten aandoen. Het zal allemaal niet gaan lukken. Er zijn gewoon te veel mooie plekjes en we moeten keuzes maken. Vandaag hoeft dat even niet. Het is een rustdag, maar toch zijn we (een beetje) druk met wassen (foto speciaal weer voor Sytha) en jerrycans diesel halen. Gelukkig blijft er tijd genoeg over om lekker in de zon te zitten, te lunchen op het bovendek van de restaurantboot in de haven en door het plaatsje te lopen. Heerlijk om even geen spijkerbroek aan te moeten en dikke truien. Zo’n dag waardeer je meteen. ’s Middags trekt de wind even flink aan en is er een dreigende lucht. Gelukkig duurt dat maar heel even en keert de zon terug. Gisteravond spraken we Nederlanders die ons en de FastUs in Uddevella hebben zien liggen en vandaag komen er zelfs twee Nederlandse schepen binnen. Dat hier weinig Nederlanders zijn kan natuurlijk, maar we vinden het wel vreemd dat er geen Zweed te bekennen is in deze Noorse kolonie. Zelfs in de winkels en restaurants spreken ze je in het Noors aan, althans dat denken wij. Voor ons maakt het niet uit. Zweeds of Noors, we verstaan het alletwee toch niet.

Positie 58.56.209 Noord - 11.10.261 Oost

Het noordelijkste puntje van onze zeiltrip is bereikt. We zijn in Strömstad! Vandaag was wel even doorbijten, want wat een regen is er gevallen. Vannacht is de wind naar het Noorden gedraaid en ja hoor, de kont van de Dutch Lady klotst er weer lekker op los. De weerberichten om ons heen geven waarschuwingen voor 7 Beaufort, dus vlug opstaan en wegwezen. Het valt tijdens het varen gelukkig mee met de wind N 5-6, maar Luuk  wordt door en door koud van de miezerige regen (ik moet natuurlijk regelmatig binnen op de iPad de navigatie volgen). De dieptemeter raakt helemaal over zijn toeren, want de diepte in het Kosterfjord  tussen de 100 en 200 meter kan hij niet bolwerken. Gelukkig zijn er geen hoge golven en spannende stukken, zodat we om kwart over tien vastmaken in de haven van Strömstad, bestemming bereikt! We vinden zelfs een plek direct aan de steiger en dan begint het echt te regenen, met bakken komt het naar beneden. Kacheltje aan, broodjes knakworst eten en lekker een middagslaapje doen. In zeilpak verkennen we de stad, maar met dit weer is het een beetje droevig rondlopen. De haven stroomt vol met Noren en het lijkt dus wel of we in Noorwegen liggen. De grens is dan ook maar een klein stukje verderop. Naast ons komt een houten schip met Engelsen, ze hebben de boot in Zweden liggen, vliegen goedkoop heen en weer en toeren hier al wat jaartjes rond. Ze vinden dat wij van ver zijn gekomen en dat is natuurlijk ook zo. We hebben volgens het log  inmiddels 853 mijl afgelegd.  Morgen blijven we liggen en wordt er mooi weer beloofd, dus dan kunnen we hopelijk wat mooie foto’s maken. We hebben hier een redelijke internetverbinding en we skypen even gezellig met Elisa en Nick. Elisa vertelt over haar paardrijles op Lucky en Nick heeft de oranje band met judo behaald. Helemaal top! Vanwege het weer trekken we maar een blik erwtensoep open, we gaan er van uit dat vanaf nu het weer alleen maar beter kan worden, toch?

Havstenssund, veel te duur!!!!!!

We varen steeds korte stukjes om zoveel mogelijk te genieten in dit gebied en ook vandaag staat er maar 13 mijl op de planning. Omdat het hard waait met een ZW 5-6 nemen we een route die het grootste deel binnendoor gaat. Zo varen we soms met en soms zonder fok langs Tanumstrand en Grebbestad, richting Havstenssund. Het laatste stukje moeten we toch de scheren verlaten en dat zullen we weten ook. We zien al van ver het water op de rotsen slaan, logisch want we komen met deze wind aan lager wal te zitten. Een goed kwartier dansen we op de golven. Nou ja, het is meer breakdansen dan een soepel walsje. De luiken dicht en jezelf goed vasthouden op een slingerende boot. Zodra we in de Sund zitten en tussen de rotsen is het weer rustig. We meren af in Havstenssund. De hele steiger is voor gastenboten (circa 12 plaatsen) en er is een watersport- annex levensmiddelenwinkel en een vissershaventje. Het is echt een doorgaande route en soms wordt er behoorlijk hard gevaren. We komen steeds meer Noren tegen, het lijkt er op dat daar de vakanties zijn begonnen.

Ook vandaag klimmen we er weer lustig op los en kunnen we van bovenaf de rots onze Dutch Lady zien liggen. Tijdens het wandelen komen we langs een winkeltje van Silberknappen. Dat is grappig, want drie jaar geleden hebben we in Lidkoping waar ze de sieraden maken een prachtige ketting en oorbellen gekocht. De dochter van de ontwerpster runt het zaakje hier en verder is er nergens anders in Zweden een winkel. Het is wel heel toevallig en het zal duidelijk zijn dat het ook nu weer geld kost, maar dan hoeft Luuk zich geen zorgen meer te maken over een verjaardagscadeau. Zoals gezegd, Havstenssund is veel te duur!

Ergens tussen Gothenburg en Oslo

We hebben heerlijk rustig geslapen vannacht en zijn weer helemaal bijgekomen. Omdat het zonnetje al vroeg naar binnen schijnt is Luuk wel weer vroeg wakker. Het weer is vandaag erg afwisselend, zon, bewolking en af en toe een bui. De route staat op Hamburgsund. We vergapen ons elke dag aan de rotsen in dit prachtige gebied. We blijven maar foto’s nemen en filmen van alle mooie plekjes die we tegenkomen. Na 1,5 uur varen zijn we in de Hamburgsund waar we afmeren en lekker even een warme douche nemen. Het is een smal stukje water waar flink wat boten varen en waardoor het een beetje onrustig is. Omdat we nog maar een klein stukje gevaren hebben gaan we nog iets verder. Misschien dat we op de terugweg hier nog komen. Snel een nieuwe route in de plotter en op naar Fjällbacka, weer zo’n leuk (toeristisch) plaatsje. Onderweg staat er een wegwijzer op een rots, maar even later komen we op een erg ondiep stukje van iets meer dan twee meter. Voorzichtig zoeken we onze weg en gelukkig komen we ongeschonden bij de haven aan.  De boeken van Camilla Lackberg (echt een aanrader om te lezen) spelen zich in de omgeving van Fjällbacka af en ik wilde hier erg graag naar toe. Het is er levendig druk met leuke winkeltjes, waaronder een badmodewinkel waar Luuk me verwent met een gave bikini. Ik ben klaar voor de zomer!

Op het pleintje staat de kenmerkende Midzomer boom en er is een beeld van Ingrid Bergman, die een zomerhuis had op Dannholmen een eiland hier vlakbij. We slenteren door de straatjes, eten een lekker Zweeds ijsje en ’s avonds klauteren we door het Kungsklyftan, een spleet tussen de Vetteberget. Het is een hele klim naar boven, maar dan heb je wel een geweldig uitzicht richting Grebbestad, Dannholmen en Hamburgsund. Het is jammer dat het begint te regenen en we gaan vlug terug naar de boot om na te genieten van weer een schitterende dag aan de Zweedse westkust.

Midsommerafton, party time!

Neef Ludovic had gelijk. Tijdens Midzomernacht moet je niet in Smögen liggen. Nu dachten wij dat het de dag er vóór wel zou meevallen, maar niet dus. Achter ons is een snel motorjacht komen liggen. De mensen zijn niet echt jong en we denken dat we daar geen last van zullen hebben. Foutje! Ze krijgen bezoek aan boord en het blijken echte party animals te zijn. De Champagne vloeit rijkelijk en het geluid neemt met elke slok toe. Dit plus de jongelui en de tot diep in de nacht rondvarende bootjes en de toenemende wind en klots in de kont, zorgen ervoor dat we weinig slapen. Nou ja, we zijn weer een ervaring rijker en het was toch leuk om in Smögen rond te lopen.

Vandaag varen we weer een klein stukje naar Hunnebostrand. Het waait stevig, maar tussen de scheren hebben we daar geen last van. We passeren het Sotenkanaal, dat van 1931-1935 met de hand en springstof door 400 werklozen is gegraven, omdat zeelieden de ruwe wateren buitenom Soten vreesden. De brug halverwege draait zodra we er aankomen en er ligt een prima betonning. In Hunnebostrand meren we af met een achterboei en worden we opgevangen door een Noorse Nederlander (of andersom). Het plaatsje is rustig en we hopen dat dit vanavond ook zo blijft. In de supermarkt is het een gekkenhuis, zoiets als voor de kerstdagen bij ons. Om wat makkelijker te kunnen mailen en weerberichten op te halen kopen we een Zweeds prepaid kaartje in een modem voor de laptop. Draadloos internet is hier namelijk erg beperkt.

Veel jongelui lopen met bloemenkransjes op hun hoofd voor het Midzomernachtfeest. We beklimmen de Hoge Berg en vinden het eenmaal boven toch een beetje eng op die gladde rotsen zonder afrastering. Je moet er wat voor over hebben om een fantastisch uitzicht te hebben over de havens. Ook hier is het weer volop genieten van de omgeving. Jammer dat het ’s avonds gaat regenen, maar voor het feestgedruis is dat misschien wel zo rustig.

We skypen met Wilco en Mariëlle die het zoals altijd druk hebben. Gelukkig is alles goed met ze en ook met de kleintjes. Het is bijna zomervakantie, maar het weer in Nederland houdt ook niet echt over. Hoezo Midsommer?